WATERKWALITEIT Normen onmisbaar voor uitbannen microplastics
Help, ons water wordt plastic!
Door Pieter van den Brand
De alarmerende rapporten stapelen zich op. Microplastics zijn overal aanwezig, ook op ons bord en in ons drinkwater. Toch maakt de overheid noch de politiek serieus werk van de strijd tegen de minuscuul kleine plasticdeeltjes. Beleidsvoornemens te over, maar essentiële normen ontbreken.
Na de plasticsoepturbulentie in oceanen, rivieren en andere wateren komen de ‘retour-zendingen’ micro- en nanoplas- tics scherper in het vizier. Minuscuul kleine deeltjes belanden via plankton, vissen, vogels en zeezoogdieren op ons bord. Tel daarbij op de ‘microbead’-scrubkorreltjes in cosmetica, de weggespoelde vezels van onze grotendeels synthetische kleding en het regiment van indirecte verspreidingsbonnen, met voorop het effl uent van rioolwaterzuiveringen die niet zijn berekend op microplasticverwijdering. Plasticdeeltjes die onder de noemer ‘opkomende stoffen’ in ons drinkwater te- rechtkomen.
Geen verwonderlijke conclusie dan ook in een recent in- ternationaal rapport van het Wereldnatuurfonds dat we wekelijks vijf gram microplastic ‘consumeren’, een hoe- veelheid ter grootte van een creditcard. Dat plastic komt volgens de door Australische wetenschappers uitgevoer-
de studie voor het merendeel uit kraanwater en gebotteld tapwater. Daarin werden duizenden plasticdeeltjes (1 mm groot) aangetroffen. Veel meer dan in schaaldieren, bier en zout. Niet dat er ook maar één monster is genomen. De onderzoekers baseren hun conclusies op een vijftigtal wetenschappelijke artikelen. Als bron van de microvezels krijgt de industrie de zwarte piet.
Een lachertje
Zo zijn er inmiddels honderden academische ‘horror’-publi- caties verschenen, die eensgezind stellen dat de mens jaar- lijks ongewild tienduizenden stukjes plastic binnenkrijgt. De inspanningen van de cosmetica-industrie om niet langer microbeads in scrubproducten te gebruiken, zijn volgens de Plastic Soup Foundation een lachertje, want de microplastics in lippenstift en zonnebrandcrème blijven onaangepakt. Tot een ‘wake-up call’ hebben deze publicaties nog niet geleid.
De Europese voedselveiligheidswaakhond EFSA noemt micro plastics een ‘upcoming issue’, maar vindt het te vroeg daar verdere conclusies aan te verbinden. In eigen land meld- de het RIVM in juni in een van haar nieuwsbrieven dat de micro- en nanoplastics op dit moment ‘geen wijdverbreid risi- co voor mens en milieu vormen’. Het bewijs hiervoor is nog beperkt. Het onderzoeksinstituut baseert zich op een januari dit jaar verschenen grootschalige literatuurstudie van SAPEA, het consortium van Europese Academies. De concentraties die tot nu toe in het milieu zijn gemeten, zitten ruim onder de hoeveelheid die schade aanricht, aldus het RIVM.
24 WATERFORUM NR 4
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
