Transitie
11
Angelique Plaza-Wentink
‘De overstap viel tegen’
Ooit reed ze op een zware vrachtwagen door Afghanistan, nu werkt Angelique Plaza-Wentink in de ouderenzorg. Ondanks de PTSS die ze tijdens haar uitzending opliep, mist ze Defensie nog wel. Angelique groeit op in Duitsland en op haar 15e verhuist ze naar Nederland. ‘Mijn vader is Spaans, ik ben met drie talen opgegroeid. Ik was geen Duitse, geen Nederlandse, geen Spaanse, ik voelde me eigenlijk nergens bij horen. Op school werd ik gepest met mijn accent, thuis ging het ook niet zo lekker, ik dacht: ik moet hier weg! Zo kwam ik in 2003, op mijn 17e, bij Defensie.’ In eerste instantie komt ze terecht bij 110 Bos Compagnie (2004), later wordt dat 110 transport Compagnie. In 2006 volgt haar eerste uitzending, met de Deployment Task Force (DTF) naar Uruzgan. ‘Toen zat ik nog bij gewoon transport. De taak van de DTF was onder meer het bouwen van kampementen als voorbereiding op de hoofdmissie. In 2007 stapte ik over naar zwaar transport en twee jaar later vertrok ik opnieuw naar Uruzgan.’
PTSS Achteraf blijkt dat Angelique daar PTSS heeft opgelopen, net als haar man Ben trouwens, die vijf keer is uitgezonden. ‘We hebben er in eerste instantie niets aan gedaan. Zolang je bij Defensie zit, leer je ermee omgaan, zo veel mensen
hebben er last van. Je stopt het weg. Toen ik in 2024 wat aan mijn klachten wilde doen, heb ik contact opgenomen met het Nederlands Veteraneninstituut. Zij hebben me goed op weg geholpen.’ In 2016 vertrekt Angelique bij Defensie. ‘Ik had de keuze: óf sergeant worden óf vertrekken. In die tijd werd er bij Defensie veel bezuinigd. Ik zag er geen toekomst meer in. Ik had bij Defensie na mijn tweede uitzending een zorg- opleiding gedaan. Ik dacht: ik ga de zorg in, dat past bij me, ik ben een zorgzaam type.’ Maar de overgang valt tegen. ‘Te veel prikkels. En het leven in Katwijk viel me tegen. We zijn hier naartoe verhuisd omdat mijn man hier vandaan kwam. Ik vind het een benepen dorp, er wordt snel over je gepraat.’ Een deel van de oplossing ligt in een andere zorgbaan: Angelique draait nu alleen nog maar nachtdiensten. ‘Het is niet rustiger dan overdag, maar wel stiller. Het is donker, je bent alleen en helemaal zelf verant- woordelijk. Er komt geen familie langs die van alles van je vraagt.’ Ook in het dorp heeft de familie zijn draai gevonden. ‘We zijn heel actief in de waterpoloclub, daar beleven we veel plezier aan.’ Ook is Angelique inmiddels in therapie voor haar PTSS. ‘Toen ik vertrok, is me nooit gevraagd of het wel lekker met me ging. Ik ben helemaal niet begeleid bij de overgang naar een burgerbestaan. Dat zou wel fi jn geweest zijn.’ En toch mist ze Defensie nog weleens. ‘De saamhorigheid, die mis ik. Die vind ik in het burgerbestaan niet.’
Angelique Plaza-Wentink (39)
EERST Chauffeur zwaar transport bij 140 Zwaar Transport Compagnie
NU Werkt in de ouderenzorg met mensen met dementie.
Checkpoint 06-25
‘Ik ben helemaal niet begeleid bij de overgang naar een burgerbestaan’
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68
