Frank: “Voor de middagen maak ik vaak afspraken.”
middagen maak ik vaak afspraken. Dan zijn de gesprekken ook persoonlijker. ’s Avonds komen er vaak groepjes in de bus. De meeste jongeren zitten op het vmbo, maar er komen ook wel vwo’ers naar de camper.”
In gesprek Hoe komt Frank in contact met de jongeren? “Als er plaatsen zijn waar, in de beleving van de buurtbewoners, overlast is van jongeren, hoor ik dat meestal via de gemeente of de politie. Dan ga ik ernaartoe en probeer ik in gesprek te komen met de jongeren. Wegsturen biedt geen oplossing. Als ze me kennen, praat het later gemakkelijker. Ik sta elke week vaak op dezelfde plekken, zodat ze weten dat ze met me kunnen praten.” Frank probeert er in de gesprekken met jon- geren achter te komen wat de achtergrond is van hun gedrag. “Veel jongeren hebben te maken met problemen thuis of ze hebben
een conflict op school. Er is vrijwel altijd sprake van drugs- of alcoholgebruik. Ik heb een hele stapel folders van hulpverlenings- instanties in de bus liggen voor het geval ze willen dat ik hen hiermee in contact breng. Ik ben zelf geen hulpverlener, maar fungeer als een soort bemiddelaar. De rol van de ouders is daarbij heel belangrijk. Sommige ouders weten echt te weinig van wat hun kinderen bezighoudt en vaak willen ze het ook niet weten. Er zijn ook ouders die blij zijn dat ik contact met hen zoek.” Frank heeft jaarlijks enkele honderden jongeren in zijn campertje, in leeftijd vari- erend van 12 tot 23 jaar. Hij erkent dat hij ze onmogelijk allemaal kan kennen, “maar hoe langer ik ze ken, hoe openhartiger ze worden.” Enkele maanden geleden gebruikte hij wegens pech z’n eigen kampeerauto, een FFB-alkoofcamper, als ontmoetingsplaats. Van z’n vrouw Tjesje mocht het op twee
voorwaarden: het mocht geen smeerboel worden en als er gerookt zou worden, moest hij flink luchten. Oorspronkelijk zou het project waarvoor Frank werd aangesteld, twee jaar duren, maar toen bleek dat de problemen weer toenamen, werd hem gevraagd terug te komen. “Voor dit werk is geen draaiboek beschikbaar. Het werk onder de jongeren is in de loop der jaren bovendien veranderd. In het begin waren het grote groepen, die onderling vaak ruzie hadden. Nu zijn het meestal kleine groepjes en is het contact persoonlijker.”
Over twee jaar gaat Frank met pensioen. In- tussen loopt er al een opvolger mee om z’n werk over te nemen. Of de camperbus dan nog als mobiele ontmoetingsplaats functi- oneert, zal de tijd leren. Als het aan Frank ligt, blijft de bus gewoon rijden.
NKC Kampeerauto nr. 6/2013 | 29
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92