interview
Wat zijn wij als Tweede Kamerlid vaak belazerd en bedonderd, soms door ambtenaren, soms zelfs door ministers. Ook van mijn eigen partij
Maar wat doen wij? Wij luisteren niet. Dat is met de ganzen zo en dat is met de wolven zo. Als we de wilde zwijnen niet beheren, lopen ze straks op het Binnenhof. Om die uitspraak ben ik wel eens uitgelachen, maar intussen is het bijna zo ver.’
Hoge Veluwe hebben we een prachtig stuk natuur, in evenwicht dankzij begrazing door moeflons. Dat evenwicht wordt verstoord door wolven die de ene na de andere moeflon doden. Dan moet je die wolven toch kunnen bejagen? Nog los van de vraag hoe die wolven in Nederland zijn gekomen, want volgens mij zijn ze hier naartoe gebracht. En het zijn niet alleen boeren en jagers die waarschuwen voor de gevolgen, ook word ik gebeld door mensen die bang zijn een wolf tegen te komen.’
TOEKOMST ‘Een campagne als Sign for hunting van de European Federation of Associations for Hunting and Conservation (FACE) geeſt aan dat jagers en wildbeheerders niet langer in hun schulp kruipen, maar laten zien wat ze doen en hoe nuttig dat is. Moeten we soms wachten totdat er een vliegtuig neerstort bij Schiphol omdat er een gans in de motor is terechtgekomen? Voor alle duidelijkheid: zelf ben ik geen jager. Ik zat een keer bij Jan op de hoogzit toen er een ree uit het bos kwam. Een prachtige bok die hij, tot mijn opluchting, niet kon schieten. De keer daarop zaten we weer op de hoogzit. Toen schoot Jan wel een ree. Ik zei tegen hem: dat hoef ik nooit meer te zien. Ik vond het geen prettig gezicht, maar
begrijp wel dat beheer moet om het evenwicht in de natuur te bewaken. Het gaat erom dat je met de mensen uit een dorp tot het juiste wildbeheer komt. Dan heeſt de jacht toekomst.’
UITGELACHEN ‘Dat optimisme heb ik afgekeken van Gerard Alferink. Toen ik in 1998 in de Kamer kwam, was de jacht op een haar na weggevaagd. Gerard, maar ook mijn Jan en ik, legden ons zich daar niet bij neer, maar zetten de schouders eronder. In de loop der tijd is me één ding steeds duidelijker geworden: in een druk en vol land als Nederland kom je alleen tot de gewenste biodiversiteit via beheer. Die strategie vergt veel uitleg en geduld. Mijn advies aan de Jagersvereniging zou dan ook zijn: vertel je boodschap in een STER-reclame. Laat op tv maar zien hoe een hazenjacht plaatsvindt en dat mensen daarna genieten van een lekker, duurzaam en gezond stukje vlees. Op het moment dat ik in de Kamer kwam, zaten er in ons land 180.000 ganzen. Nu zijn het er meer dan twee miljoen. Toen zei ik al: de gans moet in de pan. De kosten van schadebestrijding zijn inmiddels torenhoog, het brengt de biodiversiteit in het gedrang en schaadt de natuur. De Franse ‘PvdA’-minister zegt dat Nederland meer moet gaan bejagen.
GEBIEDSGERICHT In het EU-beleid Plattelandsontwikkeling 2021-2027 heeſt de Europese Commissie de prioriteiten voor het landbouwfonds vastgesteld. Deze visie houdt in dat we de besluitvorming niet in Den Haag, Berlijn of Parijs neerleggen, maar gebiedsgericht. Dat wil zeggen: niet alleen regionale politici, maar ook boeren, jagers, natuurorganisaties, burgers en industrie bepalen met elkaar aan tafel wat er in hun gebied moet gebeuren. De plattelandsvisie 2021-2027 gaat dus over draagvlak. En hoe krijg je draagvlak? ‘Met een brede basis waarbij je natuurbelangen én sociaal-economische belangen met elkaar in evenwicht brengt. Gaan we in Nederland door op de huidige voet, dan vragen we ons over twintig jaar af: waar zijn de laatste boer en de laatste jager gebleven? Er zijn provinciale besturen in Nederland die momenteel hun oor te luister leggen bij biologen en niet bij WBE’s en hun tellingen in twijfel trekken. Voor mij is dat even onbegrijpelijk als onbeschoſt.’
PETRUSPOORT Heeſt ze, gezien haar passie voor het platteland, nooit de neiging de pijp aan Maarten te geven, zeker nu ze bijna zeventig is? ‘Toen ik drie dagen op de hartbewaking lag, kreeg ik 75 boeketten bloemen. Gelukkig ben ik nu weer gezond, en op basis van mijn geloof vind ik dat je je talenten moet benutten. Ik heb geen hoge opleiding genoten, maar wel veel praktische kennis opgedaan. Die kennis wil ik kunnen uitspreken, en in de EVP-fractie kan ik dat. Men heeſt mij gevraagd om bij de komende provinciale verkiezingen te fungeren als CDA-lijstduwer, maar aan kiezersbedrog doe ik niet. Ik wil straks bij de Petruspoort niet te horen krijgen: wat voor farizeeër ben jij geweest? Mijn innerlijke drijfveer is om op te komen voor de mensen op het platteland. Als ik naar huis rijd en al die omgekeerde vlaggen zie, dan denk ik: voor deze mensen blijf ik knokken.’ •
januari 2023 - #1 |
| 23
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60
