verhalen
De tijd in Schotland kent geen mededogen. Het grimmige klimaat tekent het wild, de mensen, de moraal, zelfs de Highlands
Royalstalker from the Netherrlands again, aſter all these yearrs!’ Ze had hem omhelst, gezoend. ‘Tuurrrwaildt!’
‘Hoe gaat het met jou, Moira?’ ‘Divorced, all by myself again, thanks heaven, alleen ik en de Draadhaar.’ ‘Bevalt het?’ ‘Je hoeſt niet getrouwd te zijn for life’s pleasures, zeker niet met een English! husband.’ Ze knipoogde. ‘Daar weet jij toch ook alles van Turrrwaildt. Remember?’ Herinneren, mijn God, alsof het gisteren was. Hij schraapte zijn keel, wilde iets gevats terugzeggen, maar kwam niet verder dan een stamelend: ‘Y-y-yes.’ Op dat moment kwam de Draadhaar uit de woning stormen die enthousiast, maar gevoelig vol tegen zijn kruis opsprong. ‘Sorry for that’, zei ze proestend. Hij kromp in elkaar, het gevoel herkende hij nog al te goed van het muurtje bij voetbal. Hij moest een paar keer diep ademhalen voordat hij wat terug kon zeggen. Zij was hem dus niet vergeten.
GRIMMIG KLIMAAT De tijd in Schotland kent geen mededogen. Het grimmige klimaat tekent het wild, de mensen, de moraal, zelfs de Highlands. Eigenlijk alleen de whisky en de monsters in de Lochs gedijen er in de loop der jaren. Maar de Lord himself had nog een uitzondering in zijn Schotse petto gehad. Moira was nauwelijks veranderd. Hij
slikte. God, wat was ze mooi. Nog steeds de perfecte hardbody, het voorname, scherp gesneden gezicht, de fonkelende ogen, de lange, nu in een huidstrakke, door jaren stalken gepolijste leren broek gehulde, benen. Nou ja, in het sproetenpark dat haar gezicht was, hadden zich enkele rimpels bijna liefdevol neergevlijd; een paar slingers engelenhaar doorvlochten de explosieve bos rood haar die zich, zoals toen, onder een deerstalkerspet uit worstelde. Het had haar alleen maar mooier gemaakt. ‘Je bent geen spat veranderd’, zei hij. Haar mondhoeken krulden op, ze grinnikte, tikte op zijn buik, die hij gelijk introk; ‘Anders jij wel.’ Ze wees naar zijn kalende hoofd. ‘Meer dan 15 jaar being Turrwaildt gaat een mens dus niet in de koude kleren zitten.’ ‘And being Moira?’ Ze lachte: ‘Look for ye’self.’
Hij had haar na al die jaren geschreven. Per omgaande het antwoord: ‘You’re welcome, Turrwaildt, but we’re fully booked with the stags this season, only hinds available, XXX Moira.’ XXX? Geen stags, jammer, maar wat maakt het uit, had hij zichzelf wijsgemaakt. Het stalken, daar gaat het toch om? Het was al die jaren door zijn hoofd blijven spelen, die dag met zijn Royal stag en het jaar later de zogenaamde Hillbuck, zijn godvergeten klunzige afscheid
van haar, toen. Hij was nooit meer naar het estate teruggegaan. Was het schroom, schaamte, twijfel geweest? Waarom nu dan wel? Name it Turrrwaildt, dacht hij in zijn beste Engels.
TROEBEL De sneeuw die nu in steeds dichtere vlagen over de moor joeg, nam het zicht af en toe geheel weg. Hemel en heide vervlochten dan tot een dimensieloos kolkend wit en lichtgrijs. Hij zag dat ze even bleef liggen, voorzichtig haar hoofd optilde, even wachtte, de kijker pakte. Hij sloot zijn ogen, de wind joeg de tranen over zijn gezicht die zich vermengden met de sneeuw die op zijn wangen smolt; alles werd troebel. Hij hoorde haar nu snel wegkruipen door het steeds meer door sneeuw bedekte heidetapijt. ‘Fuck’, hoorde hij voor zich. Als een kronkelende paling op het droge kwam ze snel naar hem terugkruipen. ‘All right?’ Ze keek bezorgd: ‘Ze staan daar. Nog te ver, but fuckin’ problem.’ Tussen shootable distance en de plek waar zij nu waren, sijpelde door een ondiepe sleuf in de moor een beekje. Opstaan om er doorheen te waden, had geen zin. Wilde hij bij de roedel komen dan moest dat kruipend door de beek. Hij zuchtte. ‘Je kwam hier toch om te jagen?’ ‘Okay Moira.’ Nu teruggaan naar haar warme huis en dan
januari 2023 - #1 | | 39
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60
