groeiende groep veehouders die van rood- naar zwart- bont wilde overstappen. De grote ki-organisaties wilden geen sperma leveren van hun zwartbonte toppers, an- ders dan tegen hoge exportprijzen. Door Pigeonwood kreeg KI Land van Cuijk weer een sterke positie op de spermamarkt en kon de ki zelfstandig blijven opereren tot de landelijke fusie van alle coöperatieve ki-verenigin- gen in 1996.


Fokkers vonden exterieur te pover Pigeonwood was gefokt door de gebroeders Thijs en An- dré Jansen in Overloon en vernoemd naar zijn geboor- testek, een boerderij aan de Duivenbosweg. Moeder Julia 134 was een dochter van Alpenrex uit een dochter van Prins 2. Daarachter zat een diepe mrij-stam. De vader van Pigeonwood was de Canadese stier Roman- dale Regal-Red. Hij was een melkverlager, maar kon als enige red-holsteinstier uit die tijd met zijn eiwitverer- ving concurreren met mrij-stieren. Het fokkerijresultaat uit de combinatie Julia 134 en Regal was opmerkelijk. De fokwaarde van Pigeonwood kwam uiteindelijk op een verhoging van de melkplas met 440 kg, een vetgehalte van +0,40% en een eiwitge- halte van +0,35%. Daarmee was Pigeonwood toonaan- gevend bij roodbont.


In 1991 was hij de meestgebruikte ki-stier bij roodbont in Nederland en zijn levenstotaal reikte tot meer dan 250.000 inseminaties. In de fokprogramma’s kreeg de stier veel kansen. Van zijn zonen rees de ster van Geest- wood gedurende enige tijd, maar al spoedig bleek diens exterieurvererving onder de maat. Een andere zoon, Spektrum Pigeonwood 2, deed als eiwitstier niet onder voor zijn vader.


Toch gebruikten de fokkers over het algemeen Pigeon- wood weinig of niet, omdat ze het exterieur te pover vonden. De dochters kwamen capaciteit tekort voor deze hoge productie, wat ook zijn weerslag had op het been- werk. Dat maakte de kans op voortzetting van het Pige- onwoodbloed in de fokkerij niet hoog, maar uiteindelijk bleek zijn zoon Andries een uitzondering.


Andries werd stieren- en koeienfokker Andries deed in productie niet onder voor zijn vader Pigeonwood. Zijn dochters waren correcte, sterke koeien met vast aangehechte uiers en goed beenwerk. Hij voer- de door zijn afstamming 5/8 hf-bloed en 3/8 mrij-bloed in zijn rasbalk. Jammer genoeg had Andries pech en moest hij wegens beenletsel worden afgevoerd, voordat zijn dochters in productie kwamen. Toen zijn fokwaar- de bekend werd, was de voorraad diepvriessperma van 30.000 doses in een jaar tijd opgebruikt. Andries was stierenfokker én koeienfokker. Op de Natio- nale Rundvee Manifestatie van 2000 in Utrecht behaalde zijn dochtergroep de tweede plaats achter de groep van Clara’s Orkan. Tijdens dezelfde manifestatie werd zijn dochter Sabina 17 van Herman Schrijver uit Terwolde kampioene. Diverse Andriesdochters werden foktech- nisch benut, waarvan Massia 13 van Hans Offenberg in Toldijk de bekendste is. Zij werd de centrale stammoe- der van de Massiafokkerij. Andrieszoon Atlas zou ook invloed krijgen via zijn zoons, maar de hoofdrol zou zijn voorbehouden aan Kian.


Kian, met als moedersvader Sunny Boy, kwam tijdens de millenniumwisseling op het juiste moment. De koeien


waren ondertussen groot genoeg en de iets kleinere maat van de Kiandochters vormde geen beletsel voor gebruik. De Kiandochters maakten een stevige indruk en in de loop van de tijd zouden ze steeds meer waardering gaan krijgen voor hun degelijke beenwerk. Met zijn fok- waarde van 414 kg melk, met +0,54% voor vet en +0,30% voor eiwit was hij een waardige opvolger van zijn vader en grootvader.


Al spoedig werd Kian de populairste stier bij roodbont en gaandeweg gingen ook veehouders met zwartbontvee hem gebruiken. Van Kian zijn meer dan 700.000 insemi- naties verricht in Nederland en wereldwijd werden er 1,4 miljoen doses van hem verkocht. Zes jaar achter elkaar was hij de meestgebruikte roodbonte stier in de ki-statistieken en in 2006 was hij zelfs vaker gebruikt dan de hoogste zwartbonte stier. In 2010 moest hij het stokje overgeven aan zijn zoon Delta Fidelity. In 2011 voerde Kian met drie zonen het ki-klassement aan. Kian bleef fit tot op hoge leeftijd, hij werd 16 jaar oud. Delta Fidelity was meer een melkstier, die uitblonk in eiwitgehalte. Hij fokte normaal ontwikkelde, goed ge- lijnde koeien met vaak meer lengte dan zijn vaders nako- melingen. De fokwaarde voor productie van Delta Fidelity was 824 kg melk met +0,04 % vet en +0,20 % eiwit. Fide- lity kwam rechtstreeks voort uit het fokprogramma van CRV en zijn moeder was Delta Bles (v. Lightning). Van Delta Fidelity zijn 375.000 inseminaties verricht.


Invloed bij rood en zwart Was de roodbonte Delta Fidelity al veel gebruikt bij zwartbont, zijn belangrijkste zoon, Batenburg G. Stel- lando, zou bij zwartbont nog populairder worden. Stel- lando was meteen als jonge stier met louter dna-fok- waarden al veelgevraagd en paste in het rijtje met stieren die ‘boerenkoeien’ vererfden. De fokwaarde van Stellando werd voorspeld op 693 kg melk met +0,21% vet en +0,20% eiwit. Als jonge stier was hij de hoogste stier bij zwartbont voor eiwit en beenwerk. Na het aan de melk komen van zijn fokstierdochters werd Stellando nog populairder, waardoor hij in 2016 en 2017 de meestgebruikte stier van Nederland werd. Uiteindelijk stond hij zeven jaar lang in de toptienlijst van meestgebruikte stieren. Van Stellando zijn meer dan 320.000 inseminaties in ons land verricht. CRV zette bij roodbont twaalf Stellandozonen in als InSire-teststier. Bijzonder is ook de prestatie van Stellando’s achterklein- zoon (via Apina Malcolm) Delta Jacuzzi. De roodbonte Jacuzzi werd vanwege zijn hoge fokwaarden op zowel de rood- als de zwartbontstierenkaart geplaatst en zijn eer- ste melkgevende dochters lopen inmiddels in zowel rood- als zwartbontveestapels. Opmerkelijk is dat de fokkerijlijnen met Pigeonwood- bloed in de loop van de jaren door zowel rood- als zwart- bontfokkers werden benut. Zijn invloed is nog altijd merkbaar: van de 24 roodbonte stieren op de CRV-stie- renkaart van augustus 2021 voeren er niet minder dan 19 op een of andere wijze terug op deze stamvader. Bij zwartbont voeren minstens 9 van de 29 stieren in een bepaalde mate Pigeonwoodbloed. Pigeonwood vererfde ‘dikke melk’ en zijn nakomelingen werden betiteld als boerenkoeien. Hij was daarmee zijn tijd ver vooruit en uiteindelijk profiteerden zowel rood- als zwartbontboeren generaties lang van zijn fokkerij- kwaliteiten. l


veeteelt NOVEMBER 2021 59


Pigeonwood (v. Regal-Red)


Andries (mv. Starbuck) Kian (mv. Sunny Boy)


Delta Fidelity (mv. Lightning)


Batenburg G. Stellando rf (mv. O Man)


Apina Malcolm rf (mv. Ramos)


Het Meer Livington rf (mv. Mogul)


Delta Jacuzzi (mv. Incentive)


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68