Tekst Sibert Meurs Foto’s Sig Sigmundsson, Mohan Brenn, Douwe de Vries e.a. RONDJE ZWERVEN


Jarig Normandië


Jaarlijks wordt op 6 juni herdacht dat met de invasie van Canadese militairen op D-day het naderende einde van de Tweede Wereldoorlog werd ingeluid. Samen met het 1.100-jarig bestaan van Normandië onlangs, is dit een goede aanleiding voor een Rondje zwerven in deze streek.


1


We rijden eerst naar ons verste doel: Le Mont-Saint- Michel. Vanaf Caen komen we aanvankelijk door vrij vlak land. Als we de bestemming naderen, verandert het in een coulisselandschap, ofwel de bocages, zoals de Fransen zeg- gen. Dan zien we ineens in een op een woestijn lijkende vlakte het beroemde rotseiland liggen. Oorspronkelijk was het eilandje een bergje in een bosrijk gebied. Bij een vloedgolf werd het bos verwoest en veel grond spoelde weg. Zo werd het bergje een eiland, omgeven door een zandvlakte, die net laag genoeg is om bij vloed over- stroomd te worden. Bij springtij komt de vloed zeer snel op. Zo vlug dat een ruiter te paard het water nauwelijks kan voorblijven.


Met een gids is een soort wadlooptocht te maken van Mont-Saint-Michel naar het vogeleilandje Tombelaine, een ruime kilometer verder. Blote voeten en korte broek zijn nodig, want er zijn ook bij eb nog aardig wat waterlo- pen waar we door moeten. De dijk naar het eiland wordt deels vervangen door een brug. Gevolg daarvan is ook dat de prettige camperplaats


aan de voet van het eiland heeft moeten wijken. Goede alternatieven zijn de camperplaatsen in Beauvoir, op vijf kilometer van het eiland of op vier kilometer in Ardevon.


Veldslagen Toeristen zijn er voldoende op Mont-Saint-Michel: drie miljoen per jaar. Zeker in het hoogseizoen tussen elf en vijf uur vinden we het te druk. We gaan na de wadloop- tocht dan ook lekker van de zon genieten op de nabijgele- gen camperplaats en besluiten pas veel later het stadje te bezoeken. Het is dan alweer heerlijk rustig en als de dagen in juni lekker lang zijn, is het plaatsje tot ’s avonds laat in alle rust te bekijken. En lekker eten kan er overigens ook: het ziltsmakende lamsvlees van de dieren die de baai begrazen, mag niet ongenoemd blijven. Net als de vele vis- en schelpdieren uiteraard. De Normandische keuken kent veel specialiteiten, veel meer nog dan de bekende Pont l’Évêque, de calvados en de cidre.


>>


1. De kustlijn bij Étretat. 2. Schilder in Étretat.


2


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92