This page contains a Flash digital edition of a book.
848 | WEEK 50 14 DECEMBER 2016


21


Er kan een tochtje met de op duurzame Ssynfuel+ varende watertaxi van Elio Barone worden gewonnen door de bedenker van een goede naam voor het kenniscentum ‘Remanifacturing Practises’. Foto Imbarcazione Barone


is teruggewonnen na de Sint-Elisabethsvloed. Maar wie gaat me meehelpen? Met een loca- tie? Met financiering?”


re-Boot Rudy Jan van Zenderen, Ewoud Snijdoodt en Jeroen Put hebben zich gestort op het pro- bleem van de zogenaamde weesbootjes. Dit zijn roeibootjes, zeilboten, motorboten, die zijn achtergelaten door hun eigenaren. Ze lig- gen in havens, langs wallekantjes. Niemand kijkt er meer naar om en ze rotten langzaam weg. “Het zijn er duizenden in Nederland en het worden er steeds meer door de vergrij- zing. De eigenaren nemen niet de moeite hun vaartuig naar de sloop te brengen om- dat ze er niets voor terug krijgen. Sterker, de bootjes hebben vaak een negatieve waar- de”. Ze willen de bootjes ophalen en opknap- pen, dan wel demonteren. “Nee, niet slopen. Waardevolle spullen en materialen kunnen worden opgeknapt en opnieuw gebruikt of ge- recycled”. Voor hun project re-Boot willen ze mensen inzetten met een afstand tot de ar- beidsmarkt, zowel hoog- als laaggeschoold. Daarvoor wordt samengewerkt met het pro- ject Behouden Vaart. In de Drechtsteden is een samenwerking tot stand gebracht tussen de Stichting Behouden Vaart en TriviumLindenhof, Da Vinci College, Stichting Bundung, Stichting Leefwerf de Biesbosch en Stichting de Dordtse Wateren. Het project laat


deelnemers die (tijdelijk) geen werk hebben oude boten opknappen of laat ze helpen bij het bouwen van nieuwe schepen. Verder leren kandidaten steigers maken en plaatsen. Dit al- les om ze voor te bereiden op een baan in de maritieme sector. De drie heren zijn stellig; het project re-Boot gaat sowieso van start. “We beginnen kleinschalig en vragen Drechtsteden om hulp en ondersteuning. En al die wees- scheepjes willen we opruimen!”


Hergebruik Er moet een kenniscentum ‘Remanifacturing Practises’ komen. Remanifacturing practise is de Engelse term voor hergebruik van onder- delen die al een keer gebruikt zijn, maar waar- van de prestaties gelijk zijn aan die van nieu- we onderdelen. De modules of onderdelen worden nagekeken en zo nodig gerepareerd, aangepast en geplaatst in nieuwe systemen. Daarvoor wil men aansluiten bij bestaande initiatieven, zoals het Fieldlabs World Class Maintenance (WMC). Deze organisatie stimu- leert onder meer slim onderhoud, ook in de maritieme industrie. Het toepassen van slim onderhoud vertelt bijvoorbeeld exact wan- neer de wanden van een schip te dun worden. Of helpt bij het maken van een snelle keuze en betere oplossing bij de aanschaf van reser- ve-onderdelen. Maar ook zoekt het toekom- stige kenniscentum samenwerking met orga- nisaties als re-Boot, of Slimmer Slopen. Waar


men ook naar op zoek is, is een beter klin- kende naam voor het kenniscentrum, want ‘Kenniscentum Remanifacturing Practises’ bekt nu eenmaal niet zo lekker. “Wie helpt ons aan een frisse naam?”, luidde de oproep. Met Imbarcazione Barone is ter plekke afgespro- ken dat de winnaar kan rekenen op een gratis tochtje met de watertaxi.


Circo


Bas Hillerström van Critical Minds Circo helpt bedrijven om aan de slag te gaan met circu- laire economie. Tijdens een driedaagse work- shop leren de bedrijven waar zich waardever- nietiging voordoet en hoe een businessmodel en ontwerp om te zetten in kansen. Ook ont- dekken ze hoe ze een en ander in hun bedrijfs- voering kunnen inpassen.


De toehoorders, die te gast waren in het au- ditorium van de Rabobank in Dordrecht, kre- gen in de korte tijd die de sprekers was toe- bedeeld, een scheepslading aan informatie over zich uitgestort. Er valt echter nog zoveel meer te weten. Over een jaar wordt bekeken hoe ver de initiatieven gevorderd zijn. Wie niet zo lang wil wachten: Thirza Monster van het Cirkellab (thirza@cirkellab.nl) beantwoordt graag vragen of helpt met het contact leggen met de deelnemers aan deze Pitch @ Pledge bijeenkomst.


De Drechtsteden


Binnen de Drechtsteden werken zes ge- meenten vernieuwend en effectief sa- men. Alblasserdam, Dordrecht, Hendrik- Ido-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht en Zwijndrecht trekken samen op, maar maken ook nadrukkelijk hun ei- gen keuzes. De gemeente Hardinxveld- Giessendam gaat binnenkort ook offici- eel deel uitmaken van de Drechtsteden, die ‘Samen stad aan het water’ zijn.


De regio is toonaangevend in de maritie- me sector en heeſt een strategische po- sitie op de as Rotterdam-Antwerpen. De Drechtsteden onderkent in haar duur- zaamheids- en economische ambities de kansen van een transitie naar een circu- laire economie. Zij heeſt haar behoeſte uitgesproken om beter in beeld te bren- gen hoe deze kansen kunnen bijdragen aan de Maritieme Topregio én welke mo- gelijke activiteiten de gemeenten en be- drijven kunnen ondernemen om deze transitie concreet vorm te geven.


Concrete activiteiten waarmee het kenniscentum ‘Remanifacturing Practises’ aan de slag wil gaan Cirkellab


Cirkellab in Dordrecht heeſt in juni een rapport opgesteld onder de ti- tel ‘Circulaire Kansen in de Maritieme Topregio, in opdracht van de Drechtsteden. Cirkellab heeſt als missie om de nieuwe, circulaire economie snel en krachtig mede vorm te geven. Hun ambitie is om in de Drechtsteden binnen 10 jaar, 100 circulaire innovaties en op- lossingen neer te zetten.


Wat is circulaire economie? De circulaire economie is een economisch systeem dat bedoeld is om herbruikbaar- heid van producten en grondstoffen te maximaliseren en waardevernietiging te minimaliseren. Anders dan in het huidi- ge lineaire systeem, waarin grondstoffen worden omgezet in producten die aan het einde van hun levensduur worden vernietigd.


Het eerste doel in een circulaire econo- mie is een zo hoogwaardig mogelijk her- gebruik; van het product, van de onder- delen, dan wel van de grondstoffen. Hier wordt dus ook nadrukkelijk naar fabri- kanten en ontwerpers gekeken en ko- men termen als ‘design for repair’, ‘design for disassembly’ en ‘design for recycling’ naar voren. Producenten en ontwerpers worden gestimuleerd om de gebruikte onderdelen en grondstoffen ook ná de levenscyclus van het product weer opti- maal in te zetten. De kennis van stromen, specificaties en zuiverheid van gebruikte grondstoffen in productketens staat hier- bij voorop; zodat uitval en afval, zowel in de keten als ná gebruik, op een zo hoog mogelijk kwaliteitsniveau kan worden hergebruikt (liever upcycling dan down- cycling): door de producent zélf of door een ander, met daarmee een incentive ( beloning) om producten zó te (her)ont- werpen dat de ‘restwaarde’ ook in econo- mische termen van gelijke of zelfs hogere waarde is bij gebruik in een volgend pro- ductieproces. Bovendien zal voor steeds meer grondstoffen gaan gelden dat de winning uit hergebruik en recycling sim- pelweg goedkoper is in termen van kos- ten of energiegebruik, leveringszekerheid of afhankelijkheid van geopolitieke ver- houdingen, instabiele regimes of oneerlij- ke wereldhandel met arme landen en du- bieuze tussenhandelaren.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42