56


Jackson Rodriguez da Cruz (1979)


Volgde de Algemene Militaire Opleiding (AMO) in Assen. In 2002 en 2003 werd hij uitgezonden naar Bosnië; beide jaren van mei tot november. Jackson maakte in 2002 deel uit van 103 Verkenningseskadron van SFOR en was chauffeur van een YPR 765 in het tirailleurpeloton. In 2003 diende hij bij de Fuseliers Prinses Irene en was hij boordschutter op een YPR 765. Na zijn vertrek bij de landmacht in 2004 ging hij in de beveiligingsbranche werken. Tegenwoordig is hij beveiliger bij Ahoy. Als vrijwilliger bij Veteraan in de Klas geeft hij sinds 2016 regelmatig gastlessen op basisscholen in de regio Rotterdam.


In 2014 is bij mij een posttraumatische stressstoornis (PTSS) geconstateerd. Ik dacht dat teruggaan helend voor me zou kunnen zijn, maar wist dat natuurlijk niet zeker. Met Jackson en Fred durfde ik de stap wel te wagen.’


Bedrijvigheid Begin mei reisde het drietal een week door Bosnië. ‘We vlogen naar Split, huurden daar een auto en zijn gaan rijden’, vertelt Fred. ‘In een week tijd gingen we naar alle plekken waar Nederlandse militairen actief zijn geweest tijdens en na de burgeroorlog. Zo bezochten we onder meer Mostar, Sarajevo, Srebrenica, Potočari, Banja Luca en Novi Travnik.’


Hoewel inwoners zich soms bij hen beklaagden over het in hun ogen tergend lage tempo van de wederop- bouw, zagen Jackson, Fred en Sabrine vooral hoe groot de verschillen zijn tussen het land dat ze achterlieten na hun uitzending en dat waar ze nu, anderhalf decennium later, doorheen reisden. ‘In Sarajevo waren wegen aangelegd, je zag er winkels, kantoren en scholen’, zegt Jackson. ‘Er liepen vrouwen en kinderen op straat, er was bedrijvigheid. In de tijd dat wij in Bosnië waren, was dat straatbeeld ondenk- baar. Ik vind het fijn dat wij daar iets aan hebben bijgedragen.’ Vlak bij Srebrenica, in Potočari, logeerden ze bij een Dutchbat- veteraan. ‘Hij is er na de oorlog een Bed & Breakfast begonnen’, vertelt Fred. ‘Hij wil een veilige haven zijn voor Dutchbat-militairen die teruggaan voor traumaverwerking.’ Toen hun gastheer hen vroeg in een nabije winkel wat olijfolie te halen voor de barbecue die op stapel stond, leidde dat ineens tot stress bij het drietal. Sabrine: ‘Hij stuurde ons een bospad op. Dat was


Sabrine Uitendaal (1980)


Deed de AMO in Ermelo. Zij werd twee keer naar Bosnië uitgezonden. In 2001 diende ze zes weken in het CRC-peloton van SFOR en in 2002 maakte ze zes maanden deel uit van 103 Verkenningseskadron van SFOR. Hier was ze chauffeur van een ambulance en voerde geneeskundige taken uit. Sabrine zegde in 2003 haar baan bij de landmacht op. In 2014 werd bij haar PTSS geconstateerd, waarvan ze met hulp langzaam herstelt. Zij zorgt in haar eentje voor drie kinderen.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76