Mijn huis
Wie Julien (65, plastisch chirurg CosMedic/Catharina Ziekenhuis Eindhoven) en Feikje van Rappard-van der Veen (61, immunoloog) met hun hond Pommie. Huis voormalig koetshuis buitenplaats Duinbeek bij Oostkapelle (Zld.). Bouwjaar omstreeks 1715. Wonen hier sinds 2014.
Dierbare plek
Soms heeft een mens behoefte aan stilte. Aan niets dan natuur om zich heen. Wanneer Julien en Feikje van Rappard even genoeg hebben van de drukte van de stad, rijden ze naar Zeeland. Daar, iets buiten Oostkapelle, op loopafstand van strand en zee, ligt – verscholen in de bossen – de bui- tenplaats Duinbeek, waar ze sinds een paar jaar het voormalige koetshuis bezitten. Het is voor het Eindhovense echtpaar niet ‘zomaar’ een tweede huis
op een willekeurige mooie plek; ze zijn al decennialang verbonden met Duinbeek en hebben er vele herinneringen liggen. Het was de vader van Feikje, een bankier uit Middelburg, die de vervallen buitenplaats in 1972 kocht en deze zorgvuldig liet restaureren. “De liefde voor monumenten heb ik met de paplepel ingegoten gekregen”, glimlacht zijn dochter. Haar meisjesjaren op de buitenplaats beschrijft ze als een heerlijke tijd. “Ik was destijds net begonnen met mijn studie in Amsterdam, maar kwam vaak in de weekenden en in vakanties naar Duinbeek. Hier wonen voelde als een sprookje.” Heel blij is ze dan ook dat zij en haar man – na het overlijden van haar
moeder – het koetshuis bij de verkoop uit de boedel konden halen, in overleg met de (nieuwe) eigenaar van de rest van de buitenplaats. “Zo hebben we deze dierbare plek voor de familie kunnen behouden.” Vanuit hun huisje – waar tal van authentieke elementen herinneren
aan de vroegere functie van het gebouw – kijken de Van Rappards uit op het statige Duinbeek met zijn karakteristieke torentje en eeuwenoude slotgracht. “Vroeger kon ik vanuit dat torentje in de verte zelfs de zee
‘De damherten staan hier soms zelfs óp het terras’
zien liggen”, wijst Feikje. “Toen waren de bomen nog niet zo hoog.” Aan de muur naast het keukenraam hangt een verrekijker, klaar voor
gebruik. Uit de verhalen van Julien blijkt dat er met het blote oog ook het nodige te zien valt. “De damherten staan hier soms zelfs óp het terras.” Zijn vrouw vertelt over de magische aanblik van de buitenplaats in het
voorjaar, wanneer langs de oprijlaan de stinzenplanten bloeien. Nu het huis binnen zo goed als klaar is, wil ze binnenkort aan de slag met de tuin rondom het koetshuis. Wat ze gaat planten, dáár is ze nog niet he- lemaal uit. Maar wat het ook wordt, gedijen zal het. Want na al die jaren op Duinbeek weet Feikje van Rappard dat alles hier – dankzij de Zeeuwse klei – uitbundig groeit. “Helaas geldt dat ook voor de brandnetels. Die worden hier echt héél hoog.”
Wilt u ook meedoen?Mail naar
oproep@artsenauto.nl
Benieuwd naar nog meer foto’s van dit huis?
artsenauto.nl/wonen
052 oktober 2016 ArtsenAuto
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
