search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
SIETA KOET WERD ALSMILITAIR OBSERVER UITGEZONDEN NAAR SOEDAN ‘De vrouwen waren


Luchtmachtveteraan Sieta Koet ging als waarnemer naar Soedan met een eigen missie: als vrouw contact leggen met de vrouwen daar. Dus zei ze na elk gesprek met de mannen van een dorp dat ze op patrouille bezocht: ‘En nu wil ik graag een vrouw spreken.’ Soms mocht dat niet van de dorpsoudsten. “Dan zei ik gewoon: zeur niet, ik blijf net zo lang zitten tot ik een vrouw heb gesproken.” Na Soedan heeft ze het genderverhaal van haar uitzending onder de aandacht gebracht van Den Haag.


Door: Linde van Deth O


p zoek naar avontuur kwam Sieta Koet op 1 september 1970, na haar middelbare school,


terecht bij de Luchtmacht Vrouwen- afdeling (LUVA). “Ik kom niet uit een militair nest, dus ik wist niet wat ik me erbij voor moest stellen. We zaten daar met allemaal meiden van 18 te giebelen. Allemaal een jurk aan, leren marcheren. Het was dikke pret.” Ze deed een opleiding tot ver- keersleider, maar werd vlak voor het eindexamen toch te jong bevonden. Daarna kwam ze bij de verbindingen terecht, waar ze tot midden jaren negentig met plezier werkte. Toen de verbindingen steeds meer gedigita- liseerd werden, koos ze een andere richting: die van Arbo- en milieuwet- geving. Ze studeerde Milieukunde, Beleid en Management en werkte onder meer als milieucoördinator bij de Logistieke Divisie Rhenen en begeleidde de eerste vergunning op hoofdzaken van Defensie.


Lef Twee jaar voor ze de dienst zou


verlaten, kreeg Koet de kans om te worden uitgezonden als militair observer met UNMIS. Ze werkte op dat moment als kapitein op vlieg- basis Gilze Rijen. “Daarvoor had ik al eens aangegeven dat ik dat graag zou willen. Na de tsunami in 2004 begreep ik dat ze mensen zochten voor ondersteuning ter plaatse. Dat leek me wel wat, ik spreek Bahasa Indonesia en ben vaak in Azië geweest. In al mijn naïviteit heb ik


18 MAART 2015


Soedanveteraan Sieta Koet. Foto: Birgit de Roij


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65