search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
varia


Commissie Wet wapens en munitie adviseert snelle


moderniseringsslag De Commissie Wet wapens en munitie (WWM) heeſt onlangs haar adviesrapport ‘Ringen rond de roos’ aangeboden aan de minister van Veiligheid en Justitie, Yeşilgöz-Zegerius. In het rapport is een aantal adviezen opgenomen om de Wet wapens en munitie te vereen- voudigen, zoals de vijfarige jachtakte en het definitief afschaffen van de e-screener. Meer hierover in de rubriek ‘Belangenbehartiging’. Te vinden op pagina 50 achterin deze Jager.


Adaptief beheer


Het huidige populatiebeheer van wilde hoefdieren als reeën, wilde zwijnen, damherten en edelherten is te veel gericht op aantallen dieren in plaats van het effect van het beheer. Dit blijkt uit een onderzoek dat onlangs in opdracht van BIJ12 werd gedaan. Volgens de onderzoekers is het tijd voor een alternatieve aanpak: adaptief beheer. Bij adaptief beheer ligt de focus niet op aantallen, maar op het probleem en de maatregel(en) die je moet inzetten om een gewenst effect te bereiken. Binnen faunabeheer gaat het altijd om een mix van problemen: schade aan landbouwgewassen, aanrijdingen, schade aan bosbouw en schade aan flora en fauna. Dat zijn wettelijk bepaalde belangen. Bij adaptief beheer zet je meerdere instrumenten in om meerdere problemen te lijf te gaan. Dit kunnen preventieve maatregelen, zoals het plaatsen van hekken of rasters zijn, verstoring of verjaging en als laatste middel populatiebeheer door afschot. Volgens de onderzoekers is adaptief beheer een goed alternatief voor het huidige beleid. Meer hierover in het volgende nummer van De Jager.


aangesproken


dorien van dijk Teamleider


communicatie bij de Jagersvereniging


foto anoeska vermeij WHAT’S IN A NAME? foto michael migos


Weidelijkheid is meer dan ‘dieren overhouden om volgend jaar weer te kunnen jagen’, het gaat om ethiek en zelfregulatie. Maar hoe krijg je dat consequent op een goede manier over de bühne bij mensen die niet bekend zijn met de jacht? Weidelijke jagers schieten geen eendjes, omdat ze in het paarseizoen minder beschikbaar zijn ten opzichte van hun manlijke soortgenoten. Ze leggen eieren, broeden die uit en worden eindeloos opgejaagd door hitsige typetjes, ook als er een aantal weerloze pulletjes achteraan zwemt. Wanneer het in koor ‘Hen!’ klinkt, bij het opvliegen van een fazant, zakken de geweren. De fazant is polygaam, je beschermt de hennen. Ook bij de hazenjacht proberen veel jagers rekening te houden met de populatie- opbouw in hun gebied. We leggen onszelf meer beperkingen op dan nodig, immers zowel de mannetjes als de vrouwtjes van deze diersoorten staan op de wildlijst. Over konijnen praten we vooral, want konijnen bejagen gebeurt in de meeste gevallen alleen nog in opdracht. Naast het feit dat wij jagers precies weten wat er in het veld groeit en bloeit, zijn de meesten van ons uitstekend in staat tot zelfregulering. Juist in het jachtseizoen, wanneer wij met zorgvuldigheid oogsten. De term ‘oogsten’ komt in dit kader ook terug op de website van Animal Rights: “Het -oogsten- van dieren uit de natuur, zoals jagers dat graag


noemen, degradeert wilde dieren tot niets minder dan scharrelvlees: in plaats van levende, voelende wezens die recht hebben op hun eigen plek in ons landschap.” Hebben deze ‘anti’s’ vanuit het oogpunt van iemand die onbekend is met de ethiek en zelf- regulatie van de jachtpraktijk hier misschien een punt? Moeten wij onze bewoordingen nog zorgvuldiger kiezen? Als de boer zijn graan oogst, zie je immers een enorme machine over het land rijden en binnen een dag hebben de wuivende korenaren plaatsgemaakt voor een modderige, kale vlakte. Die vergelijking gaat mank: de reguliere oogst van gewassen, lijkt in niets op de jacht. Sterker nog: we streven ernaar dat de boer wat stukjes laat staan of hoekjes ‘vergeet’, zodat de dieren die in het veld leven een plekje overhouden om zich te verstoppen. ‘Dat laatste roepen jagers alleen maar, zodat ze nog meer hebben om te schieten’, zeggen de anti’s dan. Tuurlijk, iemand die anti jacht is, overtuig je waarschijnlijk nooit. Maar het kiezen van de juiste beelden en bewoordingen van hoe wij jagers in het veld staan, is een mooie uitdaging die ik met jullie hulp ook dit jaar weer wil aangaan! •


januari 2023 - #1 |


| 7


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60