WOENSDAG6OKTOBER 2010
boeken
Zwitsersestopcontacten W
at wetenwevan Zwit- serland?Prettige vraagomtestellen, merkik: watweten
ChristianKracht:
Ik zal hierzijn bijzonneschijn enschaduw
VertaalddoorHansHom, DeArbeiderspers,€17,50.
★✩✩✩✩
we vanZwitserland?Bar weinig, maar misschien is dat welgenoeg. Ikwasereen paar keer,opdoorreis, en altijdwerdikeronrustig, wat waarschijnlijk kwam door de afwe- zigheid vanonrust aldaar.Als ik aanZwitserland denk, lukt het niet een gedachtetefocussen. Dezeda- geneen beetje omdat ik het filmpje zagwaarin de Zwitserse minister vanFinanciën, Hans-Rudolf Merz (mooie Zwitserse naam), de slappe lachheeft terwijl hij Kamervragen over gedroogd vlees probeerttebe- antwoorden. Lijktmetrouwens ty- pischZwitsers, Kamervragenover gedroogd vlees. Over de nieuwe roman vande Zwitserse
schrijverChristian
Kracht, Ik zalhier zijnbij zonne- schijn en schaduw,een titeldie in het Zwitsersanders klinkt,schrijft de Frankfurter Allgemeine:‘Einde- lijk: de groteZwitserlandroman!’ Dezewoordenstaan gedrukt op de achterkantvan de Nederlandsever- taling. Ze zijn uit eenartikel geplukt dat ik verder niet ken. Misschien stond er wel: ‘Een boek over niets, maar misschien kanhet niet anders als het over Zwitserlandgaat.Daar- om mogenweconcluderen: einde- lijkdegrote Zwitserlandroman.’ Gaat de roman vanKrachtover niets?Nee. Waarover wel? Komik dadelijk op terug. Een jaar of acht geleden kreegik
toptien
Dezeweek het best verkocht bijSelexyx Scheltema:
1(1) Adriaan vanDis Tikkop Augustus, €18,95.
2(3) Arthur Japin Vaslav De Arbeiderspers, €21,95.
3(2) Jonathan Franzen Vrijheid Prometheus,€19,95.
4(6)Hans Keilson In de banvan de tegenstander VanGennep, €19,90.
5(4)Jan Siebelink Het lichaam vanClara De Bezige Bij, €19,90.
6(5) Dimitri Verhulst De laatsteliefde vanmijn moeder Contact,€19,95.
7(8)FrancaTreur Dorsvloer volconfetti Prometheus, €17,95.
8(7)MauriceSekely Ego Faber Anthos, €17,95.
9(–)Gerbrand Bakker Deomweg Cossee, €19,90.
10 (9)Paulo Coelho De beschermengel DeArbeiderspers,€16,95.
voor het eersteenromanvanKracht in handen. Titel: 1979.Die hebiker even bijgepakt.Ondereen foto van het hoofd vandeauteur staat: ‘Christian Kracht (1966),een Zwit- serse miljonairszoondie in Bang- kokwoont,geldtsinds zijn debuut met Faserland als de dandy onder de Duitse literaten.’Een heleboel in deze zin mobiliseertwaakzaam- heid,maar boven het hoofd staat eencitaat uit,weer,de Frankfurter Allgemeine –een krantdie Kracht strak in de gatenhoudt–dat het boek na de aanslagenopNew York en Washington onheilspellend ac- tueel aandoet. En ookwordenBret Easton Ellis en Michel Houellebecq erbij gesleept.Daarom kochtikde roman. Lang geleden dat ik zo’nvreemd
boek las,maar het intrigeerde wel. MetNew York en Washington heeft het niets te maken, met Bret Easton Ellis en Michel Houellebecqook niet.Dat is watmij betreft geen pro- bleem. Hetverhaalspeelt zichvoor een
belangrijk deel af in Teheran, vlak voor de islamitische revolutie–wat preciesgebeurt, is onduidelijk –en eindigt in een strafkamp in de Hi- malaya,waar de hoofdpersoon, een westerse dandy, het uiteraardmoei- lijk heeft.Waarom hij daar is,geen idee. Hetboek is nauwelijks na te vertellen. Als ik het in mijn boeken- kast tegenkom, knik ik instem- mend.Ikheb er geen spijtvan dat ik het las. Hebikdat welbij Ik zalhier zijnbij
Floor!!!
vanzolder.Met een blijgezicht –ook al zoiets –legde ik de sta- pel boekjesoptafel en riep ik mijn dochters(9en7). “Dit las papa vroegertoen hij
K ChristianKracht
zonneschijnenschaduw?Nogal. Ik hoef heus niet alles te begrijpen; soms vind ik het zelfs prettigals dat niet het gevalis. Er overkomtjeiets, maar je weet niet wat. Daar kunje dan een tijdje over nadenken. Maar ik heberlast vanals ik het vermoe- denheb dat ik in gebakken lucht verzeild ben geraakt. Kracht is nogsteeds dandy.Dat is
op fotoopdeachterkant te zien.Op watkreupelhout ligt hijontspan-
Gebakkenlucht, zeldenlas ik zoveelonzin bijelkaar
nen slechtnieuws te wezen. De hoofdpersoon vanhet boek is geen dandy,hoewelikdat niet met abso- lutezekerheidkanzeggen. Hij iseen Zwitserse Afrikaan of eenAfrikaan- se Zwitser. Hetboek speelt zichafineen toe-
komst,geloofik, maar het kanook in eenonbekend verledenzijn. Ik gokechteroptoekomst,want er ko- men tenminstetweemensen in voor met eenstopcontact in de buurtvan éénvanhunoksels. Zwitserland is niet meerhet ver-
trouwdeZwitserland, het land van horloges, kaasfondue en doe maar gewoon, dan doe je gekgenoeg, maar is eenSovjetrepubliek, echt waar,enondermeer in oorlogmet DuitslandenEngeland. De hoofd- persoon is eenhogecommissaris en die is op zoeknaar iemand die ook hoogis, maar ook fout.Het decor is bijnavoortdurend onheilspellend en ik hebdeindrukdat het overal
FOTOEVAMUNZ
behoorlijk tocht. Zeldenlas ik zo veel onzin bijelkaar. Eigenlijk had ik het boek na de
tweede pagina schaterend bij het oud papier moeten leggen, maar toenikdaarlezendheenliep,stuitte ik op eenuitstekendezin. Deze: ‘De zon schitterde koud in de sneeuw.’ Zulkezinnen zijn me dierbaar.Er staat precieswat er moet staan, het kanniet anders worden gezegd dan zo.
Entoen begonikopnog zo’nzin te hopen. Daar hebikveel voor over. Zelfs het lezenvan eenZwitserse ro- man als Ik zalhier zijnbij zonne- schijnenschaduw.Maar helaas.Wel nogeen sterkepassage waarin de Zwitserse Afrikaan (of Afrikaanse Zwitser)opeen mijn staat. Hij heeft eenklik gehoordendanweet hijge- noeg, het ontstekingsmechanisme vaneen gasmijn. Hij weet trouwens niet genoeg, want hij acht het ook mogelijkdat het eenfosfaatmijn is of eenbenzilzuurhallucinatiemijn of ‘een simpele granaatmijn’.Type- rend voor het boek,dit soortuitwei- dingen. Eenmijn is eenmijn. Span- nendemomenten zijn het. Eenboek als dit inspireert jewelje
te verdiepenindevraag wateen ro- man moet of kanzijn. Je kunt dan beginnen met: in elkgevaldit niet. Dat helpt.Enlieverook niet te veel Zwitserlanderin, het echteofgefan- taseerde Zwitserland. En graagook niet eenverhaaldat zichtegen het verhaal keert. En als er een gedach- te in kan, is dat ook mooi meegeno- men. Voordevertaler,HansHom,hebik
bewondering. Ik stelmevoor dat hij geregeld tegeneen kartonnen doos op het balkon heeft staan schop- pen.
THOMASVERBOGT
zo oudwasals jullie,”zei ik bij- na op plechtige toon. Eenzin als eenoudeman.Demeiden pakten de boekjesopenbegon- nen onbedaarlijk te lachen. “Papa,dit gaat over kabouters, dat is echt niet cool, hoor.”De ander: “Kaboutersbestaantoch niet,pap!”Zegierdenhet uit omde rare broekjesdie de ka- boutersdroegen.Omde gekke puntmutsjes. Ze lachten mij uit. “Maar jullie lezen toch ook
over pratendemuizen?” zei ik bozig.“Maar dat isGeronimo Stilton! Die is briljant!”riep de oudste. “Ja, pap, dat snap je tochwel!”Dejongste. Wateen naïviteit.Alsofze
echt geïnteresseerdzouden zijn inwathunvader vroegerlas.Ik pakteeen deeltjevan de stapel. Wipneus en Pimvieren groot feest.Wat klonk dat ineens suf. Wipneus en Pimbij deKnuppel- mannetjes.Pfff.Wipneus en Pim op stap met Kroko. ’s Avonds probeerde ik het
‘Papa, ditgaat over kabouters,dat is echt niet cool,hoor’
toch.Ikbegon voor te lezen uit Wipneus en Pimenhet groot raadselboek.“Allemaggiblok- jes,watishet vandaagheet!He- terdan in de bakkerij vanbak- kerTaart.’Zowarm, vindtWip- neushet vandaag.”“Papáááá- áááááááá!!!!”klonkhet hard uit twee kelen. Ik ging nogevendoor,maar
zagalsnel dat mijn dochters vingers inhunoren hadden ge- stoken. Ik klapte het kabouter- boekje dicht.Demeisjeskon- denopslagweer horen.“Mo- genwij die boekjesopKonin- ginnedag verkopen?” vroegen ze heel lief.IkdrukteWipneus en Pimenhet groot raadselboek tegenmijn borst. “Wewillen Floor!” zeideoud-
ste. “Ja, Floor is leuk.”Dejong- ste. Zuchtendpakteik Floor is smoor,het nieuwste deel in de Floorserie vanMarjonHoffman. Eigentijds,wijs,grappig, on- deugend.Helemaal voor mei- denvan rondde acht.Enhet moetworden gezegd:het is een geweldige serie.Als je niet van kaboutershoudt.
MAARTENMOLL
m.moll@
parool.nl
inderboekenweek. In een sentimentele bui– altijd oppassen–haal- de ik eenstapel boekjes
PS21
Post Scriptum
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60