Gevoelige plaat


25


another cigarette and I pour the wine’


‘You light up


De favoriete plaat van Frances Hazelhoff Heeres: Promise Me – Beverly Craven


Frances Hazelhoff Heeres (53)


MISSIE Operation Desert Shield, augustus-december 1990 RANG matroos 1, aan boord van Hr.Ms. Pieter Florisz NU Koninklijke Marine, Ltz2OC en officier veteranen bedrijfsmaatschappelijk werker


Welk nummer staat in je geheugen gegrift en herinnert je aan een bijzonder moment op je missie? Mail naar: checkpoint@mpg.today o.v.v. gevoelige plaat.


‘In 1989 ben ik na een beroepstest opge- komen als matroos bij de marine. Daar werd ik ingedeeld bij de Operationele Dienst Operaties, met als specialisatie onderzeebootbestrijding. Ik was een van de weinige vrouwen die dat deed. Heel spannend en leuk allemaal, de Ops-room is dé plek waar het gebeurt tijdens gevechten/operaties. Het was op een maandag dat het be- richt kwam dat we naar de Golfoorlog zouden gaan. We hadden een week om afscheid te nemen en onze zaken te regelen. Dus ik hals over kop naar huis, om het aan mijn moeder te vertellen. ‘Mam, ik ga op missie en ik weet niet wanneer ik terugkom.’ We vlogen elkaar in de armen, allebei in tranen. Voor mijn vertrek kreeg ik de cd met dit liedje van haar. Het nummer staat onder andere symbool voor onze veranderende band. Ik was 20 jaar en stond op het punt de wereld te gaan ontdekken, terwijl zij mij het liefst nog even bij zich had gehouden. Onze taak was toezien op de hand- having van het handelsembargo in de Perzische Golf. De training waarin we werden opgewerkt naar operationeel niveau kregen we tijdens de reis naar het oorlogsgebied. Dat zorgde voor nog-


al wat hectiek. Wat het extra spannend maakte, was dat we dus niet wisten hoelang we weg zouden blijven. Uit de tekst spreekt een universeel gevoel van gemis. Van mensen en van plekken. Ergens zingt ze ‘You look like you’re in another world.’ Je bent thuis, maar in gedachten ben je op missie en mis je je maatjes. Andersom geldt het ook: je bent op missie en je mist thuis. Zo’n schip is een soort drijvend dorp. In totaal zaten we met ruim 180 mannen en vrouwen aan boord. Ondanks de drukte en hectiek waren er toch mo- menten voor mezelf. Bij dit liedje denk ik ook terug aan die momenten van serene rust, wanneer ik ’s nachts op het dek naar de schitterende sterrenhemel stond te kijken en aan thuis dacht. ‘Promise Me’ hielp mij om de moed erin te houden. Als ik het even niet zag zitten, dan herinnerde dit lied mij eraan dat er thuis iemand op mij wachtte. Het gaf me de kracht om door te gaan en gezond terug te komen. Dat is gelukt en daar ben ik dankbaar voor, want als veteraan en door mijn werk als vete- ranen bedrijfsmaatschappelijk werker weet ik dat heelhuids terugkeren geen vanzelfsprekendheid is.’


checkpoint


Tekst: Barry Hofstede


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76