WOENSDAG6OKTOBER 2010
film
Spanning, genoten overgave
Janine
Bioscoop: Het Ketelhuis,DeUitkijk Regie:Paul Cohen ★★★★✩
taireoverJanine Jansen over het hoofdzag.Defascinerendefilmpor- tretteert de sterviolisteenhet mar- ketingcircus rondhaar. “Erisniets nep aan haar,” zegt de Estlands-Amerikaanse
O
nbegrijpelijk dat de Gou- den Kalverenjury vanhet Nederlands Film Festival Paul Cohens documen-
pe Hirschhorn), maar ook collega’s, onderwie violist JulianRachlin, haar ex-geliefde. Hetdoet eenconventioneelkun-
stenaarsportret vermoeden, maar de film stijgt erbovenuit,omdat hij ook inzoomt op Janine Jansen als marketingproduct.Dat Cohen aan tafel zit bij de besprekingenover een glossyoverJansen levert een onthullend inkijkjeopindemu- ziekindustrie. Ookklassiekemuziek moet wor-
dirigent
Paavo Järvi over Janine Jansen tij- dens de opnamen vanBeethovens vioolconcert in eenHamburgsestu- dio.Hij roemt de intensiteit en di- rectheid vanhaar spel. Hoegoed de violisteis, mogen
kennersbeoordelen, maar hoein- tens zij zichinhaar spel stort, kan iedereenzien in de zevenminuten durende openingsscène van Janine. In oppersteconcentratie wachtde solisteophet momentdat zij moet losbarsten. Tijdens het luisteren naar het orkest drukt haar bewege- lijkegezichtspanning,genotenmu- zikale overgave uit. De scènes zijndeopmaat vaneen
film die laatzien hoe Jansen zich vanachtjarigviooltalent totster- violisteontwikkelde.Aanhetwoord komen haar viooldocenten (Coosje Wijzenbeek en de overleden Philip-
Overal Zweden
Snelgeld /Snabba cash
Bioscoop:DeMunt Regie:Daniel Espinosa Met: Joel Kinnaman, DragomirMrsic MatiasPadin Varela, LisaHenni
★★★✩✩
misdaadliteratuureneropZweedse bankstellennaar Zweedse mis- daadseriesenfilms wordt gekeken. AandeScandinaviseringvan het genrekomt voorlopiggeen einde, want de bestsellerswordeninHol- lywood opnieuwverfilmd, zodatwe ook de komendejaren nietomStieg Larsson en co heenkunnen. Hetgaat hard: de Zweedse verfil-
W
mingvan Jens Lapidus’ roman Snel geld moet in de VerenigdeStaten nogwordenuitgebracht, maar aan de herverfilmingwordt al gewerkt. Hetboek is het eerste deel vaneen trilogie, waarin strafrechtadvocaat Lapidus de nadrukophet misdaad- milieu legt.Dat voor Zweedse be- grippen verfrissendeperspectief, en een gedegenkennis vande
eleven in het tijdperk waarin Zweedse boe- kenkasten
gevuld worden met Zweedse InSnelgeldisweinigruimtevoorverdieping.
straattaal en mores vanhet milieu, leverden Lapidus veel lof en lezers op.
De verfilmingisminderopmerke-
lijk,want de genrefilmgeschiedenis omvattallozemisdaadfilms waarin de politie hooguit eenfigurantenrol vervult.Indat licht bezien vinken LapidusenregisseurDanielEspino- sa allewetmatigheden en clichés vanhet genreaf. Ook bij hen loont misdaad niet,bekennen ruwe bol- stersmet blankepitten dat ze hard- handige vadershadden, en kaneen allerlaatste klus of een uitbraakuit het milieunooit goed aflopen. De film volgteen Zweedse econo- miestudent,eenvoortvluchtigeChi- leense bajesklant en eenServisch maffialid, die zichalle drieindeon- derwereldvan Stockholmstaande moetenhouden. Degeroemdedialogenuithetboek worden in het Zweeds,Spaans en
Servischgebezigd.Dat verhoogt de authenticiteit,maar levert ook een Babylonische kakafonie op.Defilm heeft aan actie en spanninggeen gebrek,maar het scenariolaat in de psychologische onderbouwingte veel zaken onbenoemd. Vandedrie antiheldenisde
Zweedse student de meest intrige- rende,omdat hij zichvanuit een eenvoudigeafkomst met list en be- drog in eenoudgeldmilieu wilnes- telen. Hetdoet sterk aan WoodyAllens
uitstekende thriller Matchpoint denken, maar in het jakkerende Snelgeld is voor verdiepingendui- dingzoweinigruimtedathetniveau vanAllen niet geëvenaardwordt. Dat stond eensuccesineigen land niet in de weg. Wordt derhalve ver- volgd.
BARTVANDERPUT
den verkocht met artikelen over lin- gerie en interviews met beroemd- heden als RogerMoore. En natuur- lijk kanhet tijdschrift niet zonder columns vanbekende Nederlan- dersals Paul Witteman. Hetiszijn taak zo veel mogelijkJanine Jansen ‘te shippen’, zegt de marketing- managervan de platenmaatschap- pij.Menigregisseurzou van Janine een aanklachttegen commerciële exploitatie hebben gemaakt,maar Cohen laat ziendat de werkelijk- heid ingewikkelderis. Jansen is geen willoosslachtoffer,
maar kiestzelf voor dit leven. Ze wil eensterzijn en begrijpt dat daar- voor eenprijs moeten worden be- taald. Hoehoogdie prijs is,wordt duidelijk aan het eindevan de film als ze zegt dat ze ‘verschrikkelijk moe’is.Wiedefilm ziet, zal niet ver- baasdzijn dat Janseninmiddelsmet een burn-out thuis zit.
JOS VANDERBURG Defilmisgeenaanklachttegencommerciëleexploitatie.JanineJansenisgeenwilloosslachtoffer. FOTOANNEMARIJNEBAX
PS15
Wurgend liefdesdrama wordtdwaasavontuur
Cosavogliodipiù
Bioscoop: Cinecenter,Rialto Regie:Silvio Soldini Met: AlbaRohrwacher, PierfrancescoFavino
★★✩✩✩
filmdramaoplevert.Defilm is voor- spelbaar en langdradig. “Isdit alles?” zongDoe Maar in de
D
jaren tachtig. DertigerAnna (Alba Rohrwacher)heeft ookhet gevoel datermeermoet zijninhet leven.Ze woont samen met eengoedaardige dikzak(Giuseppe Battiston), die nogalsaai is.AlsAnna op eenwerk- feestjecateraar Domenico(Pier- francescoFavino) ontmoet,slaat haar fantasie ophol. Ze stuurt hem eensms’je, spreekt
met hem af, en belandtmet hem in bed. De vonk veroorzaakteen uit- slaande brand. Hetliefdesvuur – ‘dit hebiknog nooitmeegemaakt’– laait hoogop, maar na de euforie doemt de klassiekevraag op:hoe nu verder?Niet alleenAnna heeft
eItaliaanse regisseurSil- vio Soldinibewijst met Cosavogliodipiù dat over- spel niet per se spannend
eenrelatie, ookDomenicoisge- trouwd en heefttweekinderen.Wat te doen?Scheiden en samen verder gaan?Anna lijkthaar oudeleven weloptewillen geven, maar Dome- nicowil zijn kinderen geen echt- scheidingaandoen. Probleem: hij kanook niet zonder Anna. Dilem- ma, dilemma! Silvio Soldini, die tien jaar gele-
den een arthousehithad met de ko- medie Pane etulipane,vervolgt met Cosavogliodipiù de wegdie hij drie jaargeledeninsloegmetGiornienu- vole:lichtvoetigrealismeover‘ge- wone’ mensen. Hetlevertgeen pakkende drama’s
op.Met Cosavogliodipiù (een sa- mentrekkingvancosavoglio di più– watwil ik nogmeer)stond de film- maker vast eenwurgendliefdesdra- ma voor ogen, maar het is niet ge- lukt. We voelen nooitbij Anna en Do- menicodat ze zichvoor elkaar in het ravijnzouden willen storten. Hun overspel voeltmeer als een dwaas avontuur waarop later glimlachend kanwordenteruggekeken. Geen pijn die doormergenbeen gaat, maarwatbutsen en schrammen.
JOS VANDERBURG
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60