Genie toen andere eenheden’
was om voor alle UNIFIL-bataljons te inventari- seren wat er aan bescherming nodig was en dat ook te faciliteren en te laten uitvoeren. “Ik had als speciale taak te zorgen voor de beveiliging van alle UNIFIL-posten tegen de scherfwerking van granaten en klein kaliber vuur.” In dat kader werden er drie typen bescherming opgebouwd: aarden wallen, muren van beton- blokken en betonnen elementen in de vorm van een omgekeerde T, de zogeheten T-elements. “Aarde was het goedkoopst, maar bleek ook minder veilig. De veel stevigere T-elements werden door ons ook eerst getest. Ik had een schietbaantje bij de Franse genie-cie en dan schoten we erop met allerlei wapens: pistool, MAG, punt 50, FAL en zelfs een RPG.” Achter de roze T-elements die hij liet opleveren, zit een verhaal. “Het was de allereerste muur die we lieten neerzetten. Direct daarna mocht dat natuurlijk niet meer in het roze. Het was een geintje. De Filipijnse contractor en de Israëli- sche fabriek die het maakte, deden mee.”
Bosnië
Begin november 1992 volgde nog een uitzen- ding naar Bosnië, die hij dankte aan zijn inter- nationale functie op het NAVO-hoofdkwartier NORTHAG in München-Gladbach. Zo kwam hij als liaisonofficier bij de UNHCR in Vitez (en later Zenica) terecht. Hij hield zich vooral bezig met konvooiplanning en verdeling van hulpgoederen voor ongeveer 1,5 miljoen ont- heemden en vluchtelingen in Midden- en Noord-Bosnië. “Ik had net drie kleine kinderen, dus ik had liever niet gewild. Maar het was een mooie functie. Inhoudelijk wel heel anders dan in Libanon.”
Hans Bus: “De genie is nu weer overal voor nodig.” Foto: Birgit de Roij
een hoeveelheid klusmateriaal kregen waardoor zij zelf wat aan hun post konden verbouwen.” Door de proble- men was er ook een levendige ruilhandel. “Dan hielpen we de Ghanezen of Nigerianen ergens aan en kregen we er cement voor terug.”
Bescherming Toen hij na ruim zes maanden van de vliegtuigtrap op
Schiphol was afgedaald, liet hij aan de personeelschef van de genie weten dat hij graag terug wilde. En dat gebeurde in november 1981, nu als kapitein en in de functie van Staff Officer Engineer Operations op de afde- ling genie van het hoofdkwartier in Naqoura. Zijn taak
Bus beaamt dat er in de loop der jaren een hoop veranderd is bij de genie tijdens een uitzen- ding. “Toen deden we het met een pelotonne- tje, nu gooien ze er voor een bataljon een compagnie in. Moet je kijken wat een verschil en dan heb je nu ook veel moderner materiaal en meer geld. Tegenwoordig bouwen ze een paar grote posten, maar kijk naar het Nederlandse UNIFIL-gebied in Zuid-Libanon, daar wemelde het van de kleine posten. Dat was toch wat lastiger te beveiligen.” De veteraan concludeert dat de genie een tegenwaartse ontwikkeling heeft meegemaakt. Werd er na het einde van de Koude Oorlog flink gesneden in de capaciteit, inmiddels zijn er drie in plaats van twee bataljons. “We zijn nu weer overal voor nodig. Of het nou om IED’s gaat of huiszoekingen. We hebben ons goed in de kijker gespeeld door de uitzendingen.”
OKTOBER 2015 17
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65