search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
24


omstandigheden die voor ons allemaal ondenkbaar zijn, en waarin je keuzes moet maken. Dan kun je vooraf op een briefje geven dat een aantal keuzes niet goed is. We maken fouten. Per defi nitie. Wees daar open over.’


‘Per defi nitie maken we fouten,


wees daar open over’


Confrontaties met wreedheden, begaan door een vij and die de Geneefse Conventies aan z’n laars lapt, kan leiden tot woede-en wraakgevoelens bij (Nederlandse) militairen. Is het realistisch te verwachten dat ze die onder alle omstandigheden de baas zij n en de benodigde zelfbeheersing op kunnen brengen. ‘Noem mij ideologisch of naïef, maar ja, dat denk ik. Ik zelf ben vaak geconfron- teerd met dat soort gevoelens. Moeilijk, maar dat betekent niet dat je ze niet kunt loslaten. En iemand zal best eens uit de bocht vliegen. Maar handelen uit woede en wraak leidt ertoe dat je je morele integriteit verliest. En dan ver- lies je als krijgsmacht je legitimiteit. Dat betekent dat je zeer hoge eisen moet stellen aan de vorming van leiderschap en aan je manschappen. Dat kost tijd, geld en menskracht. Daarvan is veel verdwenen de voorbije jaren.’


ove Mart de Kruif r


Luitenant-generaal b.d. Mart de Kruif (1958) heeft diverse functies bij de KL doorlopen. In 2007 werd hij bevorderd tot brigadegeneraal. Op 1 november 2008 nam De Kruif als generaal- majoor het ISAF-commando voor Zuid-Afghanistan (Regional Command South) over.


In mei 2010 was De Kruif


plaatsvervangend commandant Landstrij dkrachten en op 25 oktober 2011 volgde De Kruif Rob Bertholee op als commandant Landstrij dkrachten.


Wat als het toch misgaat? ‘Dan heeft dat uiteraard juridische consequenties. Terecht. Laat het recht z’n loop hebben. Als je dat niet doet, ben je van God los. Roep comman- danten ter verantwoording. Dat is iets anders dan in het normale recht, waarbij je vooral naar het individu kijkt. Hier moet je heel duidelijk naar de ‘chain of command’ kijken. Een commandant is verantwoordelijk voor wat z’n manschappen doen of nalaten.


Tot zover is het overzichtelijk. Ethisch is het ingewikkelder. De grens tussen schuld en verantwoordelijkheid is fl interdun. Dat is waar jongens en meiden met PTSS vaak mee worstelen: ben ik verantwoordelijk of schuldig? Je opereert in een situatie die je niet beheerst. Dat maakt het extra moeilijk je emoties in bedwang te houden. Het is een grijs gebied dat we niet durven te benoemen. Dat kan ook bijna niet. Dat is het probleem dat veteranen hebben. Het is zo moeilijk om dat grijze gebied onder woorden te brengen, je moet het hebben beleefd.’


Wat vindt u ervan dat politici eufe- mismen als ‘wederopbouwmissie’ gebruiken? Na een lange stilte en drie diepe zuch- ten: ‘Een politicus moet beseff en wat de rol en de functie van de krijgsmacht in de maatschappij zijn. Dat is de basis. Dat moet je koppelen aan onze grond- wettelijke taken. In de meest brede zin ontbreekt dat besef. Omdat we al decennia in vrijheid leven. De maatschappelijke grondslag van de krijgsmacht vind ik in geen enkel partijprogramma terug. Nergens. Je zet je strijdmacht in als “the shit hits the fan”. Onze taak is niet bloemetjes of on- derscheidingen uitdelen of mijnen op- ruimen. Dat zijn weliswaar belangrijke, maar afgeleide taken. Als onze vrijheid dreigt te worden aangetast, moét de krijgsmacht onze vrijheid beschermen. Kamervragen gaan te vaak over twee linksdragende soldaten die zijn aange- vallen op kamer 84 in Havelte of een verkeersongeluk met een militaire fi ets. Ik zal het niet bagatelliseren, maar dat is niet waar het in de Kamer over moet gaan.’


Waarover wel? Over de fundamentele vraag of de krijgsmacht in staat is z’n grondwette- lijke taken uit te voeren met alles wat daarbij hoort. Politiek, ethisch, leider-


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108