TOEKOMSTIGE TECHNIEK
SHELL VENSTER MEI
n
JUNI 2013 27
door competitie’.” Komen daar nieuwe ideeën uit voort? “Sommige specifieke technologische uitdagingen lijken misschien op het eerste gezicht ver weg te staan van jongeren, maar de spirit van kansen grijpen is er! Kijken we naar het bredere vlak van energie-uitdagingen, dan zijn die werkelijk heel populair! We spraken eerder over de samenwerking van Shell met het Massachusetts Institute of Technology in het Energy Initiative – MITEI. Zo’n tweeduizend geïnteresseerde studenten participeren in bijeenkomsten en activiteiten over energietechnologie. Die glinsterende ogen en oplossingsgerichtheid die je daar – en misschien nog wel meer in vergelijkbare groepen in het Verre Oosten – ziet. Plaatsen waar minder bureaucratie is en minder ‘discussie-om-de-discussie’ zijn heel inspirerend. Daar kom ik frisser en met meer adrenaline uit! Elders kan ik vanuit mijn positie steunen, stimuleren, investeren. Zodat studenten er hun tanden in kunnen zetten. Ook hier snijdt het mes aan twee kanten.”
Dat het mes aan twee kanten snijdt, geldt ook voor het besluit om de komende jaren enkele honderden miljoenen dollars te gaan investeren in opkomende technologiebedrijven? “Zeker. We willen de slimsten en de besten in staat stellen om hun ideeën te ontwikkelen en hen tegelijkertijd te laten profiteren van de expertise van een wereldomvattend bedrijf als Shell, zodat wij deze technologieën zo snel mogelijk bij onze projecten kunnen inzetten. Wij kunnen voor dit soort bedrijven ook als launching customer dienen.”
Met het topsectorenbeleid wil de Nederlandse overheid bedrijven, universiteiten en kennisinstellingen nauwer laten samenwerken om de
innovatiekracht van de industrie te versterken. Wat is hier uw visie? “Samenwerking en diversiteit maken betere technologieën mogelijk. Wij willen nadrukkelijk innoveren mét de maatschappij, en proberen daarom de deuren open te zetten op vele fronten. Ik ben een groot voorstander van samenwerking met de overheid en het topsectorenbeleid, omdat daarin publiek-private samenwerking een voorname plaats krijgt. Hier worden zaken gecombineerd die voor heel Nederland noodzaak zijn. Natuurlijk moet je een vinger aan de pols houden om te kijken of er echt iets tot stand gebracht wordt, of dat zaken ook zónder die steun wel zouden zijn gemaakt.”
Kan Nederland wel concurreren met bijvoorbeeld Sjanghai, waar honderden R&D-centra per jaar geopend worden? “We moeten niet praten in termen van ‘Nederland zit onder de Verenigde Staten en het Verre Oosten’. De vraag moet zijn ‘Waarin kan Nederland het verschil maken? Waarin zit onze unieke bijdrage?’ Darwin toonde lang geleden al aan dat diversiteit soorten sterker maakt. Ook bij technologie en innovatie gaat het om diversifiëren, kansen grijpen, selecteren en het beste overhouden. In een klein land als Nederland moet je maximaal samenwerken met kennisinstituten en universiteiten. Voorbeeld is een publiek-private samenwerking van Shell en NWO op het gebied van computational sciences (computerrekenkunde) met doctoraalstudenten uit India. We willen de komende vier, vijf jaar vijfenzeventig mensen hier hun PhD laten doen en zo ook Nederland een geweldige stap laten maken. In veel studierichtingen en op gebieden als zonne- energie, smart grids, exploratie en chemie liggen kansen voor Nederland.
Je moet wel heel
gefocust zijn – nadrukkelijk keuzes maken. Maak het mandje niet te klein, en kies er niet
KORTETERMIJNDENKEN ZIET EERST EN VOORAL RISICO
“Analisten zien graag groei, groei in vermogen om te verdienen. Technologie is een andere belangrijke differentiator – maar ‘nieuw’ brengt altijd risico met zich mee. Een interessant spanningsveld. Binnen Shell blijven we daarom uitleggen hoe wij bij technologieontwikkeling het verschil denken te maken, op een manier die betrouwbaar is. Tijdens de bouw in 2007-2008 van het Pearl GTL-complex voor olieproducten uit aardgas in Qatar hoorden we vaak ‘Moeten we al die technologie wel hebben?’ We hebben uitleg gegeven, het laten zien, ook financieel, en men is er verliefd op geworden. Transparantie over hoe we risico’s elimineren is belangrijk.”
teveel.” Als CTO bent u verantwoordelijk voor miljardeninvesteringen. ‘De lat ligt hoog’, zei u zelf al. Ook extern koestert men soms torenhoge verwachtingen. Credit Suisse bijvoorbeeld voorspelde een ‘outperformance’ van Shell in 2013. Ligt u daar nooit wakker van? “Mijn definitie van innovatie is ‘nieuw denken dat waarde toevoegt’. Dat is dus veel meer dan nieuwe technologie alleen. Gezamenlijk met heel veel collega’s binnen Shell en met al onze partners proberen we daar elke dag vorm aan te geven. Hoe kan het product of het project nog beter? Kunnen de kosten lager? Hoe verzekeren we ons van veilige oplossingen en milieutechnisch aantrekkelijker opties? Je moet als bedrijf blijven leveren wat je belooft, ervoor waken niet te overdrijven, en tegelijk de ogen open te houden voor nieuwe dingen. In de technologie blijft het altijd spannend. Kodak vond de digitale camera uit, dacht dat het nooit veel kon worden, miste de boot, en is inmiddels passé. Zulke dingen geven altijd wel onderbuikzorg. Wij blijven vergelijkende analyses maken; onderzoekers worden gestimuleerd om goed rond te kijken en een externe agenda te hebben; en we hebben systemen die opwindende zaken op het radarscherm kunnen brengen.”
Tot slot: biedt een werkzaam leven in innoveren ook privé voordelen? Anders gezegd: innoveert u uw eigen leven ook? “Grappige vraag. Het eerste waar ik aan denk is de constante innovatie op het gebied van digitaliseren, tablet-pc’s, social media, data in de cloud. In plaats van alles zelf uit te vinden maak ik, en mijn tienerzoons in het bijzonder, volledig gebruik van Wikipedia om bij te blijven. We leren met z’n allen sneller. En het resultaat is altijd beter dan gedacht.” n
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32