866 | WEEK 34-35 23 AUGUSTUS 2017


19


St. Goarshausen met toeristische raderboot Goethe in afvaart naar Koblenz.


is altijd bereikbaar. Als er een klant problemen heeſt , dan wordt het via de telefoon of met TeamViewer netjes opgelost. Mijn vriend is een echte computerfreak en kent geen werktijden.


Dit jaar was de Donau gestremd van 9 janua- ri tot 24 februari. Boven de sluizen kon je over het ijs lopen. Sommige waaghalzen hebben dat ook gedaan. Het jaar is dus slecht begon- nen, want even later was er gebrek aan water en amper scheepvaart, omdat Duitsland drie weken gesloten was. Nadien weer te laag wa- ter. Vandaag zijn we vijf maanden in 2017 en nog bijna geen schepen gezien. Richting Zwarte Zee, loopt het een beetje, naar het westen slecht.


In al de Oosterse landen geldt er een GPS- en AIS-plicht. Er worden boetes uitgedeeld, als de installatie niet werkt of uitgeschakeld is. In Roemenië kost een bekeuring 5000 lei, zijnde 1150 euro. In Bulgarije 2300 lei. In Servië liggen de boetes iets lager. Daar kost een overtreding 12000 dinar, oſt ewel 1100 euro.


N Zaterdag 3 juni


a een rustige nacht en goed ontbijt gaan we naar Kladovo, dus over de stuw naar Servië. Het is elke zaterdag markt en


heel wat goederen zijn er minder duur dan in Roemenië. Dit komt door de het toetreden van Roemenië tot de EU. Elke Roemeen krijgt wel iets meer loon, maar toch niet iedereen. De werkgever blijſt meestal de baas. Voor elke euro wisselen we 117 dinar. Voor 36 euro hebben we voor drie personen een middaglunch.


In België is dat dubbel zo duur. Na dit gebeu- ren ga ik naar de oudste bekende pijler in de Donau - in Kladovo. Dit monument is 100 jaar na Christus gebouwd, staat nog mooi overeind en staat maar 50 meter van de Donauoever. Kortbij is een trap om in de rivier te zwemmen. Het Donauwater is 20 graden - het gaat net. Even later zien we de Amadeus-Elegant pas- seren in oostelijke richting. Op dit schip zit- ten eenmalig alleen Belgen aan boord, van het agentschap Allways.


W Zondag 4 juni


e slapen tot 8.00 uur en na het ont- bijt rijden we met de familie de ber- gen in. Voorbij Orsova en Herculane


Cartograaf Verberght bij Schloss Rheinfels met de Rijn opvarend gezien.


gaan we naar Paralela 45; een mooi natuurge- bied tien kilometer voorbij Benovici. Een rivier- tje loopt door het bos, het zijn allemaal rotsen, het is mooi maar daar blijſt het ook bij. We ke- ren terug en nemen met onze groep een mid- daglunch in hotel Diane te Herculane. Prachtig hotel met een binnen- en buitenzwembad. Overnachtingsprijs is 55 euro. We maken met onze groep nog een stadswandeling gevolgd door een ijsje en gaan na dit gebeuren terug naar onze thuis in Turnu Severin. We zijn nu een week van huis vertrokken en elke dag mooi weer met 28 graden.


T Maandag 5 juni


weede Pinksterdag. Ook in Roemenië is dit een feest-


dag, maar al de winkels zijn open. De burelen zijn gesloten. Mijn vriend werkt wel en bekomt af en toe telefoon voor raadgevin- gen. We krijgen bezoek van een be- ambte die hier op de grootste sluis van de Donau werkzaam is. Passagiersschepen zijn de enigste soort schepen die toene- men. Voorheen veel erts van Galati naar Linz Oostenrijk en Smederevo in Hongarije.


Mps Loreley, een dag-passagiersschip uit Sankt Goar.


Een kort bezoekje bij Multiservice, de ex- pediteur die voor de schepen werkt. In 1999 zijn we hier vaker geweest, om de bruggen in Novi Sad op te ruimen. Ze her- kenden me nog direct. Dezelfde mensen zijn na twintig jaar wel ou-


der geworden, maar ik ook en dat zie je min- der. We gaan verder naar


de haven van Belgrado. Er lig- gen twee witte hotelschepen, met


beide oost-kapiteins aan boord.


Dit is sterk verminderd. Het komt nu groten- deels per zeeschip naar Slovenië en met de trein naar de verschillende staalfabrieken. In de winter waren de sluizen lang dicht. Het was hier zeer lang min 15 graden. De Donau was he- lemaal dicht. De ijsbergen groeiden tot vijf me- ter hoog. Er zijn wel veel foto’s gemaakt.


De auto wordt gevuld met 100 Donaureizen fo- toboeken, deze worden bijna niet meer ver- kocht. De prijs is gedaald tot 20 euro. De hui- dige wereld leest niet meer en bekijkt de 200 kleurfoto’s in elk boek ook niet meer. De hui- dige mensen doen wel heel de dag op zo een klein Iphoontje tokkelen, zelfs op de fiets wordt dit ook al rijdend gedaan. Mensen in de wereld zijn wel in negatieve zin veranderd.


Na honderd kilometer rijden zijn we in Novi Sad. In de haven liggen alleen kleine zeesche- pen. Deze reis is tot hier perfect gelopen. Maar het kan vlug veranderen, en dat gebeurt ook. Er wordt gezwommen in een buitentempera- tuur van wel 33 graden. Mijn telefoon valt in het zwembad. Na twintig seconden is hij boven water en vol water. Nooit eerder meegemaakt, maar kan gebeuren. Gelukkig heb ik twee de zelfde mobieltjes met dezelfde simkaart. Maar toch hoop ik het mobieltje op gang te krijgen. Naar de receptie om raad te vragen. De juf- frouw zegt: dat gebeurt meer. Ze neemt het mobieltje en legt het op een zeer warme kof- fiemachine, met de woorden: kom over vier uur maar weer terug. Na die tijd was het mobiel- tje helemaal droog en werkte weer zoals voor- heen. Dus even geluk na een ongeluk.


N Woensdag 7 Juni


a een rustige nacht kunnen we onze lap- top met een kabel aansluiten en onze mails bekijken en beantwoorden. De


schepen die we zoeken, vinden we op FindShip. Wat een uitvinding! Lukt dat niet, probeer dan Marine-Traff ic - ook een uitvinding. Een gps-ap- paraat op een schip of auto is ook een prach- tig werkinstrument. Maar de jongere kapiteins kunnen niet meer zonder, dus een slechte leer- meester voor de toekomstige vakmensen. Ik denk dat ik oud word om deze gedachte op pa- pier te zetten.


Het Bulgaarse mts Rubicon 55, voorheen van een Duitse eigenaar, in de afvaart op de Donau.


In Servië is het overal autobaan, het kost wei- nig. Vandaag is het 25 graden. Toch wel ge- noeg om te rijden. De airco van de auto regelt alles en staat op 22 graden. Om 10.00 uur zijn we buiten het hotel in Novi Sad. Een goed uur- tje later aan de Servisch-Hongaarse grens. Er staat wel voor vijf kilometer vrachtwagens


N Dinsdag 6 juni


a goed ontbijt en afscheid, vertrekken. Even naar de carwash, voor twee euro is de auto helemaal schoon. Bij ons is


dat maal vijf, dus wel tien euro. De twee gren- zen over de sluis lopen erg vlot. Bijna zonder controle over. De koff er blijſt dicht en zonder uitstappen. De gewassen auto geeſt toch wel een mooie indruk bij de beambte. Langs de Donau wordt naar Veliki Gradiste gereden, de grens voor de vrachtschepen. De mps-schepen mogen hier zo doorvaren en regelen de for- maliteiten in Belgrado, als ze niet meer aanleggen.


Passau met de Dom en brug over de Inn.


te wachten om in de EU te mogen komen. De chauff eurs moeten toch heel veel geduld hebben.


Voor deze heren is het zowat een dag wachten en elke dertig minuten aanschuiven. Zelf ben ik na een half uur over beide twee grenzen, om 14.00 uur aan de haven van Budapest. In de haven Csepel, alleen voor vrachtvaart, liggen maar twee Hongaarse schepen. Een bezoekje aan de havenmeester. Hij spreekt matig Engels en geeſt mij de nieuwe havenreglementen van dit jaar en enkele nieuwe telefoonnummers.


Die worden dan weer voor de volgende uitgave van de Donauvaarkaarten bijgewerkt. We be- kijken vlug de zeer oude Donau-peilschaal van Budapest; deze wijst nu 230 centimeter aan. Er mag dus met 280 centimeter gevaren wor- den. Dit voor zowat heel Hongarije. In de stad zelf liggen alleen passagiersschepen. Op een woensdag is het altijd rustig. Twee Vikingschepen van de Amadeus-vloot. Twee Arosa-schepen en de River Princess van Uniworld met de kapiteins Doede Smit en Arthur Petri. Een lekker frisdrankje wordt aan- geboden; we praten een half uur. Een pak kran- ten aan de heren en het vertrek is om 16.00 uur. Vandaag nog even 460 kilometer rijden tot Schlögen, dichtbij Passau.


O Donderdag 8 juni


p de autobanen in Oostenrijk moet je echt niet tanken. Al die stations wer- ken onder de naam Landzeit. Benzine


kost daar 1,48 euro. In de dorpen is het 32 cent goedkoper, dus 1,16 euro en dat in het zelf- de land. Het is pure oplichterij. In Regensburg ligt er niet één schip in de haven of elders. Het Donauwater is hoog genoeg om zonder lichten door te varen. Deze reis heb ik toch heel weinig vrachtschepen gezien.


Gedurende deze reis heb ik vernomen dat er een feest komt rond 26 september. Dan is het Main-Donaukanaal 25 jaar in gebruik. Onze twee schepen waren de eerste Belgen die er doorheen voeren. Het zal wel een groot feest worden, mogelijk gaan we daar wel naar toe. De Duitsers dachten in het begin dat het nieu- we kanaal, het op één na het domste kunstwerk van de wereld was. Het domste kunstwerk was namelijk de toren van Babel. Deze Duitsers en misschien ook anderen hadden deze evolutie toch niet verwacht.


Om 20.00 uur zijn we thuis. Nog alles even uitpakken en zo mogelijk alles opruimen. Kennelijk gaan er verkeerde praatjes rond, dat ik ga stoppen met deze reizen te maken. Dat is niet juist. In het vorig jaar heb ik vastgesteld dat, zowat al de dure witte schepen al onze kaarten in zwart-wit kopij aan boord hebben. Gedurende 21 jaar heb ik tweemaal per jaar zo’n lange reis gemaakt. Die kosten veel geld. Door al deze kaarten te zien, heb ik besloten maar eenmaal per jaar een lange Donaureis te ondernemen en alleen in de maanden mei en juni. Dus de oktoberreis doen we niet.


Het is dus onjuist te geloven dat Verberght er- mee gaat stoppen. Het is mijn derde leven ge- worden, de laatste 25 jaar ben ik er voltijds mee bezig. Ik voel me nog volledig in orde en dit zal hopelijk nog wel even blijven, want: rust - roest.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38