Versterking en premedicatie Versterking en premedicatie
Versterking vindt plaats bij de laatste stappen die voorafgaan aan de definitieve handeling om het leven te beëindigen. Het beëindigen van het leven gaat vaak gepaard met veel emoties Het niet in de hand hebben van angst kan leiden tot verwarring en cruciale fouten bij het uitvoeren van de laatste stappen. Om dit risico te minimaliseren en om het proces gemakkelijker te maken, kan premedicatie worden gebruikt - in de vorm van medicijnen die worden ingenomen om angst te verlichten en -tot het moment van bewusteloosheid- te kalmeren. Bij orale medicatie moet ook het risico op braken worden voorkomen. Een effectief anti-braakmiddel is dan een noodzakelijke premedicatie.
Met versterken bedoelen we de maatregelen of medicijnen die de werking van een voorgestelde dodelijke handeling verbetert. De werking van medicijnen waarvan de zuiverheid onzeker is, kan versterkt worden met een ander medicijn dat de dodelijke werking van het hoofdmedicijn verhoogt. Een medicijn dat het leven beëindigt door de ademhaling te onderdrukken met cerebrale hypoxie kan worden versterkt door een extra kalmerend middel te gebruiken dat de ademhaling verder onderdrukt. Versterking wordt ook gerealiseerd door de toevoeging van zogennaamde ‘cardiale-schakelaar-medicijnen’ die de normale werking van het hart stoppen, zelfs als het onderdrukken van de ademhaling niet tot hersendood heeft geleid.
Er is enige overlap: medicijnen die dienen als premedicatie kunnen de werking ook versterken en vice versa. Onder versterken valt ook gedrag of een handeling die het effect van het dodelijk medicijn versterkt, naast het innemen van de extra medicijnen. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld vasten (voorafgaand aan het gebruik van dodelijke medicijnen) of hyperventileren (om stikstofhypoxie door het gebruik van een plastic zak te verhogen).