komen de vossen; een kort verhaal over vooruitgang
’s Ochtends
“Wacht u voor de valse profeten, mensen die tot u komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn.” Mattheüs 7,15-20
Tekst en illustratie Hans Mulder H 24 • deJager
ij was verkeer gewend, maar deze had hij niet gehoord. Na de aanrijding met een Tesla op de nieuwe ringweg had de bok versuft in de berm gelegen, was opgeschrokken van naderende mensenstemmen, de dekking in gestrompeld.
Ze hadden hem niet gevonden. Het deel onder de breuk in zijn rechterachterloper was na lang lijden afgerot, de wond was dichtgegroeid tot een leerachtige klomp, die het lopen tot een kwelling maakte. Ja, hij kon nog laveien, leefde nog, nou leven? Het was een on- barmhartig, traag sterven. In deze onaangename uithoek waar hij zijn laatste dagen sleet, wilde geen dier leven. Ook geen wolf, laat staan een jager; zijn lijden kreeg de tijd. De rechter- stang van het gewei dat hij toch nog had geschoven, kronkelde mismaakt tussen zijn oren. Het vegen was moeizaam gegaan. Ludwigs Traurigkeit, sinds ruim een jaar zo genoemd door de bevolking van het dorp S., was ooit de agrarische idylle Ludwigs- lust; een door eindeloze wouden omsloten akkerland aan de rand van het Brandenburgse heuvelland. Als het gewas rijp was,
moest de oogst gedeeld worden met het overvloedige wild, maar dat was part of the deal van het rustige leven hier. Je mop- perde dan wat als boer, dronk een glas met de jager en iedereen ging daarna tevreden naar huis. Jacht was even noodzakelijk als vanzelfsprekend. Want der liebe Gott had het toch zo bedoeld? En anders wel, later, die Partei. Maar Gott was hier al jaren goed- deels verdwenen, en die Partei sedert die Wende helemaal. De nieuwe Realpolitik rolde zich vanuit Berlijn uit over de oostelijke gewesten; de economische idylle repte van stimule- ren van de regionale economie, maar had ook gedachten over nieuw natuurbeleid, over Renaturieren, over Wald vor Wild; ont- moedigde de traditionele jacht. Er kwam een ringweg langs het dorp S., een tot hoge snelheden verleidende asfaltstrook, dwars door Ludwigslust; dwars door het dierenleven, dwars door de ziel van het land, die van de mensen hier. Het verkeer, dat tot dan toe voortmodderde door S. en de kleine neringdoenden aandeed, liet het dorp links liggen. De lokale economie stortte in, het wild kon niet wennen aan de nieuwe situatie, oude wis- sels liepen letterlijk dood.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60
