’Samenwerking in plaats van concurrentie is de enige oplossing’
personeelsbeleid, afspraken met stakeholders, wijkoverstijgende zorg enzovoort. We moeten met elkaar nog wel uitzoeken op welke wijze we die multidisciplinaire regionale ondersteuning gaan uitvoeren. Daarvoor zijn allerlei varianten mogelijk.”
dan opgestelde visie en plan van aanpak voor een sterke geïntegreerde eerste lijn. Ik hoop van harte dat dit doorgaat, want dat is van cruciaal belang!”
Lees hier het RVS-advies De basis op orde:
Lees hier de beleids- reactie van minister Kuipers op dit advies:
Wijkverpleging en huisarts Zowel in het IZA als het in RVS-rapport ‘De basis op orde’ ligt de nadruk op samenwerking in de wijk. “De wijkverpleging en de huisarts zijn natuurlijke partners”, benadrukt Van den Oever. “Ze zitten allebei in de wijk. Gezamenlijk vormen ze de medische en verpleegkundige as waar het primaire zorgproces om draait. In het vraagstuk van het voorkomen van de zorg speelt daarnaast het sociaal domein een belangrijke rol. De opvang van de meest basale vraagstukken in de wijk begint met de driehoek medisch, verpleegkundig en sociaal: dat is de basis. Afhankelijk van de zorg- vraag kunnen noodzakelijke verbindingen worden gelegd met de apotheek, fysiotherapie, de specia- list ouderengeneeskunde enzovoort. ActiZ is zeker voorstander van zo’n generalistisch kernteam in de wijk. Met daarbij een regionale organisatie ter ondersteuning van de administratieve processen,
Passende bekostiging Ander aandachtspunt dat Van den Oever aankaart, is passende bekostiging. “Als een huisarts en wijkverpleegkundige samenwerken in zo’n kernteam, is inschrijving op naam bij de wijkverpleegkundige misschien verstandig. Of je komt tot een budget voor het generalistische kernteam op basis van de omvang van de wijk. Andere opties zijn ook mogelijk. Hoe dan ook: we moeten slim nadenken over goede bekostigings- modellen. Nu wordt de sociaal werker betaald door de gemeente, de huisarts vanuit de zorgver- verzekeringswet en de wijkverpleegkundige deels vanuit de zorgverzekeringswet én deels vanuit de Wet langdurige zorg. Dat is, zacht uitgedrukt, niet handig. Met een buurtbudget is er ook auto- matisch een prikkel voor preventie. Want ondanks dat preventie cruciaal is voor het terugdringen van de zorgvraag, is daar nu zelfs helemaal geen betaaltitel voor. Ander aandachtspunt is de btw op uitwisseling van zorgpersoneel. Dat maakt de zorg onnodig duurder en staat tegelijkertijd haaks op het streven naar meer samenwerking.” Tot slot verwijst Van den Oever naar de fi nanciering voor de verpleeghuiszorg. ”De overheid maakt geen duidelijke keuze tussen kwaliteit en kwantiteit, gegeven de beperkte middelen en zorgverleners. De continuïteit van zorg – ook in de eerste lijn – komt hierdoor extra onder druk te staan. En dat wil onze sector juist niet.”
Coördinatie als aandachtspunt Zijn overtuiging: marktwerking past niet in een tijd van schaarste. “Samenwerking in plaats van
8 - SEPTEMBER 2023
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32
