Berichten uit Doorn
59
3 vragen aan...
Suzanne Daeseleer
‘ Er is hulp voor mensen zoals ik’
Eric Boers (50) werd jarenlang ingezet voor geheime missies. ‘Loyaal als ik ben, zweeg ik. In oorlogstijd werkt het perfect als je heftige ervaringen snel kunt parkeren. Dat is ook wat je leert. Doe je dat jarenlang, dan wordt het een ander verhaal.’ Aan de buitenkant ging alles prima, maar van binnen groeide de overtuiging dat hij iedereen tot last was. Gewoon doorgaan? Dat was geen optie meer toen Eric na een zelfmoordpoging uit een coma ontwaakte. Er volgde een intensief traject bij Centrum ’45 in Oegstgeest, waardoor hij stukje bij beetje zichzelf terugvond. Na die zelfmoordpoging was Eric in één klap zijn bedrijf en dus ook zijn inkomen kwijt. ‘Gelukkig kreeg ik bij het Veteranenloket ondersteuning, onder andere om aan te tonen dat mijn PTSS verband houdt met mijn dienst. Het verlossende woord kwam vorig jaar.
Het is een erkenning, en zo voelt dat ook. Daardoor heb ik recht op een invaliditeitspensioen. Er is hulp voor mensen zoals ik. Ik kan weer vooruit kijken.’
Centrum ’45 is een van de partners binnen het Landelijk Zorgsysteem voor Veteranen:
www.lzv-groep.nl. Veteranen hebben 24/7 toegang tot deze zorg via het Veteranenloket (088 334 00 00,
www.veteranenloket.nl).
1 Wat doe je? ‘Als secretaris van de Centrale Adviescommissie Draaginsigne Gewonden (CADIG) zorg ik onder meer voor het compleet maken van de dossiers, zodat de commissie voldoende informatie heeft om de aanvraag goed te kunnen beoordelen. Ik probeer het traject zo kort mogelijk te houden, zodat de aanvrager niet te lang in spanning zit.’
2 Hoe is het om te doen? ‘Heel erg gaaf! Op deze manier kan ik iets positiefs doen voor veteranen die onder oorlog- somstandigheden gewond zijn geraakt. Je gunt het iedere gewonde veteraan, maar we zijn wel gebonden aan strakke criteria. Op die manier doen we recht aan de waarde van het insigne.’
3 Welke aanvraag is je bijgebleven? ‘Eigenlijk grijpt ieder verhaal mij wel aan. Bij een uitreiking word je je nog eens extra bewust van wat een dergelijke erkenning kan doen, zelfs voor een heel gezin.’
Fotografie Karin Stroo
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
