Ooggetuige


55


‘Ik ben me v steeds meer


Reny Blom koos begin jaren tachtig, op haar zeventiende, voor een loopbaan bij de marine. Ze is in Den Helder geboren en opgegroeid. ‘Je had daar als schoolverlater niet veel keus’, vertelt ze. ‘Jongens gingen de visserij in of bij de marine. Meisjes kozen vaak voor de gehandicapten- zorg en een minderheid voor de marine. Ik hoorde, met drie andere meiden uit mijn eindexamenklas, bij die laatste groep.’ Het feit dat een deel van haar familie bij de marine heeft gewerkt, hielp zeker bij de keuze. ‘Mijn grootvader van moeders kant en mijn ouders zaten bij de marine. Na mij heeft ook mijn drieënhalf jaar jongere broer zich bij de marine gemeld.’


R


Rekruten bij de marine krijgen, net als die van de land- en luchtmacht, een eerste militaire vakopleiding. ‘Je leert er basiszaken als marcheren, schieten en kaartlezen’, zegt Blom. De vakopleiding die ze volgde was voor de Operationele Diensten Operaties (ODOPS). Een ‘odops’ is bezig met het varen van een schip en houdt met vakgenoten een groot gebied rond het schip in de gaten met de radar. ‘Toen ik tijdens een voorlichtingsbijeen- komst hoorde dat deze opleiding iets met radars te maken had, dacht ik meteen: dat ga ik doen.’ Kort voor Blom haar eerste vakop- leiding had afgerond, begon de marine op het bevoorradingsschip de Zuiderkruis een proef met vrouwelijke opvarenden. ‘Daar had ik geluk mee. Voor mijn mannelijke medestudenten sprak het vanzelf dat ze meteen gingen varen, voor mij als vrouw dus niet.’ Het experiment met de Zuiderkruis pakte positief uit, waarna op bevoorradingsschepen standaard ook vrouwelijke militairen gingen meevaren. Blom heeft in haar jaren bij de marine de wereldzeeën bevaren. ‘Ik heb havens aangedaan in China en Japan, ben naar Amerika geweest als onderdeel van een groot NAVO- vlootverband en lag in de havens van


eteraan gaan voelen’


Brisbane en Sydney. Dat laatste was in 1988, toen koningin Beatrix een staatsbezoek aan Australië bracht.’ Vaartochten dienen niet altijd een militair doel, legt ze uit. ‘Bij een bezoek van ons staatshoofd aan een ander continent is vlagvertoon belangrijk voor bijvoorbeeld economische betrekkingen.’ Tussen het varen door volgde Blom de voortgezette vakoplei- ding tot korporaal.


In 1987 werden voor het eerst vrouwen tewerkgesteld op gevechtsschepen. De Jan van Brakel was het eerste fregat waar Blom op werkte. ‘We voeren ermee naar Aruba, Bonaire en Curaçao, en fungeerden daar als een soort kustwacht.’


Gemeentehuis ’s avonds open Toen in 1990 de spanningen in de Golf begonnen, was Blom net terug van een tocht naar Curaçao. ‘Het was duidelijk dat er een fregat naar de regio zou gaan en dat bleek de Pieter Florisz te zijn. Tot mijn grote verrassing werd ik een paar dagen later gebeld dat ik was overgeplaatst naar de Pieter Florisz en voor een half jaar zou worden uitgezonden.’ Het telefoontje


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76