Thuis op de voorgrond
47
#kampioenloslaten #joker #waardevol #openheid
#kampioenloslaten Geen verwijten achteraf
Het is een kwestie van veel ballen in de lucht houden, maar dat weet je van tevoren met vier kinderen. Als Peter op uitzending of oefening is, dan moet er wel het een en ander geregeld worden. Tot nu toe zijn we daar altijd goed uitgekomen. Een gezond nuchter verstand helpt daarbij. Zodra we weten dat hij voor een periode weg is, gaan we met een kop koffi e om tafel, pakken de agenda’s erbij en kijken hoe we het doen met mijn werk en zaken als verjaardagen. Dat doen we echt samen. Zo kunnen we elkaar – achteraf – geen verwijten maken. En als Peter thuis is, dan is hij er ook echt. Hij pakt zijn deel en is bijvoorbeeld een dag in de week thuis met de kinderen.
#joker Groot onderling vertrouwen
Peter zit al vanaf zijn 17e bij Defensie, het hoort gewoon bij hem. Hij is daar geworteld. Ik heb van hem een joker- kaart gekregen. Op het moment dat ik het niet meer trek of als ik zie dat zijn baan slecht uitpakt voor de kinderen, dan mag ik die kaart spelen en gaat Peter onderzoeken wat hij buiten Defensie kan doen. Die joker geeft mij het gevoel dat ik niet vastzit, ik kan weg uit deze situatie. En er spreekt veel vertrouwen uit: Peter weet dat ik die kaart niet bij het minste of geringste zal spelen. Er moet echt heel wat aan de hand zijn wil ik dat hij stopt met de baan waar hij zo van houdt.
#waardevol Mijn werk
Door elektrodes op het hoofd te plaatsen kunnen we hersenactiviteit meten. Bij epilepsie zijn er specifi eke afwijkingen die helpen bij het stellen van de diagnose en behandeling. Vooral het contact met de patiënten vind ik waardevol. Naast werk en gezin ben ik druk zat. Af en toe ga ik hardlopen. Hierdoor kan ik mijn hoofd leeg maken. Dat is ideaal en dat kan ik doen op een moment dat ik tijd heb. Tijdens uitzendingen of lange oefeningen is het soms een heel geregel met werk, maar het geeft me in die drukke periode ook afl eiding.
#openheid Rare opmerkingen
Iedereen vindt overal iets van. Als ik buitenstaanders vertel over het werk van Peter dan krijg ik wel eens rare vra- gen en opmerkingen, zoals ‘Wat doet hij toch daar in Mali?’ of ‘Het heeft weinig nut gehad in Afghanistan’. Ik kan daar weinig mee. Ik heb gemerkt dat het helpt als je open bent over de situatie. Dus mijn baas weet dat ik soms een periode liever een dagje minder werk en dat later weer inhaal. Mijn vangnet weet dat ik soms wat hulp nodig heb. Voor mij werkt dat.
Annelie (35) is getrouwd met Peter. Hij werkt bij de Koninklijke Luchtmacht en heeft er vier missies opzitten. Annelie werkt twintig uur per week op de afdeling klinische neurofysiologie van een gespecialiseerd ziekenhuis voor epilepsie. Annelie en Peter hebben vier kinderen (6, 4 en 2 jaar en één van 8 maanden).
Tekst Eline Lubberts Fotografi e Janine Bekker
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
