12


vinden. Ik ben zelf wat afwachtend van aard, ik moet misschien leren sneller te beslissen als de situatie daarom vraagt.’ Daar krij gt hij nog alle gelegenheid voor: na zij n eindexamen wil hij graag naar de KMA, om daarna, net als zij n vader, bij de luchtmacht te gaan werken. ‘Wat me aantrekt in Defensie is het belang van je werk. Maar ook de kameraadschap.’ Als voorbereiding op de KMA is hij flink aan het sporten en twee dagen na ons gesprek vertrekt hij met zij n vader naar Noorwegen, om een aantal dagen te backpacken in de wildernis. ‘Ik wil bij de luchtmacht graag een inlichtingenrol spelen, maar trainen en opleiden lij ken me ook mooi. Dat is ook een beetje het idee achter het boek: kennis, ervaring en inzichten doorgeven aan een volgende generatie.’


Over Sten en Wil


Sten aan den Boom (16), vwo-leer- ling. Schrij ft het boek Limburgse Veteranen Verhalen en hoopt na zij n eindexamen naar de Koninklij ke Militaire Academie te gaan. Adjudant Wil aan den Boom (54) werkt bij de staf van Commando Luchtstrij dkrachten en is verant- woordelij k voor ‘force protection’. Hij ging tien keer op missie, onder meer naar Bosnië, Albanië en Afghanistan. Hij is secretaris van de Stichting Limburgse Veteranendag.


Meewerken aan Limburgse Veteranen Verhalen? Aanmelden kan via Instagram, LinkedIn en Facebook ‘Limburgse Veteranen Verhalen’ of via limburgse.veteranen.verhalen@ outlook.com.


‘Medevete- ranen worden vrienden die altijd voor je klaarstaan’


Wil


Vader Wil herkent de fascinatie van Sten voor de kleine persoonlij ke verhalen in het grotere geheel van vrede en veiligheid. ‘In Afghanistan moesten we met het Force Protection Team, op een vrij e dag, binnen een half uur klaar zij n om een slachtoffer van een ongeluk op te halen en naar het ziekenhuis te brengen’, vertelt hij . ‘Ook een klein meisje, trouwens. We zij n in de kist gesprongen, de medics hebben dat meisje in de lucht geholpen. We hebben haar naar een Amerikaans hospitaal gebracht en ze heeft het overleefd. Je bent een kleine schakel, maar o zo belangrij k in het grotere plaatje.’


Belangstelling


De wereld is veranderd in de afgelopen dertig jaar, de wereld van de krij gsmacht ook, ziet Wil. ‘Oorlog is dichtbij en dat heeft impact op alles. Jarenlang is er bezuinigd op Defensie, het leek totaal onbelangrij k, maar dat is nu anders. In zekere zin is dat een positieve ontwikkeling, want we krij gen nu wel de aandacht die we verdienen.’ En het geld trouwens ook, maar daar ligt een uitdaging. ‘We moeten proberen een achterstand in te halen, maar dat valt niet mee. Je kunt niet zomaar even nieuwe wapens bestellen.’ En nog een punt van zorg: het gebrek aan opleiders. ‘Aan de belangstelling voor een baan bij Defensie ligt het niet. Jongeren zij n zeer geïnteresseerd. Ik was mee op de


Nederlands Veteraneninstituut


excursie naar Ieper met de klas van Sten. Dan merk je een grote interesse. Ze hingen nog net niet aan mij n lippen, maar het scheelde niks. Ze hadden heel veel vragen en probeerden via mij n verhalen een beter beeld te krij gen van die Eerste Wereldoorlog. Mij n woorden, mij n ervaringen maakten het verhaal voelbaar.’


Verbinding


In het doorvertellen van verhalen en ervaringen ligt ook voor Wil een groot belang. ‘Ik ben veteraan, ik probeer mensen te vertellen wat veteranen zij n: we zij n allemaal verschillend, we zij n net mensen eigenlij k. Ik probeer verbinding met al die verschillende mensen tot stand te brengen.’ Dat doet Wil niet alleen door mee te gaan op excursies: hij is ook secretaris van de Stichting Limburgse Veteranendag. ‘Ik zag ooit een bericht op Facebook van luitenant-kolonel Hasebos. Hij riep jonge veteranen op om een actieve rol te pakken in de stichting. Hij bleek een straat verderop te wonen, ik ben gaan koffiedrinken en een maand later zat ik in het bestuur.’ Contact met medeveteranen is belangrij k voor Wil. ‘Ik heb nog heel veel contact met veteranen, ook buiten de stichting om. Medeveteranen worden vrienden die altij d voor je klaarstaan. Sten ziet die kameraadschap ook, dat trekt hem aan. Dat begrij p ik als geen ander.’ Heeft hij nog wij ze raad voor zij n zoon en andere jonge militairen? ‘Ja zeker. Luister goed naar instructeurs en veteranen. Maar blij f vooral jezelf. Je persoonlij kheid is je belangrij kste asset.’ Wil heeft, net als zij n zoon, enorm veel zin in het uitstapje naar Noorwegen. ‘Ja, alles is geregeld, ik blij f natuurlij k in alles onderofficier, hahaha.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76