VERSLAG HZG I
n 2007 plaatste Alexandra in een lokale krant een oproep voor oude borduurwerken. “Stukken die in de kast en op zolder lagen te verstoffen en waar niemand meer naar omkeek. Nou, dat heb ik geweten. Er werd massaal op gereageerd. In totaal ontving ik 185 vierkante meter aan borduurwerk.” Door middel van deze oproep wilde ze geld inzamelen voor Mamma Cash, de organisatie die zowel financiële als andere steun biedt aan vrouwen-, meiden- en transgender-rechtenorganisaties wereldwijd. “Van het ingezamelde materiaal heb ik uiteindelijk 27 wandkle- den gemaakt die allemaal geveild zijn voor het goede doel. Toen het hele project na ongeveer een halfjaar was afgerond, bleven mensen uit mijn omgeving nog steeds borduurwerken aanleveren.” Terwijl Alexandra nog een aantal wandkleden maakte van de niet aflatende stroom huisvlijt, gebeurde er iets bijzonders. “Ik denk dat ik toen een beetje verliefd ben geworden op het materiaal. Achter die lapjes zaten hele verhalen. Verhalen over ziekte, verdriet, rouw en andere ingrijpende dingen. Het materiaal ging mij als het ware iets anders vertellen dan die geborduurde afbeelding. Deze ontwikkeling vond ik heel interes- sant. Ik heb altijd al een voorliefde voor oude dingen gehad. Materiaal dat er al een heel leven op heeft zitten, dingen die een bestaansfunctie hebben gehad. Daar houd ik van. Ze vertonen slijtage en voor mij zijn
Bustier achterkant en zijvoorkant.
Details ‘Nachtvluchten’.
‘Nachtvluchten’, op bestaande kleding uitgevoerd.
dat sporen van het leven; daar kan ik wat mee doen, er zit gevoel in. Spullen met een geschiedenis of verhaal zijn al mooi van zichzelf.”
COLLAGES Het textiel liet Alexandra niet meer los en ze besloot daar haar eigen invulling aan te geven. “Na dat wandkledenproject wilde ik iets anders. Een wand- kleed is vlak; je kunt het alleen maar ophangen. Dat vond ik te statisch. In de textielwereld kun je alle kanten op. Er zijn zo veel technieken waar je jezelf verder in kunt ontwikkelen. Ik zoek altijd naar mogelijkheden om mijn eigen draai aan traditionele werken te geven. Die oude borduurwerken vind ik prachtig, maar ik wil het niet keurig in een lijstje aan de muur of achter in de kast waar niemand het ziet. Ik zet de schaar erin en creëer iets eigens.” Alexandra wijst naar een bustier, op een paspop in haar woonkamer. De bustier is gemaakt van oude
‘Ik zet de schaar erin en creëer iets eigens’
HZG 11
▲
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72