56


Wat gebeurde er in ... 1944?


Juli 1944 was een moeilijke maand voor de geallieerden. De terreinwinst koste veel levens en materieel. Voor de Duitsers verliep de maand net zo frustrerend: zij slaagden er niet in de geallieerden in zee terug te drijven. De bevrijdingskrant van het NIMH brengt niet alleen de verbeten strijd in het bocagelandschap van Normandië voor het voetlicht, maar besteedt ook aandacht aan tal van andere bekende én onbekende verhalen uit die maand.


HISTORISCHE FOTO DAGBOEK


Uit een brief van de Duitse militair Walter aan zijn vrouw, geschreven in de buurt van Calais, juli 1944:


‘Ik heb het verduisterd, zodat het kaarslicht buiten niet zichtbaar is, want vijandelijke vliegtuigen zwermen rond. Buiten is het stil geworden. Jouw foto heb ik nog één keer voor me liggen, voor ik deze in mijn kaartentas moet stoppen. Heel diep wil ik je lieve gezicht in mijn geheugen prenten. Een roep, “klaarmaken!” Ik moet ophouden. Als ik morgen tijd heb, schrijf ik je weer.’


Walter diende waarschijnlijk bij het Grenadier-Regiment 559, onderdeel van de 331. Infanterie-Division. Zijn brieven werden in 1945 gevonden op een veldgraf bij Best.


Toen en nu met ...


Bij de operationele inlichtingeneen- heid van Defensie (JISTARC) werkt kapitein Wim. Naar aanleiding van de foto van een collega-inlichtingen- officier, die in 1944 jachtvliegers in Nieuw-Guinea op een missie voor- bereidde, praat hij vol enthousiasme over zijn werk: ‘We zijn niet geheim- zinnig, maar wel zinnig geheim.’ Het is de taak van een operationele inlichtingeneenheid om te zorgen dat de andere eenheden over alle infor- matie beschikken die ze nodig hebben om hun werk te kunnen doen. Over de weersomstandigheden, de terreinge- steldheid, maar ook over de mensen die ze kunnen tegenkomen, vriend en vijand. Hoewel tegenwoordig tal van


technische snufjes ter beschikking staan, zijn de basisvaardigheden onveranderd gebleven. ‘Elke kan gehackt worden. Werk ouderwets met een flip-over en je weet zeker dat alleen de mensen in de briefings- ruimte meekijken. Bovendien: we moeten ons ook kunnen redden als de techniek uitvalt. Navigeren met kaart en kompas; het zijn vaardigheden die we eigenlijk opnieuw aan het leren zijn.’ Een goede inlichtingenofficier moet nieuwsgierig zijn, legt Wim uit, maar bovenal betrouwbaar. ‘Wie met James Bond in zijn hoofd hier aan de slag wil, komt van een koude kermis thuis.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76