Thuisfront
Barry Hofstede
OVER HUMOR H
Humor … is er in vele soorten. Van poeslief tot pikzwart. Subtiel als een knipoog of lomp als een sloophamer. Het is belangrijk dat je kan lachen, om jezelf en om elkaar. Lachen is gezond. Ook op uitzending hebben mijn kameraden en ik ons kapot gelachen. Dat was niet altijd even smaak- en respectvol, maar het luchtte enorm op. Het wordt gevaarlijk wanneer de grap slechts een excuus is om frustraties te botvieren op een ander. Dan wordt een kwinkslag al snel pesten of erger. Als blijkt dat iemand zich gekwetst of vernederd of gedis- crimineerd voelt, dan hoor je nog wel eens het verwijt dat die ander niet tegen een geintje kan. Dus dat een ander voor jou bepaalt of jij je gekwetst mag voelen. Een grap zegt in zo’n geval meer over de maker. Daar staat weer tegenover dat sommige mensen niks kunnen hebben
en zich verheven voelen boven iedere vorm van humor. Wanneer mensen zichzelf te serieus gaan nemen, dan valt er vaak geen lol meer aan te beleven. Sterker nog, dan kan je erop wachten dat er gezeik komt. Humor, even makkelijk als dat het moeilijk is. Op YouTube staat een mooie uitleg over het onderwerp, gepresenteerd door Rowan Atkinson, getiteld Laughing Matters. Ter lering en vermaak zullen we maar zeggen, en ook nog ondertiteld. Humor en woorden zijn machtige wapens, gevreesd door dictators en bier- merken. Youp van ’t Hek heeft ooit een van de eerste alcoholvrije biermerken, genaamd Buckler, de nek omgedraaid door het goedje in een conference bela- chelijk te maken en de drinker ervan uit te maken voor ‘Bucklerlul’. Ik ben van mening dat je om alles en iedereen mag lachen. Alleen niet altijd en overal. Er zijn mensen die dan roepen ‘dat je tegenwoordig ook niks meer mag zeggen. Dat valt nog wel mee. We wonen hier in een van de meest vrije landen ter wereld. Maar bij humor draait het om timing. Dat geldt voor de grap zelf alsook voor het moment en de plek waarop je hem maakt. Humor gedijt het best als er een bepaalde context is. Het is niet zozeer dat het maken van grappen wordt bedreigd door politieke correctheid. Ik heb meer het idee dat het fenomeen humor om te lachen hier en daar heeft te lijden onder een gebrek aan fatsoen en realiteitszin in een veranderende wereld. Een tv-studio is geen kleedkamer en Facebook is niet het schoolplein of de achterbank van een auto en de ene cultuur is niet de andere.
Barry Hofstede vertrok als dienst- plichtig soldaat vrijwillig naar Bosnië. Hij was van november 1992 tot mei 1993 vrachtwagenchauffeur op een viertonner bij het 1ste NL/BE VN Transportbataljon. Een halfjaar lang hebben hij en zijn kameraden door centraal Bosnië gereden om de lokale bevolking van hulpgoederen te voorzien, terwijl om hen heen een totale oorlog woedde. Barry heeft veel over zijn ervaringen geschreven. Tegenwoordig kan hij er ook over praten. Barry werkt als tekstschrijver.
Column 15
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
