search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
WEEK 28-29 9 JULI 2014


15 En alles gaat gewoon door …


Voorgangers komen en gaan en het binnenvaartpastoraat gaat gewoon door. Deze kerkpagina getuigt ervan. Per 1 april was er de naadloze overgang van het einde van mijn werkzaamheden naar het aantreden van mijn opvolger, Ds. Dirk Meijvogel. Maar ook liet dit voorjaar zien hoe het binnenvaartpastoraat niet enkel drijſt op de predikanten.


De voorbereidingsgroepen van het hemelvaartweekend en het gezinsweekend lieten zien hoe zelfstandig ze kunnen


opereren. En hetzelfde geldt voor de beurs in Gorinchem. In het voorjaar tintelt het van activiteit in het binnenvaartpas- toraat! En natuurlijk was er ook nog die bijzondere dienst op 18 mei in Duisburg-Laar, waarin ik afscheid nam van het binnenvaartpastoraat en mijn opvolger Dirk Meivogel mocht bevestigen. Het werd een afscheid dat mij diep geraakt heeſt, meer dan ik tevoren kon vermoeden. De vele goede woorden die gezegd werden, zowel in de toespra- ken als in persoonlijke gesprekken, maakten mij klein en dankbaar. Ik voelde mij een gezegend mens. Nogmaals dank aan ieder die zich ingezet heeſt om deze dag tot zo’n bijzondere ervaring te maken. Inmiddels lijkt Ds. Meijvogel


Afscheid en intrede van de Schipperspredikanten


Op zondag 18 mei was het dan zover. In een officiële kerkdienst namen we als varende gemeenschap, betrokken bij het binnen- vaartpastoraat en de Nederlandse kerk a/d Ruhr, afscheid van Ds. Gert van Zeben en verwelkomden we Ds. Dirk Meijvogel.


Het was een zonovergoten zondagmiddag waarop het plein voor de Evangelische Kirche in Duisburg-Laar vol liep met mensen die van heinde en verre zijn gekomen om deze dienst bij te wonen. Het was een feest van ontmoeting en gesprek. Om ongeveer 14.00 uur begon de dienst. Een volle kerk. De voorzitter van de kerkenraad Bram Deur- waarder sprak een woord van welkom en had nog een aantal mededelingen. Ds. Van Zeben trad naar voren en leidde het eerste deel van de dienst. Na het zingen van enkele liederen en een gebed sprak Ds. Van Zeben een woord van welkom tot Ds. Meijvogel. Hij gaf aan blij te zijn dat het werk voortgang gaat vinden. Het feit dat hijzelf afscheid neemt van deze taak emotioneerde Ds. Van Zeben merkbaar. Tegelijkertijd was hij blij zijn opvolger Ds. Dirk Meijvogel in deze dienst te mogen bevestigen als schippers- predikant.


Er werd een gebed uitgesproken en Ds. Van. Zeben vroeg Ds. Meijvogel te gaan staan om zich voor te stellen. Ook de gemeente ging staan en met elkaar hebben we de aloude geloofsbelijdenis gezongen. De tekst om de predikant te verbinden aan de Nederlandse Kerk a/d Ruhr en het binnenvaartpastoraat werd nu uitgesproken, waarop Ds. Meijvo- gel met “Ja” antwoordde. Hierna werd de tekst uitgesproken waarbij de gemeente werd gevraagd Ds. Meijvogel bij te staan met bemoediging en gebed. Ook de gemeente antwoordde daarop met “Ja”. Met knielen en een handoplegging werd Ds. Meijvogel door Ds. Van Zeben ingezegend. Met het zingen van het prachtige opwekkingslied 167, ‘Samen in de naam van Jezus’, werd deze ceremonie afgesloten. Ds. Meijvogel ging de kansel op en sprak nog enkele woorden tot de gemeente waarin hij aangaf dankbaar te zijn voor het in het in hem gestelde ver- trouwen en dat het even vreemd is om als predikant halverwege de dienst op de kansel te komen en de dienst dan als het ware over te nemen. Het gebed om de opening van het Bijbelse woord werd uitgesproken. De Bijbel-


tekst uit Handelingen 8 vers 36 was de kern van de preek. De tekst luidt: ‘Kijk, water! Wat verhindert mij om gedoopt te worden’. De minister van Financiën van een zuidelijk ge- legen land komt op bezoek in Jeruzalem om de God van Israël te aanbidden in de tempel. De man is een eunuch en mag dus hele- maal de tempel niet in vanwege de Joodse wetten. De man koopt wel een boekrol met daarin de profetie van Jesaja over de komst van Jezus naar deze wereld. Hij zit hardop te lezen in zijn wagen als er plotseling iemand opduikt die hem vraagt of hij wel begrijpt wat hij leest. Die iemand is Filippus, een voorganger in de gemeente van Christus die in een droom door God geroepen is om naar deze weg te gaan. Nadat Filippus hem de tekst uitgelegd heeſt ziet de buitenlander een plasje water en roept ”Kijk water, wat verhindert mij om gedoopt te worden”. De man wordt gedoopt en hierna verdwijnt Filippus weer en de buitenlandse minister vervolgde zijn weg met vreugde. Dat de man zich wilde laten dopen is niet vreemd, elke religie kent zijn eigen wassingen. Maar wat wij vooral zien is dat Jezus de eerste stap maakt door mensen te zenden om zijn evan- gelie uit te leggen en verder te vertellen, ook nu nog in deze tijd. Het muzikale intermezzo op de piano van Frau Marliese Reichardt en een quatre-mains uitvoering samen met Martin Snippe was een heel mooie break in het geheel van de dienst. De voorzitter van de Kerkenraad, Bram Deurwaarder, nam nu afscheid van Ds. Van Zeben. Het lied ‘Ga met God en Hij zal met je zijn’ werd Ds. Van Zeben toegezongen. Aansluitend werd een dankgebed uitgesproken, gevolgd door een gezamenlijk bidden van het ‘Onze Vader’. Het moment van de collecten werd omlijst door muziek. Na het zingen van het prachtige lied voor de zeevarenden, Gezang 467, werd de zegen uitgesproken waarop de gemeente zingend antwoordde met driemaal Amen. Hiermee was de dienst ten einde en was er plaats voor woorden van welkom en afscheid. Namens het KIO, de organisatie binnen de PKN waar het binnenvaartpasto- raat onder valt, werd door dhr. Tjeerdsma een tweetal muziekbundels aangeboden van het nieuwe liedboek. Een kostbaar geschenk waar het pastoraat binnenvaart natuurlijk erg blij mee is. De persoonlijke woorden toegesproken tot de beide predikanten door diverse mensen waren hartverwarmend en


zich al helemaal thuis te voelen in onze varende wereld. Geen wonder ook als je achtergrond zo helemaal op het water ligt. Ik wens hem samen met u en onze collega Krüger van harte gezegende en mooie tijden toe in de binnenvaart! Afgesproken is dat ik voorlopig nog de eindredactie van deze pagina blijf voeren. Dus aan de zijlijn blijf ik nog een beetje betrokken. En daar ben ik blij mee. Alleen beschik ik niet meer automatisch over alle informatie. Dus als u een bericht hebt voor deze pagina, wilt u dit dan aan mij doorgeven? Ga met God!


Gert van Zeben Hemelvaartweekend 2014: Gewoon anders


Daar ging ik dan. Woensdagavond 28 juni. Een beetje op tijd, want de dominees moeten toch op tijd zijn. En het kennisma- kingsspel begint op tijd. Daar begon mijn eerste les: tijd is relatief. Niet dat ik de eerste was, maar meer dan een handvol jongeren was er nog niet. “Ben ik hier op de goed plaats?”, vroeg ik. “O, u bent de nieuwe dominee? Ja hoor, dan zit u goed. Het is hier”.


Ds. Dirk Meijvogel.


spraken terecht woorden van waardering voor het vele werk van Ds. Van Zeben dat hij in de zes jaar van zijn verbondenheid aan de varenden heeſt gedaan, in het bijzonder het vele werk dat hij heeſt verricht om het pas- toraat voor de binnenvaart weer goed op de kaart te zetten door onderzoek, rapportage en opstellen van een aanvaardbaar werk- plan werd genoemd. Tegelijkertijd spraken de woorden van welkom een vertrouwen uit in Ds. Meijvogel die in de korte tijd tussen zijn benoeming en zijn verbinding aan de gemeente al met velen, onder andere op de beurs in Gorinchem, had gesproken. Aan de uitgang stonden de beide predikanten om iedereen even de hand te drukken en werden we buiten in het stralende zonlicht getrakteerd op een glaasje champagne of frisdrank. Allen werden uitgenodigd om in de ruimte onder de kerkzaal samen te komen en met elkaar nog een kop koffie met iets lekkers erbij te eten. De organisatie van deze dag, die geheel door meestal varende vrijwilligers is gerealiseerd, is een vermel- ding waard. Inmiddels was het 19.00 uur geworden en gingen de meesten huiswaarts.


Bas Goudriaan 20 juli dienst op het Museumsschiff in Mannheim


Al sinds enige jaren is het traditie in Mann- heim, de oecumenische openluchtdienst van het Duitse en Nederlandse binnenvaartpas- toraat op het museumschip bij de Kurpfalz- brücke. Dit jaar vindt deze dienst plaats op zondag 20 juli om 11.00 uur.


Mocht u in Mannheim of omgeving zijn in dit weekend, dan bent u hartelijk welkom om ook


aan het Nederlandse binnenvaartpastoraat letterlijk en figuurlijk ‘gezicht’ te geven! Elk jaar is deze dienst weer een feest. Wat zou het mooi zijn als we met een flink aantal Nederlan- ders in deze dienst vertegenwoordigd zijn. Aan de dienst werken mee Ds. Peter Annweiler van het Duitse binnenvaartpastoraat en Ds. Louis Krüger van het Nederlandse binnenvaartpas- toraat. Ook pastor Günther Johannes Barth is


Lukas 5: 5 Omdat U het zegt…


Bij ons in de vensterbank heb ik een bootje in een fles. ’t Is een afbeelding van een vissersboot die ooit mijn eigen scheepje was: de KW 132. ‘k was er trots op. En hield van die boot. God beschikte anders. Ik moest hem van de hand doen en ben nu dominee. Maar dit is één van die mooie herinneringen. Een afbeelding van die boot. In een fles. Gemaakt door iemand uit Katwijk met gouden handen.


Als ik de fles goed bekijk, vraag ik me af: hoe heeſt hij dat bootje erin gekregen? De hals is te krap om hem er zo door te schuiven. De fles zelf is nog helemaal heel. Dus niet doorgezaagd en weer aan elkaar gelijmd. Nee, daar moet wat achter zitten. Eigenlijk is het heel eenvoudig, al- thans het idee: de masten zijn scharnierend aangebracht. Als het bootje helemaal klaar is dan worden de masten neergelaten het bootje in de fles gebracht. En met een pincet worden de masten aan het touwtje weer omhoog getrokken. Eenvoudig gezegd niet waar? ’t Lijkt een beetje op het ei van Columbus. Onmogelijk, het kan niet. Toch wel hoor, kijk maar… Ja, hoor eens, zo kan ik het ook. Inderdaad, zo kun jij het ook. Maar ik heb het bedacht zei hij. ’t Is weer zomertijd. En heel wat mensen zijn in deze tijd op het water te vinden. Naast de beroepsvaart ook de speedbootjes, jachten, zeilboten. Weet u, in Lukas 5 lezen we dat Jezus ook eens aan boord was van zo’n scheepje.


Geen binnenvaartschip of pleziervaartuig, maar op een klein vissersbootje. Hij had staan preken aan het strand. Er kwamen zoveel mensen, hij werd bijna het water in geduwd. Toen is hij in het bootje van Petrus gestapt en preekte vanaf het water. Vanuit de boot. Na het amen van zijn preek Jezus zich Hij zei:


richtte


af naar de ga vissen”. moet


OVERDENKING


tot Petrus. “Ga, steek diepte en Petrus


gedacht


hebben: ‘Die weet er niks van. Overdag vissen we nooit. Dan is er geen vis. Dat heeſt geen zin’. Hij was echter onder de indruk geraakt van de woorden van Jezus. Hij zei: “De hele nacht voor noppes gevist maar op uw woord zullen we gaan. Omdat U het zegt doe ik het”. U kent wellicht het vervolg: ze gaan vissen, zonder hoop, zonder verwachting; puur en alleen omdat Jezus het gezegd had en die spreek je niet tegen. En wonder boven wonder: het net zat zomaar ineens stampvol vis. Nog nooit had hij in één keer zoveel gevangen. Ze konden het niet eens allemaal aan boord krijgen. Twee schepen helemaal vol. Zo keerden ze terug naar de kust. Trucje? Net als bij Co- lumbus, of het bootje in de fles. En dan: zo kan ik het ook? Nee, geen trucje. Maar macht. Jezus heeſt macht. Macht wordt door mensen vaak misbruikt. Jezus gebruikt zijn


macht om mensen te helpen; te vertroosten; te bemoe- digen; te genezen. Hij wil dat tot op de dag van vandaag. Ook u. Hoe kom je daar nu aan? Door te doen als Petrus deed: te gaan op Zijn Woord. Misschien gaat het tegen beter weten in. Tegen je nuchtere verstand in. Denk je: het is pure onzin? Maar op Zijn Woord gebeuren er wonderen. Zou je het niet eens proberen?


aanwezig. Muzikaal wordt de dienst opgeluis- terd door het Feudenheimer Posaunenchor. Na afloop van de dienst is er koffie (en meer). Ook is het mogelijk om mee te varen op de ‘Wi- chern’, de boot van het binnenvaartpastoraat in Mannheim of op een voormalige politieboot. En men kan het historische binnenvaartschip ‘Willi’ bezichtigen. Deze zondag is er geen dienst in de Hafenkirche.


Een rondleiding door het gebouw en dan de binnendruppelende jongeren begroeten. Elke naam veertig keer herhalen, om de volgende dag bijna alle namen weer kwijt te zijn. We blijven oefenen! Rond 22.00 uur was zo’n beetje iedereen wel gearriveerd en waren we met pakweg zestig jongeren en twee oude(re) mannen. Een half uurtje later begonnen we met het kennismakingsspel. Lof voor Edith die telkens door fluitsignaal en handgebaar de hele groep stil wist te krijgen. Tegen middernacht werd iedereen aangespoord vooral tijdig te gaan slapen. De volgende morgen om 10.00 uur begon de hemelvaartdienst. Dat was niet tegen doven- mans(vrouws)oren gezegd. Of wel? De mees- ten bleven nog gezellig bij het haardvuur. En gaande de nacht werd het steeds gezelliger. Althans, bij het haardvuur. Op de slaapzalen trachtte men met kussens tegen de oren zichzelf te verbeelden in slaap te vallen. Hoe naïef. Kortom, ergens tegen vijf uur heb ik de laatste keer op mijn telefoon gekeken en daarna moet ik toch even geslapen hebben. Uitgeslapen zaten we allen aan het ontbijt. Dikke ogen, zuchtende hoofden maar we zaten er. Om 10.00 uur begonnen we met de kerkdienst. Ik mocht de dienst leiden.


Interactief natuurlijk, want we doen het met elkaar. Jezus ging terug naar de hemel. Wat heb jij daar nu aan? Of: Waarom is dat nu zo belangrijk? We zongen de liederen uit volle borst, onder begeleiding van piano, fluit en zang. ‘s Middags een moordspel. Huh? Ja, er was een moord gepleegd, en in groepen van zes personen kregen we de opdracht om uit te zoeken wie de moord gepleegd had, met welk wapen en met welk motief. Ik zat in groep 1. En…… laat die groep nu ook nog gewonnen hebben. Al lag dat nu niet zo aan mijn inbreng, ik was nog te zeer onder de indruk van de preek van ‘s morgens. De hemelvaartnacht was een verademing. Rond middernacht was het stil. En slapen dat we deden met het mooie vooruitzicht dat ons streelde: zeilen! Opnieuw groepen van zes personen in een bootje. Prachtig weer, gezellige groep. Met een aantal op een terrasje wat eten. Tjonge, dit is mooi leven. Ondertussen was de wind aangetrokken en hebben we de middag nog heerlijk gezeild. Voldaan meerden we weer aan en een uur later mochten we aan tafel voor een heerlijk diner: Zuurkool met worst! Echte kost voor dit weertype. Wel zag ik dat hier en daar wat bordjes leeg bleven. Mijn pa zei vroeger altijd: “Eten wat de pot schaſt!” Na het eten nam ik afscheid. Een mooie ervaring rijker. Wat een geweldige jongeren, de jongeren van de binnenvaart. Anders dan andere jongeren? Welnee, alhoewel, toch wel een beetje. Misschien wat zelfstandiger? Nou ja, gewoon anders zullen we maar zeggen. Dank voor jullie inbreng en tot de volgend keer!


Ds. Dirk Meijvogel Najaarsweekend: 24 – 26 oktober 2014


Na een hemelvaartjongerenweekend en een gezinsweekend in juni, is er van 24-26 oktober het Najaarsweekend. Dit weekend is bedoeld voor alle volwassenen. Jong en oud! Een weekend zonder kinderen. Supergezellig, vrolijk, opbouwend, verrij- kend. Dat zijn woorden die zo’n weekend typeren.


Met elkaar eten we, praten we, doen we Bijbelstudie, zingen we, luisteren we naar verhalen, gaan we op zondag gezamen- lijk naar een kerk. Met elkaar beleven we gemeenschap. Op vrijdagavond beginnen we met eten. We gaan luisteren naar een speciaal verhaal. En we maken het heel gezellig met elkaar. Zo laat of vroeg als je maar wilt. Op zaterdagmorgen doen we na het ontbijt een Bijbelstudie. ‘s Middags gaan we ergens heen. Gegarandeerd leuk! Zater- dagavond gaan we zingen onder leiding van een bekwame en enthousiaste zangeres. Tussendoor genieten we van een heerlijk diner. Zondagmorgen gaan we ergens naar de kerk. Na de kerk volgen de koffie en een lunch. En dan wordt het weer tijd de biezen


te pakken. Terug naar het schip en uitziend naar een volgend weekend. Het thema waar we dit jaar over willen nadenken is: ‘Liefde is…’ We lezen daarbij 1 Johannes 4. Liefde is niet lievig. Ook niet lief. Liefde is het mooiste geschenk dat God ons gaf. Wie de liefde heeſt, heeſt God zelf. Want God is liefde. Maar hoe ervaar je dat dan? Wij krijgen de opdracht om de naasten lief te hebben. Maar kun je daar dan voor kiezen? Is liefde dan niet een gevoel? Zo maar een aantal vra- gen die zeker aan bod komen. Ik hoop dat je zin en gelegenheid hebt om te komen. Voor de kosten hoef je het niet te laten: 90 euro per persoon. Mocht dat een probleem zijn, geef dat dan door aan mij, dan zoeken we een oplossing. Krijg je er al zin in? Je kunt je op geven bij Gerda van der Vliet: gerdavand- ervliet@caiway.nl


Ik zie er naar uit om u en jou te ontmoeten!


Ds. Dirk Meijvogel Krommekamp 286 3848 DV Harderwijk tel: 06 3104 1389 mail: d.meijvogel@filternet.nl


COLOFON


Deze pagina verschijnt onder de ver- antwoordelijkheid van de werkgroep Binnenvaart van de Protestantse Kerk in Nederland.


Predikanten: Ds. L. Krüger, T: 0031 652336794 e-mail: lkruger@planet.nl


Ds. D. Meijvogel, T: 0031 631 041 389 e-mail: d.meijvogel@filternet.nl


Redactie Ds. Gert van Zeben (Eindredacteur) Prins Willem-Alexanderlaan 856 7312 GX Apeldoorn T: +31 (0)55 35 58 791 E: gvanzeben@hetnet.nl


Da. Anja van Alphen / Haastrecht Dhr. Arie Damsteegt / Berkel en Rodenrijs Dhr. Bas Goudriaan Ms. Da Capo Ds. Dirk Meijvogel Harderwijk


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28