23
ger achterop, die we een stuk verlengd hebben om onze hondenkar en -slee mee te kunnen nemen. In de camper heb ik het kussen van de achterbank gehaald en daarbo- ven twee grote hondenhokken over de hele breedte ge- bouwd. De hokken zijn demontabel, zodat de camper ook gebruikt kan worden zonder honden.” De hokken gaan er bijvoorbeeld uit als een van de kinderen met zijn gezin ´s zomers af en toe met de camper op stap gaat. Annie: “De hokken voldoen aan de eisen die gesteld worden als je met honden gaat reizen naar het buitenland. Die gelden pas voor het reizen met meer dan vijf honden, maar wij willen dat onze husky´s een goed onderdak hebben. Er blijft voor ons minder ruimte over, maar wij hebben elk nog een plekje en alles kan verder mee. Boven op de hondenverblijven kunnen we voer, bakken en de harnas- sen voor de honden kwijt. Verder is de camper van alle gemakken voorzien, zoals wc, water en een goede kachel. Bovendien hebben we ´s winters extra buitenisolatie mee, voor als we naar de sneeuw gaan.”
Alleen ‘s winters
Annie en John gebruiken de camper hoofdzakelijk ’s win- ters, ongeveer vanaf oktober tot en met maart. ’s Zomers is het te warm voor de husky’s om te gaan rennen. John: “Zodra het kouder wordt, gaan we hier op Texel trainen met de honden. Omdat de camper ook dan handig is, gebruiken we hem ook bij de trainingen. Niet alleen in Nederland doen we mee aan wedstrijden, maar er staat
ook elk jaar een trainingsweekend in België op het pro- gramma. Tijdens een toertocht daar gaan de honden twee dagen achter elkaar vijfentwintig kilometer lopen in een team van negen husky’s.”
Het stel gaat elk jaar minstens een week naar de sneeuw om daar met hun vier honden te trainen. “De laatste keer zijn we naar het drielandenpunt van Duitsland, Tsjechië en Oostenrijk geweest. We hopen ook nog naar Zweden te gaan, om te trainen en om aan wedstrijden deel te nemen, maar voorlopig zit dat er nog niet in”, stelt Annie vast. “Als er geen wedstrijden zijn, pro- beren we verder mee te doen aan de Opkikkerdagen bij Zeewolde van de Stichting De Opkikker.
Gezinnen vanuit heel Nederland met een chronisch ziek kind worden dan verwend. Alle kinderen genieten intens van het ritje dat ze op de kar van de sledehondenteams mogen maken”, vertelt John.
Annie: “Onderweg hebben we altijd veel bekijks, want men vraagt zich af wat we achter op de camper heb- ben staan.” De organisatoren van wedstrijden kijken niet meer vreemd op. “Ze weten intussen dat onze camper vrij zwaar is en dat we soms niet altijd van een drassig terrein af kunnen rijden. We worden regelmatig door een boer met trekker uit de buurt geholpen…” Annie en John verwachten nog vele jaren met hun Hus- sebus met de vier husky’s op stap te gaan om deel te nemen aan wedstrijden en andere evenementen. “Het is een prachtige sport!”, stellen ze beiden vast.
NKC Kampeerauto nr. 2/2012 | 43
1. Annie en John met hun vier husky’s voor de Hussebus.
2. De vier husky’s in hun verblijven in de camper.
3. De husky’s in actie tijdens de Opkikker- dagen bij Zeewolde
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
