Plan de juiste omgang met klantgegevens via het 6-stappen plan van de ANVR


De ANVR heeft haar leden al eerder handvatten gegeven omtrent privacy en de bescherming van data. Het ANVR-plan bestaat uit de volgende stappen:


1. Registratie van verwerking klantgegevens bij het CBP; 2. Privacy Policy van je bedrijf op je website; 3. Cookiebeleid op de website; 4. Disclaimer en copyright op de website; 5. Beveiliging van je website via een SSL-versleuteling; 6. Beveiliging van computers in het bedrijf.


In de huidige wet bestaat de verplichting tot melding van de verwerking van klantgegevens bij het CBP. Met invoering van de nieuwe AVG vervalt deze verplichting. De eerste stap in dit plan komt dus te vervallen. John van Diemen, online specialist van de ANVR, controleert of de leden voldoen aan het stappenplan. Voor vragen kunnen zij terecht bij online@anvr.nl Uiteraard zal de ANVR de eisen verder actualiseren aan de hand van de nieuwe eisen in de AVG.


bijvoorbeeld na een datalek langskomt en de organisatie kan niet aangeven welke persoons- gegevens voor welke doelen zijn verwerkt, welke persoonsge- gevens zijn getroffen door het datalek en welke corrigerende maatregelen je als organisatie hebt genomen, dan heb je uiter- aard een groot probleem.” Het is van groot belang om te beginnen met het creëren van bewustzijn onder het personeel. “Persoonsgegevens die niet


nodig zijn voor de uitvoering van de boeking, moeten niet aan de klant gevraagd worden”, aldus Kramer. “Maak dus geen kopie van een paspoort, want daarop staan het BSN-nummer en de pasfoto van de klant. Dit zijn bijzondere persoonsgegevens die niet zonder meer verwerkt mogen worden. Indien het toch noodzakelijk is om bepaalde persoonsgegevens van het pas- spoort te verwerken, adviseer ik om het paspoortnummer en/of de vervaldatum in de systemen


Oldtimers COLUMN


Wat de piramides zijn voor Egypte, zijn oldtimers voor Cuba. De auto’s van Cuba vind je namelijk alleen op Cuba. Okay, het zijn Amerikaanse oldtimers maar de oldtimerdichtheid in Amerika is nihil. Ligt in Cuba toch al gauw op 10 procent van het wagenpark. Zo’n tweederde ervan verdient het predicaat roestbak, maar who cares. Ze zijn in toeristische vaktermen een distinctive asset. Net als sigaren, maar roken is uit de mode.


De classic cars van Cuba staan op ansichtkaarten en toeristische websites. Voor hun historische concert vorig jaar in Havana lieten de Stones een poster maken met zo’n auto, eentje met van die staartvin- nen. Toeristen zijn er dol op. Ze zetten maffi azonnebrillen op à la Lucky Luciano om zich te laten rondrijden in zo’n glanzende roadster.


Daarnaast zijn er de ‘gewone’ oldtimers. Toen ik vervoer zocht voor een lange rit tussen twee steden kwam ik uit bij een kleine chauffeur met een grote Oldsmobile. Beiden hadden 1952 als bouwjaar. Aan beiden was sindsdien weinig onderhoud gepleegd. De auto moest bij elke tussenstop vriendelijk worden toegesproken wilde hij weer starten. De chauffeur soms ook. Door de roestgaten in de carrosserie kon je de motor zien en de ramen konden niet dicht. Gratis airco, zei de chauf- feur. Persoonlijk vond ik het een mooi avontuur, maar ik ben geen Cubaan. De chauffeur dacht er duidelijk anders over: “Prachtig”, zei hij verlek- kerd toen er - zeer uitzonderlijk - een nieuwe Toyota voorbijschoof: “Wat een luxe. Wat zien jullie toch in die oude bakken van ons!”


te zetten. Daarnaast verdient het aanbeveling om het aantal open velden in de booking fl ow te beperken, zodat klanten geen persoonsgegevens uit eigen beweging kunnen opgeven.”


Voorlichting kleine en middelgrote leden Na de zomervakantie zal de voorlichting aan de kleine en middelgrote leden opgestart worden. Duidelijk is wel dat de privacy regels in de Algemene ver- ordening gegevensbescherming een fl inke uitdaging zijn voor de reisbranche.


Het antwoord is simpel. Op vakantie wanen wij toeristen ons graag in een ander leven. We ruiken de geschiedenis en willen daar eventjes deel van uitmaken. Of we willen iemand anders zijn dan wie we zijn, iemand uit een fi lm of een sprookje. Verkleed als maffi abaas Lucky Luciano rondtoeren door het Havana van de jaren vijftig in een bakbeest van een Chevy. Thuis hebben wij namelijk een Toyota voor de deur staan en anders de buren wel. Thuis is het leven gewoon.


Het leek me geen verklaring waar de oude chauffeur iets aan had, dus mompelde ik wat over rijdend erfgoed. Steeds meer buitenlanders toonden interesse in Cubaanse classics, zei de chauffeur, zelfs in die roestbak van hem. Hoe zou Cuba eruit zien zonder die auto’s, vroeg ik mij af? Zonder oldtimers is Cuba een doorsnee vakantieland in Latijns Amerika met stinksigaren. “Maar ik verkoop hem niet”, vervolgde hij resoluut, “als hij ermee ophoudt kunnen ze mij begraven.” Liefdevol streelde hij het dashboard, de enige plek waar de lak nog glansde. Een man naar mijn hart.


n View - augustus 2017


Nell Westerlaken Journalist bij de Volkskrant


27


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36