• reportage De slipjacht in
Nederland anno 2023 HET SPEL DRAAIT OM DE MEUTE
De tijd lijkt honderd jaar terug te zijn gezet. Een sliert van tientallen honden slingert zich door een weiland, gevolgd door paarden met ruiters, de mannen in een rode jas – sommigen zelfs met een hoge hoed – en de dames in een blauwe jas. De hele stoet springt over een flinke sloot, steekt het dorpsweggetje over en sprint vervolgens over een greppel een net geoogst maisveld in. Even later is hoorngeschal te horen en huilende honden. Wie zijn deze paarden- en hondenliefhebbers, die vaak lange afstanden afleggen om vanuit het hele land, twee keer per week, op steeds weer een andere locatie in Nederland in deze tijdmachine te stappen? En hoe worden deze jachthonden in bedwang gehouden tijdens de slipjacht?
I
n Nederland zijn meerdere slipjachtverenigingen actief. De jachtverenigingen ‘jagen’ op een reukspoor met een meute jachthonden. Zij worden op gepaste afstand gevolgd door de ruiters en amazones, het veld. De meute wordt daarbij geleid door de Master-Huntsman en zijn
twee of drie assistenten, de whippers-in. De Master en zijn equi- page moeten ervoor zorgen dat de meute gedisciplineerd het uitgezette geurspoor blijft volgen. Bij eventuele uitbraken grij- pen zij direct in en zorgen ze dat de afzwaaiers zo snel mogelijk weer in de groep aansluiten. Het veld van ruiters staat onder leiding van een Fieldmaster. De Master en equipage kunnen zich daardoor volledig op de meute concentreren. De in Nederland actieve slipjachtverenigingen zijn de Koninklijke Nederlandsche Jachtvereeniging (KNJV), De Jachtvereniging Soestdijk (JVS), de Veluwe Hunt, de Midland Hunt en de Triple B.
SLIPSPOOR Het oogmerk van de slipjacht is de ‘parforce-jacht’ na te bootsen. Vanzelfsprekend wordt er nooit op een levende vos gejaagd, maar puur op een geurspoor. Genoemde jachtverenigingen hebben gemeen dat een ‘sliptrekker’ een spoor door middel van het slip – een lap stof doordrenkt van een specifieke geur – door het terrein trekt. De sliptrekker gaat te voet of te paard met het slip over weiden en natuurlijke hindernissen en bepaalt zo met de slipgeur (ook wel ‘scent’ ge- noemd) de te volgen route. De route is getest door een ecoloog, om kwetsbare flora en fauna te omzeilen. Het seizoen loopt van 1 oktober tot half maart. Tijdens het broedseizoen wordt er niet met de meute gejaagd. De meute is intensief getraind op het volgen van het geurspoor en op het volgen van commando’s. Buiten het seizoen worden zij frequent als groep uitgelaten om in conditie te blijven en de discipline te onderhouden. Omdat meutehonden graag in ‘pack’ het spoor volgen, ontrolt zich een mooi slipjacht-spel voor de ogen van de ruiters. Een
trouwe schare volgers, lokale comitéleden, landeigenaren en buurtbewoners zijn altijd in de buurt van de jachtruiters te vinden.
SPECIFIEKE MEUTE Iedere jachtvereniging heeft zijn eigen meute. De grootte van de verschillende meutes kan variëren van 15 koppel tot 30 koppel honden. Het is een uit het verleden overgenomen gebruik om de honden per twee in koppels te tellen. De KNJV jaagt met ‘Dog- hounds’ (reu) én met ‘Bitches’ (teef), beide hoofdzakelijk van het type Foxhounds. Hetzelfde geldt voor vereniging Triple B. De Veluwe Hunt jaagt bij voorkeur alleen met ‘Bitches’, ook van het type Foxhounds, de JVS jaagt met een gemengd pack Ierse jacht- honden en de Midland Hunt jaagt met bloedhonden. Zo geven alle jachtverenigingen hun eigen invulling aan het jachtspel. Zoals uit bovenstaande blijkt, wordt er door slipjachtvereni- gingen niet op wild gejaagd. Gebieden waar veel wild zit, worden vermeden. Meutehonden hebben overigens maar kortstondig interesse in een andere ‘scent’ dan welke zij volgen. Natuurlijk zorgt het wild incidenteel voor enige afleiding, maar het getrokken slip en de veel getrainde jachtsignalen van de Master-Huntsman hebben een grote aantrekkingskracht op de meute. Master en equipage (her)kennen ook de namen van alle honden in de meute en gebruiken daarbij, naast het hoorntje (de packhorn), ook hun stem om de meute bij zich te houden.
EENS PER JAAR Slipjachten worden voornamelijk in Noord-, Oost- en Zuid-Ne- derland georganiseerd. Voor een slipjacht is ruimte nodig en daarvoor zijn vooral de agrarische cultuurgronden zeer geschikt. In principe wordt een slipjacht slechts één keer per jaar vanuit een bepaalde locatie, de ‘Meet’, georganiseerd. Vaak komen wij al decennia op deze vaste locaties in het land. De KNJV werkt intensief samen met lokale jachtcomités. Dit
december-januari 2023-2024/12-1 • 41
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
