EROPUIT SPANJE


SOLO SURFEN EN SMIKKELEN IN NOORDWEST SPANJE


Wat de zee geeft... A


De Noordwestkust van Spanje is een favoriete bestemming voor


campernomaden, vanwege de ruige kliff en, de mooie golven om te surfen en de vele plekken waar je met de camper kunt staan, soms in het wild. Hoe afgelegen ook, als alleenreizende kom je altijd gelijkgestemden tegen.


TEKST EN FOTO’S GIJS HARDEMAN


an de start van deze trip rijd ik vanaf de camperverhuurder in Santander meteen door naar het eindsta- tion van onze vorige zomervakantie: San Vicente de la Barquera. Tijdens de zomer liep de parkeerplaats hier helemaal vol met strandgangers, maar buiten het hoogseizoen staat het vol met campers van surfers en honden- bezitters. San Vicente heeſt een heel lang strand. Op de achtergrond steken de besneeuwde toppen van de indruk- wekkende Picos de Europa in de lucht. Het stadje zelf heeſt een kasteel en veel restaurantjes, maar daar was ik van de zomer al.


Ik blijf lekker hier aan zee en vraag me een beetje af hoe ik de komende week alleen ga vullen en raak dan aan de praat met de bewoners van een groen busje met een geel nummerbord. Esther en haar Australische vriend Steven zijn ook een paar weken op reis. We praten over de vrijheid van de busnomaden om ons heen en het heerlijke leven dat Spanje te bieden heeſt voor mensen met een huis op wielen en voldoende tijd. Esther vertelt over een paar plekken verderop in Galicië en we wisselen nummers uit, zodat we tips kunnen uitwisselen. Op de valreep ontdekken we dat we een gemeenschappelijke goede vriend heb-


WWW.NKC.NL KAMPEERAUTO 7 - 2020 Hall of Fame


Via de noordkust van Galicië rijd ik naar het westen. Ik passeer tal van surfstran- den, kampeer tussen een paar campers aan een bos bij zee, surf op woeste golven in mijn eentje en ben dan blij dat ik het weer heb overleefd. Bij Praia de Ponzos zijn minder mooie golven dan verwacht, maar toch blijf ik er hangen. Ik ontmoet de Duitse Marco en Daja en hun hondje Mina die in hun rode VW LT op reis zijn. De jonge mensen hebben de bus helemaal zelf opgeknapt en gaan reizen tot het geld op is. Ik word uitge- nodigd voor het eten, luister met wee- moed naar hun verhaal, blader door hun fotoboeken van de geboorte en het eer- ste jaar van hun rode kind en ben trots als ik samen met hen mag poseren voor een polariod op hun nog redelijke lege Hall of Fame in de VW. Als bedankje geef ik ze nog mooie tips voor de rest van hun reis naar Zuid-Spanje en


75


ben. We sturen hem een selfi e van ons beiden en ik vertrek, een stuk positiever dan een paar uur geleden. Deze reis ga ik ongetwijfeld meer gelijkgezinden ont- moeten, er zijn er zo veel. De zee en het surfen verbinden als geen ander en een gesprek is dan makkelijk gestart: hoe zijn de golven?


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108