Gevoelige plaat
Look at your young men fighting Look at your women crying Look at your young men dying The way they’ve always done before Look at the hate we’re breeding Look at the fear we’re feeding Look at the lives we’re leading The way we’ve always done before _ Civil Wars, Guns N’ Roses
I
‘In de zomer van 1992 ben ik naar Guns N’ Roses geweest in de Kuip in Rotterdam. Toen vond ik het al een heel gaaf nummer, maar ik had nog geen enkele associatie met de inhoud. Toen wij in november van dat jaar werden uitgezonden ben ik eens goed naar de tekst gaan luisteren. Onderweg in de auto had ik ‘m vaak opstaan. Lekker meeblèren, ook over de porto zodat het hele konvooi kon meegenieten van mijn wanstaltige gezang.
Op een dag werd ons kamp in Santici beschoten. De sirene ging af. Granaten sloegen in op de weg voor het kamp. Ik zag mensen vallen, ik zag dat er kinderen geraakt werden. Toen ging bij mij de knop om. Ik pakte mijn tas en wilde er naartoe rennen om te helpen, maar werd in mijn kraag gevat en de bunker in gemikt. Iedereen die op dat moment op het kamp was, zat in de bunker. Normaal zaten we daar een beetje te ginnegappen
als er werd geschoten. Dat je gaat geinen op zo’n moment is pure stress. Iemand had een radio meegenomen en dit nummer stond op. Iedereen had zoiets van ‘fuck’ en viel stil. Heel apart was dat. Dat nummer is heel fysiek aan die gebeurtenis gekoppeld. Dat realiseerde ik me pas toen ik na mijn uitzending een BBC-documentaire over de Balkanoorlog zag met daarin gelijksoortige beelden en dit lied. Geen commentaar, alleen maar beelden en muziek. Erg indrukwekkend. Toen kwam het besef van de band die ik met dat nummer heb. Civil Wars is voor mij hét lied van die uitzending. Aan het einde van het lied vraagt leadzanger Axl Rose “What’s so civil about war anyway?” en aan het begin zegt een stem: “What we’ve got here, is failure to communicate.” Oorlog begint daar waar communiceren met elkaar ophoudt. Op het moment dat je niet meer met elkaar praat dan krijg je dat. Het lijkt alsof het voor de Balkanoorlog is geschreven. Als ik ‘m nu op de radio hoor, gaat ‘ie gelijk harder en dan val ik stil.’
Duncan van der Velden
Duncan van der Velden is 46 jaar en woont in Eindhoven. Hij is militair geweest van 1989 tot 2002. Duncan is drie keer als gewondenverzorger/chauffeur uitgezonden. De eerste keer als korporaal, de laatste twee als korporaal 1e klasse. Eerste missie was UNPROFOR, van 1992- 1993 in Santici: 1 (NL/BE) VN Transportbataljon, B-cie. Tweede missie was UNPF, in 1995 in Zagreb: 1 (NL) VN MatLogDet. En de derde missie was in 1996, IFOR, in Jajce: 42 (NL) Mechbat Limburgse Jagers, B-team.
i
47
Oproep
Welk nummer staat in je geheugen gegrift en herinnert je aan een bijzonder moment op je missie?
Mail naar:
checkpoint@mpg.today o.v.v. gevoelige plaat.
Tekst Barry Hofstede
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
