Tekst: Noël Houben - Beeld: Ivo Hutten
INEEN - INTERVIEW
MARIAN KALJOUW (NZA):
‘Voor passende zorg moeten de spelregels veranderen’
‘Passende zorg’ is het richtinggevende principe achter het Integraal Zorgakkoord. Hierbij moet niet alleen de inhoud, maar ook de organisatie van de zorg passend zijn. Marian Kaljouw, voorzitter van de raad van bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), is stellig. “Passende zorg is absoluut noodzakelijk als we de zorg voor iedereen toegankelijk willen houden.”
T
ijdens de coronacrisis verwezen huisartsen 1,5 miljoen mensen minder door naar het ziekenhuis. Bij een deel van hen heeft dit tot gezondheidsschade geleid. Maar
bij een grote groep zijn de klachten ook zonder doorverwijzing overgegaan. “Het illustreert dat we in Nederland te veel onnodige zorg leveren”, concludeert Marian Kaljouw. “Dat is ernstig, want die overbodige zorg leidt tot lange wachtlijsten voor zorg die wél dringend nodig is. Als niets verandert, zijn we in 2040 bovendien 174 miljard euro kwijt aan zorg en moet in 2060 één op de drie mensen in de zorg werken. Dat gaat niet lukken.”
In het advies ‘Samenwerken aan passende zorg: de toekomst is nú’ schetsten de NZa (verant- woordelijk voor bekostiging en toezicht) en het Zorginstituut Nederland (pakketbeheer, risico -
verevening en kwaliteitstaken) eind 2020 hoe het anders moet. Vier principes staan daarbij centraal (zie kader pagina 8). NZa en Zorginstituut gebruiken passende zorg inmiddels als richtsnoer voor het uitvoeren van hun takenpakket. Ook geven ze samen met andere zorgpartijen handen en voeten aan het begrip. Zo kwam het Zorginstituut eind juni nog met een ‘Kader Passende zorg’. Dit beschrijft wat de overheid van iedereen verwacht om tot passende zorg te komen.
Ingrijpende transformatie De eerste lijn krijgt in de toekomst een nog grotere rol en taak dan ze nu al heeft, stelt Kaljouw. “Dat is een logisch gevolg van de beweging om de zorg zo dicht bij de patiënt als mogelijk te organiseren.” Het staat wel op gespannen voet met de hoge werkdruk die huisartsen ervaren, erkent ze. “Daarom moeten niet alleen patiënt- stromen verschuiven naar de eerste lijn, maar ook mensen en middelen.” Vooral voor de zieken- huizen betekent passende zorg dat ze fors minder gaan behandelen. Zo zal een groot deel van de zorg voor chronische patiënten verdwijnen uit de tweede lijn. Deze kan immers prima digitaal en/of dicht bij de patiënt worden georganiseerd. Zorgbreed moeten zorgverleners kritischer zijn of zorg echt nodig is. “Dit geldt ook voor de eerste lijn. Huisartsen verwijzen nu nog patiënten door naar het ziekenhuis waarbij dat eigenlijk niet
SEPTEMBER 2022 - 7
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32
