column


UIT DE MEDIA Oswin Schneeweisz werpt een persoonlijke blik op actuele onderwerpen uit de wereld van radio, krant, televisie en internet.


BUBBELS S


oms zijn het kleine zaken die je over grote dingen aan het denken zetten. Zo kreeg ik laatst op een receptie een glas bubbels overhandigd. In het glaasje goudkleurige champagne stegen honderden bubbels op als sterrenstof in het universum. Stel nou


dat die bubbels mensen zijn, dacht ik, en het glas is de wereld. We willen allemaal zo snel mogelijk naar boven, naar de rand van het glas. Daarom roeptoeteren we op social media en aan talkshow- tafels om het hardst. We willen gehoord worden. Wie niet gehoord wordt, bestaat niet. Soms denk ik: was dat vroeger nou minder? Waren we vroeger niet vriendelijker tegen elkaar, ondanks alle tegengestelde meningen die er natuurlijk ook waren? Polarisatie is van alle tijden, maar social media hebben de wereld onmiskenbaar verhard. Dat concludeert ook het recente onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau. ‘Een ruime meerderheid van de Nederlanders maakt zich zorgen over polarisatie in met name de politiek, de media en op sociale platforms, zoals Twitter. Ze storen zich aan de verslechterde omgangsvormen en verharding in het politieke en publieke debat die ze menen te zien.’ Op geitenpaadjes die ooit het ik van de rest scheidden, zijn inmiddels complete muren opgetrokken. Dat we ook van elkaar kunnen leren, lijkt er steeds minder toe te doen. In dat vacuüm doen allerlei belangen- en lobbyclubjes een greep naar de macht. Ik moest daaraan denken toen ik recent de tweet van een Sovon-teller, die zich op Twitter ‘vrijevogel56’ noemt, zag langskomen. Die vrije vogel vertelde doodleuk


dat hij geen zoogdieren telde omdat hij anders de jagers in de kaart zou spelen. En ja, dat doen zijn vriendjes van Sovon ook niet. Dat schreef hij tenminste. ‘Die denken er’, aldus vrije vogel, ‘net zo over’. Lang heeſt dit opmerkelijke tweetje niet bestaan, want de vrije vogel bleek toch minder vrij dan hij zich voordeed en verwijderde al snel zijn ophefarende tweet. Veel mocht dat niet baten, want een screenshotje is tegenwoordig zo gemaakt. Ik heb die vogeltellers best hoog zitten. Die doen al dat werk in hun vrije uren en hebben, net als ons jagers, het beste voor met de flora en fauna in ons land. Die gaan toch niet met telresultaten zitten knoeien omdat ze bang zijn dat jagers ermee vandoor gaan? Als we het over vogeltellers hebben, zie ik altijd vriendelijke pensionado’s voor me. Baardmannetjes die de natuur een warm hart toedragen. Die gaan toch niet frauderen, waardoor telgegevens corrupt en onbetrouwbaar zijn? En om maar eens de knuppel in het hoenderhok te gooien: doen wij jagers het eigenlijk beter? Dat is een vraag die elke jager zichzelf bij de komende tellingen in 2023 zou moeten stellen, want in the end komt vertrouwen te voet en gaat te paard. Dat blijkt maar weer. •


We willen gehoord worden. Wie niet gehoord wordt, bestaat niet


reageren? stuur uw mail naar


oswin.schneeweisz@ jagersvereniging.nl


januari 2023 - #1 |


| 15


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60