Uw mening
67
Meldpunt pensioenen
Bij toeval zag ik op 24 januari de uitzending van MAX Meldpunt over de pensioenen van het pensioenfonds ABP. Omdat mijn ABP-pensioen per 1 januari 2020 opnieuw netto minder was en wij sinds 2008 geen indexering van ons pensioen krijgen (nu blijft inmiddels ongeveer 20 procent van ons pensioen achter), spitste ik mijn oren en was enorm verbaasd en onthutst om te horen van de heer Rogier de Haan, de ombudsman van omroep MAX, dat er waarschijnlijk duizenden ABP- gepensioneerden recht kunnen hebben op een hoger pensioen. Het gaat om compensatie voor een te lage pensioenopbouw door tweeverdie- ners. Deze aanvraag om een compen- satie moet zelf worden aangevraagd bij het ABP. De voorwaarden waaraan moet worden voldaan zijn: • U en uw partner werkten voor 1995. • U bouwde toen tegelijkertijd met uw partner pensioen op. • Een van u deed dat in die jaren bij het ABP. • Inmiddels hebben beiden AOW of de jongste partner bereikt bijna de AOW-gerechtigde leeftijd. Als men aan deze voorwaarden vol- doet, kan men bij het ABP het formulier Samenvallende diensttijd aanvragen. Omdat ik vermoed dat vele veteranen, zoals ikzelf, niet van deze mogelijkheid op de hoogte zijn, wil ik deze weten- schap en mogelijkheid meedelen en alle veteranen op de hoogte brengen.
S.J.P. WESSELS AOO b.d. Nieuw-Guineaveteraan
Mijn slechtst betaalde baan ooit
Graag wil ik reageren op een ingezon- den brief in CP07. Dat was eindelijk eens een echt verslag van een militair in Indonesië. Ik herken me in het ver- haal van de heer Van Diessen. Zelf kom ik uit een gezin van elf kinde- ren. Ik moest in dienst en ik moest naar Indië. Over geld werd niet gesproken, terwijl ze thuis mijn loon dat ik verdien- de goed konden gebruiken. Mij werd 1 gulden per dag toegezegd, en in Indonesië werd het verdubbeld, dus 2 gulden. Ja ja, was dat maar waar geweest. We kregen geen guldens maar roepia’s en
die stond in 1949 1:5, dus eigenlijk kregen we maar 40 cent. Thuis ontvin- gen ze ook niks. Maar ik ben gelukkig heelhuids thuisgekomen. Tegenwoordig krijgen ze geld als ze uitgezonden worden. Zelfs twee keer, hier en in het land waar ze naartoe gezonden worden. Zij zijn vrijwilliger en krijgen van alles, wij waren dienstplich- tig en kregen niks. Jammer voor de jongens die gesneuveld zijn. Jammer, heel jammer.
WIM SNIJDERS
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
