Column
15
Barry Hofstede was dienst- plichtig soldaat in Bosnië (1992–1993). Als vracht- wagenchauffeur reed hij door Bosnië om de lokale bevolking van hulpgoederen te voorzien. Hij heeft veel over zij n ervaringen geschre- ven. Tegenwoordig kan hij er ook over praten. Barry werkt als tekstschrij ver.
Barry Hofstede Vrij heid
T
kwestie te worden’
meer een centen-
‘Vrijheid begint steeds
achtig jaar alweer. Wat vliegt de tij d … En al die tij d zij n we vrij , vrij er dan ooit. Dankzij de NAVO en een verenigd Europa. Dat zij n
volgens mij de twee hoofdredenen dat Nederland en de rest van het vrij e westen het zo lang met elkaar en de rest van de wereld uithouden. Waarom zoveel mensen roepen dat ‘hun’ land weer soeverein moet worden en verdragen moet opzeggen, is mij dan ook een raadsel. Onze persoonlij ke vrij heden zij n in die tachtig jaar ontzettend toegenomen. Vooral in de jaren zestig en zeventig heeft de eerste naoorlogse generatie flink de schouders eronder gezet en hun rechten en vrij heden opgeëist. We zij n inmiddels een paar generaties verder en ook de huidige jongeren willen hun eigen vrij heden en rechten. En raad eens wat er gebeurt? De oudere gene- raties vinden het maar niks, die willen dat alles blij ft zoals het is. En wat mij verder opvalt? Rechterlij ke uitspraken worden afgedaan als een mening. Wie vuurwerk naar raadsleden gooit, burgemeesters bedreigt, roept dat Auschwitz weer open moet, is een ‘bezorgde burger’. Wie demonstreert tegen racisme, armoede, hebzucht en de vernietiging van de aarde, is een ‘radicale burger’ die polariseert.
Vrouwenrechten staan onder druk en het bestaansrecht van bepaalde groepen mensen wordt glashard ontkend. Miljardairs en multinationals, geholpen door de algoritmen van ‘big tech’, kopen verkiezingen en bepalen de politieke agenda. Vrij heid begint steeds meer een centenkwestie te worden. Ondertussen laat het publiek zich nog steeds om de tuin leiden met dezelfde leugens en loze beloftes als altij d en gelooft die ook nog steeds. ‘De ‘eeuwige Jood’ is in tachtig jaar tij d ‘de eeuwige moslim’ geworden, maar men hanteert nog wel dezelfde taal als toen: ‘untermenschen, kakker- lakken, uitroeien’. Geef mensen een vrij brief om te haten en je kan ze al hun andere vrij heden en burgerrechten afpakken zonder dat ze het doorhebben. En dat is precies waar de machthebbers op gokken: dat wij kapitalistische loonslaven te druk en te afgeleid zij n om onze woede op de echte boosdoeners te richten. Ik kan bij dit alles alleen maar denken aan de kampslachtoffers, de vermoorde verzetsstrij ders en de gesneuvelde soldaten van toen. Vermoord om hun anders-zij n, gestorven voor democratie en vrij heid, en die we ieder jaar herdenken met woorden die steeds betekenislozer worden. Dat nooit meer? Het gebeurt terwij l ik dit schrij f. Het is beschamend.
Checkpoint 03-25
Peter Bak
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76