INEEN - SPOEDZORG
weg te gooien’ door te streven naar één centrum per regio. Hij zegt: “Zorgcoördinatie kan een prima stap voorwaarts kan zijn. Maar de kracht van de regio wordt gevormd door de bestaande regionale processen, contacten en samenwerkingen. Die moeten we blijven gebruiken. Bovendien is Noord-Brabant een van de grootste ROAZ-regio’s. Wij vinden dat het een stap te ver is om er één zorgcoördinatiecentrum te hebben.”
Huisartsen in Brabant werken voor zorgcoördinatie in pilotvorm samen met een VVT-organisatie. Speciaal hiervoor opgeleide verpleegkundigen, onderdeel van zogeheten VTT- teams, vervangen huisartsen bij bepaalde visites in de ANW-uren. Ten Dam is ook voorstander van aansluiting door bijvoorbeeld de regionale ambulancevoorziening. “Maar we moeten niet direct al toewerken naar een nieuwe juridische entiteit. De kern van het slagen van een zorgcoördinatiecentrum zit vooral in de samenwerking tussen organisaties. Dan is het niet verstandig meteen het bestaansrecht van die organisaties ter discussie te stellen.” Aan welke randvoorwaarden moet volgens hem landelijk worden gewerkt om zorgcoördinatie te doen slagen? “Informatiestandaarden en systeemkoppelingen, zodat organisaties efficiënt patiëntgegevens kunnen delen. En als het doel is dat organisaties meer samenwerken, zou de Autoriteit Consument & Markt moeten toestaan dat we meer informatie kunnen delen die nu nog concurrentiegevoelig wordt genoemd.”
Vast thema In Zuid-Limburg bestaat zorgcoördinatie al ongeveer twintig jaar. Erica Posma, bestuurder Huisartsen Spoedpost Maastricht & Heuvelland: “Het begon met samenwerking tussen de huis-
artsenspoedpost en de spoedeisende hulp, de crisisdienst, meldkamer en ambulancezorg. De laatste jaren zijn ook de werkafspraken met de grootste VVT-organisatie in de regio geïntensiveerd. Vanuit de regio hebben we in 2021 het thema zorgcoördinatie naar provincieniveau gebracht, het werd een vast thema binnen het ROAZ Limburg. Ook in Limburg zijn wijkverpleegkundigen inzetbaar in plaats van de huisarts. We kunnen ook een beroep doen op een sociaal psychiatrisch verpleegkundige (SPV) van de GGZ-crisisdienst. De zorgprofessionals kennen elkaar, dat is essentieel.”
Posma is geen voorstander van een volgende stap: één organisatie met een eigen governance- structuur. “Binnen de bestaande opzet hebben we optimale werkafspraken over wie wanneer waarvoor verantwoordelijk is bij welke patiënt. Wij vinden dat de organisaties de bestuurlijke, regionale vrijheid moeten hebben om voort te bouwen op de projecten die we hebben opgezet.”
Voor verdere verdieping van zorgcoördinatie zijn ook landelijke financieringsafspraken nodig, meent Posma. “Een praktijkvoorbeeld: een dokter op onze huisartsenspoedpost mag een wijkverpleeg- kundige van een VVT-organisatie vragen op huisbezoek te gaan, maar over de financiering van haar werkzaamheden moet de VVT-organisatie afzonderlijke afspraken met de zorgverzekeraar. Dat kan belemmerend werken. Er is behoefte aan landelijke, uniforme afspraken.”
‘De kracht van de regio wordt gevormd door bestaande, regionale processen’
DECEMBER 2023 - 25
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32
