30
Luitenant-kolonel b.d Dick Modderman
Kwam in 1968 bij Defensie om zijn dienstplicht te vervullen, maar bleef uiteindelijk aan als beroepsofficier. Vervulde diverse operationele func- ties voor hij in Den Haag terechtkwam om de sectie BOSCO (Brandstof, Olie, Smeermiddelen, Chemicaliën en Onderhoudsmiddelen) van de Directie Materieel KL te gaan leiden. Dit vormde de opmaat voor zijn aanstel- ling als commandant van het Support Command. Hij kwam uiteindelijk terecht in Soesterberg, waar hij onder andere betrokken was bij de oprichting van het KPU-bedrijf (Kleding- en Persoonsgebon- den Uitrusting). Hij verliet in 2003 de dienst.
Kolonel b.d. Frans van der Hooft
Studeerde in 1966 af aan de Koninklijke Militaire Academie en vervulde diverse functies in het logistieke domein. Zo was hij onder andere in Nunspeet commandant van een bevoorradingscompagnie en in Apeldoorn de chef-staf van het Legerkorps Logistiek Commando. Met deze erva- ring was hij in 1994 de juiste persoon op de juiste plaats om het Support Command te gaan leiden. Na zijn uitzending werd hij onder andere commandant van het Regiment Intendance- troepen. Hij verliet in 1997 de dienst.
De compound, het Boris Kidrič -fabriekscomplex, was zeer vervuild. De petrochemische- en cokesfabriek stootte veel roet uit. Na een dag was vers gevallen sneeuw al bedekt met een laagje roet.
‘Op een gegeven moment was ik het zo zat dat ik een konvooi op pad heb gestuurd zonder toestemming’
Servische checkpoints, wat vaak uren duurde. Voor het personeel was deze gang van zaken vernederend. Het bevoorradingsprobleem werd in de loop van 1994 chronisch. Elke keer als het optreden van de internationale gemeenschap de Bosnisch-Serviërs tegen het hoofd stootte, blokkeerden zij de bevoorradingsroutes in het door hen bezette gebied. Het omsingelde Srebrenica was in die gevallen altijd de pineut. De operatie had danig te lijden onder het feit dat de enclave logistiek werd afgeknepen.
Geitenpaadjes Toch probeerde het Support Command het infanteriebataljon in deze omstandigheden zo goed mogelijk te bevoorraden. Dit was niet zonder gevaar. Het konvooi rijden op de soms zeer slechte wegen (‘geiten- paadjes’) leidde regelmatig tot onge-
lukken, overigens zonder slachtoffers. Dick Modderman hield iedere keer zijn hart vast als er een konvooi onderweg was. ‘Soms ging het verkeerd en gleed er een voertuig van het pad af of stortte het een eind naar beneden. De keer dat een konvooi er 23 uur over deed om in Santici te komen, vergeet ik ook niet snel. Zij kregen onderweg te maken met een enorme berg opgewaaide sneeuw en konden geen kant meer op. Ze moesten zich met handgereedschap een weg banen door de sneeuw. Er zat bijna geen vooruitgang in. Ongelukken of beschietingen hakten er altijd goed in, maar je moest doorgaan. Het bataljon in Srebrenica moest worden verzorgd en dat was je taak, geen ontkomen aan.’
Gijzelingen Daarnaast gingen de Bosnische Serviërs ook steeds vaker over tot het gijzelen van VN-militairen op momenten dat zij dachten dat de internationale gemeenschap handelde in strijd met hun belangen. Modderman werd al snel na zijn com- mando-overdracht eind november geconfronteerd met een gijzeling van een brandstofkonvooi. ‘De ontreddering was groot. Niet alleen bij de staf van het Support Command, maar zeker ook bij het thuisfront van
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
