WOENSDAG6OKTOBER 2010
Grote tentoonstelling VanGoghinRome
AMSTERDAM–Hettijdloze platte- land–demoderne stad is de titel vandegrote tentoonstellingover Vincent VanGogh,die vrijdagin Romewordt geopend.Inhetmonu- mentvoor VictorEmanuel zijn tot6 februari ruim zeventigwerken van hemte zien,plusbijna veertig schilderijenvan tijdgenoten en voorbeelden voor VanGogh.
Schrijver Harmen Wind overleden
AMSTERDAM–InDoesburgisvrij- dagdeFries-Nederlandse schrijver- dichterHarmenWindoverleden. Hijwerd 64 jaar.Wind debuteerde in 1989 met de dichtbundelHetge- sticht.Met zijnromanHetverzet (2002)wonhij op 57-jarige leeftijd deNederlandsedebutantenprijs. Ditvoorjaar verscheen zijnlaatste werk; de dichtbundel Kilroy.
‘Reclame-inkomsten omroepenstijgen’
AMSTERDAM–Depubliekeomroe- pen hoevendeoverheidsbezuini- gingen niet te vrezen.Mede doorde aantrekkende reclamemarktzullen zijhuninkomsten de komendeja- renzien stijgen, zowordt verwacht. Behalve vanhogereadvertentiebe- stedingenprofiteert de tv-sector vandegrotere vraagnaar digitale abonnementen. (ANP)
kunst&media
25
TonyGilroyregisseert ‘TheBournelegacy’
Tony Gilroy FOTO AP
AMSTERDAM–TonyGilroy zal niet alleenhet script schrijvenvoor The Bourne legacy,het vierde deel in de JasonBourne-serie,hij gaat de film ook regisseren. Dat schrijft het Amerikaanse filmvakbladVariety. Gilroy schreef ookdescripts voor de eerderedrieBourne-films.Het is niet zeker ofMattDamonopnieuw de hoofdrol speelt.
modeweek parijs Oogsten, nietverrassen
Deveteranenvan demode zijn–gelukkig–nogsteeds goed voor een beetje hysterie op de catwalk, maarchoquerendoenze niet meer.Derde vaneen serie verslagen uitParijs.
BREGJE LAMPE Pliakas en MichaelWertmueller(vlnr).
In Full Blast speelthij samen met Steamboat Switzerland-bassist Ma- rino Pliakas en voormaligAlboth!- slagwerker Michael Wertmueller. Eentrio datwatexplosiviteit betreft welwat overeenkomtmet Last Exit, zijn kwartetuit de latejaren tachtig waarin Brötzmann samenwerkte met muzikaal zwaar geschut als bassist Bill Laswell, gitarist Sonny SharrockendrummerRonaldShan- nonJackson. “Ja, dathoorik geregeld,” reageert
Brötzmann.“En ik houd beslistvan fysiekemuziek. Maar ik zou die twee groepen toch niet zo snel vergelijken. Eenman als Sonny Sharrockisnatuurlijk onvervang- baar.Maar toegegeven, watmijn ei- genspel betreft zijn er welovereen- komsten tussenFull Blast en Last Exit.” Machine gun werd opgenomen in
mei 1968,eenmaanddie wordt her- innerdomdestudentenopstanden
in Parijs.Enmaand eerder wasin Berlijn eenaanslaggepleegd op de studentenleider Rudi Dutschke. In Amerika wasMartin Luther King vermoord. Brötzmann en de zijnen presenteerden Machine gun na- drukkelijkalspolitiek album.Zebe- schouwden hun impromuziek als politiek statement. Is daarnog iets vanover? “Jazeker.Wat mij betreft nogal-
tijd. En ik merk ook dat allemusici waar ik intensiefmee samenwerk heelpolitiekbewust zijn. De schil- der en beeldhouwerGeorgBaselitz, die eengoedevriend vanmij is,zei onlangs in eeninterview: ‘Ik ben nogaltijdwoedend!’ En dat geldt voor mij evenzeer.Jekunt niet al- leenmaar keurige mooie noten spe- len, vind ik. Je moet altijdiets te meldenhebben.”
FullBlast+Ken Vandermark, zaterdag, Bimhuis,Amsterdam.
tussenbroer en zus
niet) voor de deur staat en de bui- tenwereld binnendringt. Onder Vanden Bergssuggestieve
zinnen smeulthet conflict: tussen het vertrouwde en het onbekende, tussen je kwetsbaar durven opstel- lenenjeneerleggen bijeen leven zonder belofte. Hetingetogen spel dat regisseurJosé Kuijpershaar ac- teursoplegde, zorgt voor eenzinde- rende,benauwende sfeer,die doet denken aan Ian McEwans De ce- mententuin,waarin het ook broeit tusseneen broer en zus. Zoals Vanden Berg haar confron-
terende verhaal door de prozavorm met eenomweg aan haar publiek presenteert en zo de scherpe rand- jesverdoezelt, zo kiestdezus–door bij haar broer te blijven–ervoor de werkelijkheid niet meerzohardin haar gezicht te krijgen. Maar zowel zus als toeschouwer komen bedro- genuit: de werkelijkheid laat zich niet buitensluiten, net zo min als Vanden Bergsvertelwijze werkelijk verzachtend is.Mooi hoe vorm en inhoud hiersamenvallen.
JOUKJEAKVELD
extravaganteontwerpenleveren immersvolop persaandacht op,en stimuleren zo indirect de verkoop vanparfums –zijn opvallend veel ontwerpersmomenteelvoorzichtig op de catwalk.Erwordt meervoort- geborduurd op bestaandestijlen dan dat er verrast wordt met iets compleet nieuws.Logisch. Hetis veeleer een tijd om te oogstendan omte experimenteren. Maar oogstenhoeft niet saai te
N
zijn. Laat dat maar aan Vivienne Westwood over.Deshow voldeed aanalle verwachtingrond de 69- jarige Engelse modediva,maar saai washij geen moment. Hysterie,ex- travagantie en eenflinke portie theater zijn haar handelsmerk. Mo- dellen droegengeruite jurken met
Showvan Vivienne Westwoodwasin éénwoordenergiek
gerafelde zoom, strakkekorsetten en wijduitlopende lange rokken in de stijlvan Marie-Antoinette, tops in de vorm vaneen hart,lappen die lukraakomhet lichaam gewikkeld lekenenbretels.Grote oorbellen, strepenwitteverf op het gezicht en hier en daareen hoed of masker.In éénwoord: energiek.Endat is knap voor iemand die sinds 1971 bezig is. Nogzo’n veteraan op de catwalk:
Yohji Yamamoto(66). De Japanner stuurde zijn laatstemodelineen plastic rok–een ontwerp dat ver- dacht veel leek op een lampenkap– de catwalk op,daarboven eenT- shirtmet de tekst ‘Thisisme’. Alsof hijhet modepubliek nogéén keer duidelijk wildemaken wathet van hem kanverwachten. Typische Ya- mamotomode:zwart,asymme- trisch, ruimvallend, een beetje punk.Precies het soortontwerpen waarmee hij wist te choqueren in 1981, toen hijmet zijnlandgenoot ReiKawakubo (Comme desGar- çons) zijn eersteshowgaf. Maar choqueren doetzijn kleding
allangniet meer, en de verkoop blijft achter.Eind vorigjaar,toen bekend werd dat het bedrijfeen
ZangeresBeth Ditto opendedeJean PaulGaulthier-show. FOTO JACQUES BRINON /AP
schuldenlastvan zo’n 45 miljoen euro had, dreigdezelfs een faillisse- ment.Yamamotowerdgered door de Japanse investeringsmaatschap- pij Integralenconcentreert zichnu op Frankrijk,EngelandenHong-
ADVERTENTIE
kong;detweeboetieks in New York en de winkel in Antwerpenwerden dit jaar gesloten. Ook de collectie vanJean-Paul
Gaultier (58) zageruit alsof hij goed in de archievenhad gekeken–zou kunnen, want medio volgend jaar opent eententoonstellingmet zijn werk in Montréal –omnategaan waar hij naam mee heeft gemaakt. Eind jaren zeventigwas Gaultier de eerste die dikkeremannequins mee lietlopen; dit keerwerd de showge- opend door Beth Ditto, die na af- loopnogeenacapellaoptredengaf. Tussendoor kwam op muziek van
Nina Hageneen hysterische mix vanpuntbeha’s, korsetten, kanten panty’s,leren jacks, tutu’s,Breton- se truienengympen voorbij.In 1976,toen Gaultier debuteerde, was het nogspraakmakend modellen te kleden in het soortkledingdat meisjes op Carnaby StreetinLon- dendroegen.Nuis daar niets grens- verleggends meer aan.
atuurlijk, mode is een kwestie vanzakendoen. Terwijl de catwalk als vrij- plaatsvandemodegeldt–
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60