De meeste medicijnen om het leven te beëindigen laten geen in het oog springende sporen na. Een voorbeeld is overlijden door Nembutalpoeder of vloeistof. Een ernstige zieke lijkt te zijn bezweken aan zijn kwaal. Wanneer echter Lethobarb, de variant van dit middel met kleurstof, is gebruikt, dan kleuren de lippen groen; vandaar de bijnaam ’groene droom’. Groene lippen verraden dat het overlijden niet natuurlijk was.
Maar vergeet niet dat de pentobarbital bij autopsie ontdekt zal worden. Er kunnen dan vragen over de herkomst gesteld worden. In zo’n situatie is een zelfdodingsbrief met uitleg waar het middel vandaan is gekomen, zeer nuttig.
De enige methode die geen sporen nalaat, ook niet bij een autopsie, is de plastic zak met stikstof (hypoxiedood met heliumgas is wel bij een autopsie te achterhalen). Teneinde een natuurlijke doodsoorzaak geregistreerd te krijgen, moeten zak, slangen en cilinder door iemand anders worden verwijderd. Hier komt een mogelijke wetsovertreding om de hoek kijken.
Ongeacht de methode wordt aangeraden de zelfdoding ’s avonds te laten plaatsvinden. Dat stelt naasten in staat het stoffelijk overschot pas de volgende ochtend te ’ontdekken’. Die kunnen de dokter bellen. Gedurende de nacht heeft betrokkene ruim voldoende tijd om het stervensproces te voltooien. Alle anderen in het huis kunnen gaan slapen (of niet), terwijl het overlijden zich voltrekt.