Ooggetuige


59


Op 3 november 2007 rij dt de 21-jarige korporaal-1 Ronald Groen bij de Baluchi-vallei met zij n Fennek op een bermbom. Hij overleeft het niet. Adjudant Auke Posthumus en korporaal Metze Klazema zitten bij hem


in het voertuig. Zij raken ernstig gewond. Tekst Johan Kroes Fotografi e Paul Tolenaar


Auke Posthumus heeft er al vier uit- zendingen op zitten – twee keer naar Bosnië, één keer Cyprus en één keer naar Afghanistan – als hij in 2007 in Uruzgan terechtkomt. Als opvolgend pelotonscommandant van 43 Brigade Verkenningseskadron (43 BVE) is hij continu op pad om informatie te verga- ren over het terrein en de Taliban. ‘Met onze waarnemingsmiddelen konden we veel betekenen, met name ’s nachts’, vertelt Posthumus. ‘We deden van alles: gebiedsverkenningen, oordverkennin- gen (voor kleinere, specifi eke locaties), konvooien beveiligen. Maar ook zoge- noemde ‘move to contact’-verkennin- gen. Dan reden we het gebied in om vuur uit te lokken van de vijand, zodat wij wisten waar ze zaten en ze konden


A


beschieten met eigen of indirect vuur.’ In het najaar van 2007 maakt zijn verkenningseenheid, als onderdeel van de battlegroup, deel uit van operatie Spin Ghar. Het doel is de Baluchi-vallei onder controle krijgen. Op 2 november krijgt zijn pelotonscommandant de opdracht om net buiten de vallei con- tact te maken met een (Nederlands) Provinciaal Reconstructie Team, om te peilen wat er onder de burgerbe- volking leeft. Er is namelijk nogal wat gevechtscontact geweest in aanloop naar het innemen van de vallei. Na deze opdracht zou de verkenningseenheid zich weer voegen bij de D-compagnie van 13 Infanteriebataljon LMB in de omgeving van de Baluchi-vallei. Posthumus rijdt deze keer met zijn Fennek voorop, met Ronald Groen achter het stuur. Ze rijden in een gebied waar al veel verplaatsingen van de battlegroup zijn geweest. Ze volgen het laatste stuk een duidelijk vers spoor dat geen onderbrekingen heeft. Maar toch gaat het hopeloos mis. ‘We reden over een drukplaat, waarmee een bermbom tot ontploffi ng kwam. Waarschijnlijk is de batterij van die bom pas later ge- plaatst. Het volgende moment dat ik mij kan herinneringen werd ik wakker op


‘Ik had enorm veel pij n aan mij n hoofd, rug en benen. Door de druk- golf was ik uit het voertuig geslagen’


de achterkant van ons voertuig. Ik had enorm veel pijn aan mijn hoofd, rug en benen. Door de drukgolf was ik uit het voertuig geslagen.’


Rollercoaster Auke staat op het moment van de aanslag op zijn stoel en dat redt zijn leven. ‘Anders was ik niet het voertuig uitgeslingerd en had ik het niet kunnen navertellen. Ook mijn collega Metze werd uit de Fennek gelanceerd. Hij liep een schedelbasisfractuur op. Ronald had helaas niet het “geluk” gelanceerd te worden.’ Hoewel Posthumus zijn kaak op meerdere plekken heeft gebroken en zijn gehemelte kapot is,


Checkpoint 03-25


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76