search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
48


Nieuwe plannen


Na twee jaar aan het roer van het NLVi ziet Paul Hoefsloot de organisatie als een thuisbasis voor veteranen. Een plek waar ze zich gezien, gehoord en begrepen voelen. ‘Inmiddels weet ik wat het


veteraanzijn kan betekenen.’ Tekst Annemiek Sinnige Illustratie Getty Images Fotografie Anja Robertus


Directeur-bestuurder Paul Hoefsloot is in een uitdagende tijd begonnen. Het land zat op slot en het Nederlands Veteraneninstituut (NLVi) zat midden in een samenvoegingstraject van zes veteranenorganisaties. Bij zijn aantreden zei Hoefsloot dat hij met veel veteranen in gesprek wilde gaan om goed zicht te krijgen op wat er leeft onder veteranen,


D checkpoint


welke behoeften ze hebben en waar knelpunten zitten. Zo heeft hij bijvoorbeeld veel contact gehad met Indiëveteranen, van wie een deel zich na het verschijnen van het dekolonisatieonderzoek vorig jaar in het beklaagdenbankje voelde staan. Hoefsloot heeft zich, samen met anderen, ervoor ingezet dat de Indiëveteranen toch de waardering en erkenning vanuit de samenleving krijgen en ervaren. Dat resulteerde uiteindelijk in een bezoek aan de koning (zie pag 6). Hoefsloot heeft ook veel gesproken met de Molukse gemeenschap, uitmondend in een bijeenkomst afgelopen december bij het NLVi (zie pag 52).


Jonge en actief dienende veteranen voelen zich doorgaans geen veteraan. Wat kan het NLVi doen om dat te veranderen? ‘Ik snap het wel. Ook ik voelde me niet specifiek veteraan voor ik bij het NLVi kwam. Ik ben wel altijd trots geweest op mijn werk en wat ik tijdens mijn uitzendingen heb gedaan. Inmiddels heb ik gezien wat het kan betekenen om veteraan te zijn. Ook wat het met je doet als je door je werk een trauma hebt opgelopen. Hierdoor kunnen veteranen en hun relaties soms in schrijnende situaties terechtkomen. Gelukkig gaat het met verreweg de meeste veteranen goed. We zien dat naarmate de leeftijd stijgt, het vete- raanzijn meer betekenis krijgt voor ze. Sowieso wordt transitie in brede zin steeds belangrijker: het moment


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76