search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Wetenschap Interview


sante dingen vertelt. Studenten hebben van mij nooit jaartallen of namen hoeven reproduceren. Maar met een zekere dimensie naar je vak kunnen kijken, lijkt mij toch echt belangrijk en verrijkend. Neem de net genoemde verbreding van de mondzorg. Je zou jezelf mondarts kunnen gaan noemen. Maar dan is het wel handig om te weten dat tussen ongeveer 1910 en 1950 talloze tandartsen zich als mondarts lieten registreren. Die deden dat vooral om onder die naam vanuit hun winkel een breder spectrum aan behan- delingen te kunnen aanbieden. Een vrij zuiver commercieel verhaal. Daar gaat het in de huidige ontwikkelingen helemaal niet meer om. Het lijkt mij goed als je dat perspectief kunt zien. Nog een voorbeeld: de discussie die we veel gezien hebben tussen verzekeraars en huisartsen over hun poortwachters- functie. Het is van belang om oog te hebben voor paradigma- verschuivingen: die poortwachtersfunctie kan wel eens steeds meer bij de mondzorg terechtkomen.”


U zei eerder: je kunt de geschiedenis van het vak ook vanuit een ander perspectief bekijken. Waar doelde u op?


“De geschiedenis van de geneeskunde is altijd beschreven aan de hand van gevonden therapieën. Ik denk dat het interessant zou zijn die geschiedenis te herschrijven op basis van indica- ties. Met als basisvraag: op welke momenten ga je iets doen, en wat dan en waarom dat? Dan zijn er in de tandheelkunde continu belangwekkende ontwikkelingen te zien. Trekken we elementen en wanneer en waarom vooral niet meer? Wat gingen we doen met aften bij zuigelingen? Heel ver terug: wat deed scheurbuik met de mond en konden we daar iets aan doen? Wat te doen tegen loodzoom, waarmee loodwerkers te maken kregen? Recenter is de diabetische mondzorg een eigen tak van sport geworden – de huisarts of diabetisch verpleegkundige stuurt de patiënt door naar de specialist op dit gebied, de tandarts. Die verwijzing was er twintig jaar geleden waarschijnlijk niet. Om nog maar te zwijgen van de snelle opkomst van de geron- dontologie, met een heel eigen problematiek en vragenset. Ik denk dat je als vijfdejaars student Tandheelkunde die binnen enkele jaren dat grote beroepenveld van de mondzorg be-


treedt veel kan hebben aan een zeker overzicht en perspectief op het vak. Voor begrip van je plek in die mondzorg en van het waarom van je medisch handelen. Noem het een mindset: bij alles wat je weet, doet en beleeft, kun je de vraag stellen: waar komt het vandaan?”


U wijst er steeds op dat er altijd twee ontwikkelingslijnen liepen in het tandartsvak: de chirurgische, gericht op handvaardigheid en de medisch-academische. Zijn die lijnen volledig bij elkaar gekomen? “Dat lijkt me wel, ja. In de huidige zesjarige opleiding neemt


ongetwijfeld de ontwikkeling van praktische vaardigheden nog steeds veel ruimte in. Maar ook wordt voortdurend gewezen op het belang van medisch denken op academisch niveau. Het zuiverst zie ik die twee lijnen samenkomen in het vak van kaakchirurg. In de ontwikkeling van de chirurgie in de medi- sche wereld ging men geleidelijk steeds meer ook in de mond doen: men merkte dat die twee historische lijnen volledig geïntegreerd moesten worden. Daarom werd in 1988 bepaald dat je vanaf het jaar 2000 twee volwaardige studies moet voltooien vóór je jezelf kaakchirurg mag noemen. Maar niet iedereen hoeft specialist te worden. Ik ben ervan overtuigd dat wie nu afstudeert als tandarts zowel ambachtelijk als acade- misch uitstekend geschoold is.” Z


SEPTEMBER 2024 NT DENTZ 21


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64