Dignitas werd opgericht in 1998, een jaar na de oprichting van Exit International. Sindsdien heeft deze organisatie onder het directeurschap van Ludwig Minelli en nu Silvan Luley het zwaar te verduren gehad door de sensatieberichten over Zwitserse dodenklinieken en nepnieuwsberichten over verplichte euthanasie.
Misschien wel als gevolg van deze sensatiezucht en de controverse die rond de organisatie hangt, is Dignitas nu de meest conservatieve groep, in die zin dat wordt gezegd dat zij alleen veilige, duidelijke hulpvragen aannemen van ernstig zieke mensen die terminaal zijn.
EX International - Bern
EX International presenteert zich als precies het tegenovergestelde van Dignitas. Op hun korte Duitstalige website stellen zij dat zij een vereniging zijn, waar iedereen op vrijwillige basis werkt. Zij zeggen dat niet de omvang van hun organisatie belangrijk is, maar de persoonlijke zorg voor iedereen die bij hen om hulp bij zelfdoding vraagt.
Toen de auteurs van dit boek enkele jaren geleden EX International bezochten, had de organisatie net
een erfenis
gekregen om een eigen lokatie te kopen. Hoewel het interieur van hun kliniek mooi is, laat het aanzicht van de locatie onder een oprit van een snelweg veel te wensen over. Momenteel zijn alle Zwitserse right-to-die-organisaties gevestigd in onaantrekkelijke locaties buiten de stad, ver verwijderd zijn van de iconische beelden van Zwitserse chalets in Zwitserse bergdorpen omringd door koeien met bellen. Hoewel de Zwitserse wet liberaal is, is er in de praktijk minimaal aandacht voor buitenlanders. Zwitserse staatsburgers daarentegen sterven altijd thuis.