THEMA: ICT-AUTOMATISERING
Optische sensor van TNO op proefl ocatie Zegveld waarmee beschikbare nitraat in de bodem kan worden gemeten (foto: Sjaak van Veen, TNO).
uitgevoerd in opdracht van het ministerie van LNV. Dit is een verplichting in het licht van de Europese Nitraatrichtlijn en de metingen leveren een belangrijke bijdrage aan de evaluatie van het mestbeleid. In het LMM worden jaarlijks duizenden chemische analyses in het lab verricht op monsters die in het veld zijn genomen.
“In WaterSNIP willen we onderzoeken of we de monitoring niet effi ciënter kunnen uitvoeren als we dit zouden automatiseren met online sensoren”, vertelt coördinator Arno Hooijboer. “We willen weten of de nu al beschikbare sensoren een indicatie kunnen geven van de veranderingen in het nutriënt engehalte in slootwater en of ze daar meer over kunnen zeggen dan de puntmetingen die we tot nu toe doen. Een belangrijke wens is continu inzicht. De concentraties van nutriënten variëren over de tijd door schommelingen in temperatuur, zonlicht, neerslag en nog andere factoren. We willen ook de temporele variatie in de waterkwaliteit in het monitoringsproces mee- nemen.”
Hooijboer ziet dat er steeds meer mogelijkheden komen om automatisch de milieukwaliteit te meten met sensoren. “Het huidige meetnet is zo’n 25 jaar oud. Met deze nieuwe tech- nologie kunnen we mogelijk een kwaliteitsslag maken. Als er in de toekomst wel sensoren voor stikstof en fosfor beschik- baar zijn, kunnen we die in het testmeetnet inpassen.” Met de wettelijke acceptatie van ontwikkelde technologie is het RIVM nog helemaal niet bezig, zegt Hooijboer. “We hebben nu slechts één ambitie: niet bij de pakken neerzitten en veel- belovende technologie volop uitproberen.”
Arno Hooijboer (RIVM): “We willen weten of de nu al beschikbare sensoren een indicatie kunnen geven van de veranderingen in het nutriëntengehalte in slootwater.”
Manco Directeur Ignaz Worm van brancheorganisatie Envaqua ziet tal van sensortechnieken in opkomst om snel ter plekke waterkwaliteit te meten met realtime en online beschikbare meetresultaten. “Niet alleen door de klassieke waterkwali- teitsparameters te meten, maar ook de indicatoren die indi- rect wat over de feitelijke besmetting van het water kunnen zeggen. Zoals de brekingsindex en stoffen die door micro- organismen worden geproduceerd. Het enige manco is dat je op basis van deze toepassingen niet offi cieel juridisch mag concluderen of drinkwater na bijvoorbeeld een leidingbreuk weer veilig is voor menselijke consumptie. Dat is voorbehou- den aan de wettelijk verankerde meetmethoden. Maar ik zie geen hindernissen om deze technieken in te zetten om de bedrijfsvoering te optimaliseren. Ik zou juist zeggen: laat ze niet onbenut. Je kunt zo immers de gaten opvullen van sen- soren die er nog niet zijn. Dus het is goed hiermee aan de slag te gaan. Dat kan meehelpen om de overheid te stimule- ren de regelgeving te vernieuwen.”
Worm wil leveranciers uitdagen sensoren ‘van een tientje’ te maken, die op grote schaal zijn uit te rollen. Wel is hij kritisch
32 WATERFORUM NR 3
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
