INEEN - INTERVIEW


krijgen alle zorgaanbieders die betrokken zijn bij een zorgketen of zorgprogramma samen voor alle zorgactiviteiten één tarief per cliënt. De zorgaanbieders spreken samen af wie welk deel van het integrale tarief ontvangt. “De ervaring die we hiermee hebben opgedaan in de geboorte- zorg leert dat dit leidt tot betere samenwerking en betere zorg. Uiteindelijk willen we samen met zorgpartijen komen tot een bekostigings- systematiek die de juiste prikkels bevat.”


Volgbeleid Zorgverzekeraars spelen een sleutelrol bij het komen tot passende zorg, vindt Kaljouw. Zij moeten uiteindelijk alleen nog zorg inkopen die passend is. Het stimuleren van samenwerking tussen zorgaanbieders en het afsluiten van meer- jarige contracten kan bovendien passende zorg bevorderen. Zorgaanbieders merken echter dat het lastig is om eenduidige afspraken te maken met de verschillende zorgverzekeraars. Kaljouw: “De concurrentie tussen zorgverzekeraars is een groot goed. Het heeft geleid tot kwalitatief betere en doelmatigere zorg. Dat kind wil ik niet met het badwater weggooien. Maar als de grootste zorg- verzekeraar in een regio regiobrede afspraken maakt over passende zorg, zou ik het goed vinden als die ook gelden voor de andere zorg- verzeke raars. De NZa kan zo’n volgbeleid alleen niet afdwingen. Ook hiervoor zouden we in overleg moeten komen tot nieuwe spelregels.”


Rug rechthouden Zonder doorzettingsmacht komt passende zorg er niet, beseft Kaljouw. Als de zorgpartijen er in overleg niet uitkomen, moet iemand de knopen doorhakken. “Voor een deel hoort die doorzettingsmacht bij de NZa, de marktmeester van het Nederlandse zorgstelstel. Maar ook het Zorginstituut kan hierin een rol pakken.


Bijvoorbeeld door zorg die niet passend is uit het verzekerde pakket te halen. En de politiek speelt een sleutelrol. Kamer en ministers moeten de rug rechthouden als met steekhoudende argumenten wordt besloten om bepaalde behandelingen niet meer te doen. Dat is lastig, zeker als er verdrietige verhalen van patiënten in de media verschijnen. Maar het is absoluut noodzakelijk als we de zorg voor iedereen toegankelijk willen houden. Ook voor de mensen die de weg minder goed kennen of die minder geld hebben.”


CURRICULUM VITAE


Voordat ze in 2015 voorzitter werd van de raad van bestuur van de NZa, werkte Marian Kaljouw onder andere als verpleegkundige. Ze was van 2005 tot 2012 bestuurs- voorzitter van de beroepsvereniging Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V&VN). Verder was ze directeur van het opleidingsinstituut van het St. Antonius Ziekenhuis. Kaljouw promoveerde in 1998 op het onderwerp ‘Behoeften van familieleden van intensive care patiënten’.


‘Er zijn nu nog te veel


prikkels om niet-passende zorg te leveren’


SEPTEMBER 2022 - 9


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32