Middel om te overleven


Tot twee keer toe moest Peter Slagboom uit Leerbroek een beroep doen op zijn verzekering tegen arbeidsongeschiktheid. De melkvee- houder koos al op jonge leeftijd voor een verzekering, waardoor de premie relatief gezien te overzien was. TEKST TIJMEN VAN ZESSEN


Z


estien jaar geleden ging Peter Slagboom (35) als zzp’er aan de slag bij een loonbedrijf. Op advies van de bank besloot hij een arbeidsongeschiktheidsverzekering af te sluiten. ‘Ik was toen negentien jaar en als je jong bent, is de premie nog laag. In die tijd kostte de verzekering mij ongeveer 1500 gulden per jaar’, vertelt Peter. Elf jaar later werd de melkveehouder uit Leerbroek geveld door wondroos en deed hij een beroep op de verzekering. ‘Toen was ik blij dat ik de verzekering had. Ik betaal de premie liever voor een ander, want ziek zijn is nooit een pretje, maar als je onverhoopt iets overkomt en je kunt de boerderij niet meer runnen, dan kun je toch een normaal leven blijven leiden. Deze verzekering keert uit tot je vijfenzestigste.’


Na een maand kreeg Peter bezoek van een medisch specialist. Hij beoordeelde de mate van arbeidsgeschiktheid en volgde het herstel. Drie maanden later kon Peter de draad weer oppakken. Maar hij moest het wel rustig aan doen. ‘Pleeg geen roofbouw op je lichaam, anders zie ik je volgend jaar weer’, waarschuwde de specialist.


AB nog belangrijker


Peter zit met zijn moeder Nel in maatschap en melkt nu 90 koeien op 50 hectare. Peter heeft niet alleen een arbeidsongeschiktheids- verzekering, maar hij is ook lid van de Agrarische Bedrijfsverzorging (AB). ‘Die is in eerste instantie nog belangrijker. Dankzij de AB is er direct een melker die het werk overneemt. Het eerste jaar is dit te- gen gereduceerd tarief. Het tweede jaar kost het iets meer, maar daarna moet je het volledige bedrag betalen.’ Zijn partner Anita knikt: ‘Dan is het prettig om de uitkering van de verzekering in te zetten om een deel van de AB mee te kunnen betalen.’


Opnieuw getroffen


Twee jaar na zijn ziekbed kreeg de veehouder het opnieuw voor de kiezen. Ditmaal werd hij getroffen door een hernia. ‘Na de operatie heb ik zo’n beetje een jaar lang in de woonkamer geleefd.’ Het was dezelfde medisch specialist die na een maand weer langskwam. ‘“Dit is wel heel snel”, zei de man. Maar hij had wel door dat het een heel andere aandoening was dan de vorige’, herinnert Peter zich. Hij raadt elke veehouder aan zich te verzekeren tegen arbeidsonge- schiktheid. ‘Het is iets wat je overkomt. Van verzekeren word je niet rijk, het is een middel om te overleven.’ l


veeteelt NOVEMBER 1 2017 39


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60